FanFic.nl

Destiny of Kenmei

2. A warm welcome

Kibou had vaak nagedacht over hoe hij zou reageren als Shin terug zou keren. Hij had echter nooit verwacht dat dit echt zou gebeuren, ondanks Shin’s belofte dat hij terug zou komen. Nu hij hem zo voor zijn deur zag staan, een stuk langer, gespierder en verweerder, kon Kibou niets anders doen dan hem aanstaren.
En de deur dichtslaan.
Met alle macht sloeg Kibou de deur dicht voor de voeten van zijn vroegere beste vriend. Deze hield hem echter met gemak tegen. ‘Vind je het erg als ik mezelf binnenlaat?’ vroeg hij, en zonder op een antwoord te wachten stond Shin in Kibou’s huis. ‘Ik ben er weer!’ zei hij vrolijk.
Hoewel Kibou eerder nog geschokt was, werd dat gevoel in een mum van tijd omgezet in woede. Hij probeerde Shin aan te vallen, maar werd met gemak tegengehouden en teruggeduwd. Verblind door woede en ongeloof probeerde Kibou zijn vroegere beste vriend meerdere malen aan te vallen, tot hij uiteindelijk door Shin werd vastgehouden. ‘Rustig aan,’ zei hij, maar Kibou liet het feit dat hij niet in staat was zijn woede lichamelijk te uiten zich niet tegenhouden. ‘Hoe durf je mij zomaar achter te laten voor twee jaar, mij in mijn eentje te laten proberen dit dorp te helpen, niets van je te laten horen, om vervolgens doodleuk voor mijn huis te gaan staan? Wat voor idioot ben jij?’
Shin zuchtte en liet Kibou los. ‘Ik kon je niet vertellen waar ik heen ging. Ik wist het zelf ook niet.’
‘Ja, en het was vast te moeilijk om even te zeggen: ‘Kibou, ik ben nu hier. Alles gaat goed?’’ Kibou ijsbeerde door de kamer. ‘En nu? Weet de burgemeester al dat je er weer bent?’
‘Ik heb de wachten gevraagd om het nog even geheim te houden. Tot dan moet ik hier verblijven.’ Kibou zuchtte diep, wetende dat hij het niet kon weigeren. ‘Goed, maar ik wil weten wat je gedaan hebt.’ Hierop knikte Shin, die gefascineerd de kamer doorkeek. ‘Zo, jij hebt het goed voor elkaar.’ Hij lachtte toen Kibou hem een woedende blik toewierp. ‘Wat? Niet iedereen zou het voor elkaar kunnen krijgen om zowel een soort apotheek te beginnen als wat lijkt op een klein schooltje. Is dat zo?’ Kibou merkte de verrassing in zijn stem. Ietwat trots antwoordde hij: ‘Ja, het is inderdaad een soort school. Ik leid nieuwe shinobi op.’
‘Wauw,’ reageerde Shin,voordat hij opstond en door de kamer begon te lopen. ‘Goed gedaan.’
‘Je moet toch wat als je zus en beste vriend verdwijnen,’ mompelde Kibou, die duidelijk nog steeds boos was op Shin. ‘Niet iedereen kan even weggaan om twee jaar lang te trainen. Wanneer ben je trouwens van plan te vertellen wat je hebt gedaan?’ Shin lachte. ‘Wat ben je ongeduldig geworden, Kibou-chan. Net je zus.’ Hij stopte meteen toen hij het gezicht van Kibou zag. Het was geen slimme zet om over Ai te beginnen.
‘Oke, ik moet nog even iets afmaken,’ begon Kibou. ‘Dump je spullen maar ergens en kijk wat rond. Ik maak wat ramen klaar en dan praten we tijdens het avondeten. Goed?’ Shin knikte, en Kibou ging verder met zijn medicijn.

Reacties: