Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Forgotten » Het eerste uur..
Forgotten
Het eerste uur..
We zaten naast elkaar achter in de klas.
Een blond ding kwam de klas binnen getippeld en keek de klas rond.
Haar ogen bleven op mij en Kraven hangen en ze glimlachte terwijl ze naar ons toe tippelde.
Kraven stootte mij aan en knikte met zijn hoofd naar de richting waarvan hij wou dat ik naar zou kijken..
Dus ik deed maar wat hij wou en ik voelde mijn woede al borrelen bij het zicht van het meisje.
Ze stopte voor ons en keek minachtend op ons neer.
Het enige wat er uit mijn mond kwam was: "Wat moet je Fifi?"
Ik wist dat ze dat niet leuk vond en haar mond trok tot een smalle streep en zei " Jullie zitten op mijn plaats"
Kraven en ik keken haar aan en zeiden tegelijk dat ze terug moest gaan naar was ze vandaan kwam, 'de rosse buurt'.
Fifi ontstak in woede en begon te schelden en tieren..
Kraven en ik glimlachten alleen maar want in onze ooghoeken zagen we de leraar binnen komen en die hoorde natuurlijk wat madam allemaal aan het roepen was.
Ik zal even duidelijk maken wie Fifi is:
Fifi is een huppeltrutje die altijd in het roze gekleed is met hakken zo hoog dat ze eigenlijk niet eens normaal kan lopen.
Haar echte naam is Lola maar de naam Fifi is ontstaan toen ze een keer midden in de gang haar nek brak over haar killer heels en als een hondje op handen en knieën zat.
Niet dat ze dat niet gewent was aangezien ze alle jongens vanaf de 2de klas al meerdere malen gehad had..
De leraar stond met open mond vanaf het bureau te kijken wat ze nou aan het roepen was en ontplofte toen zelf toen ze riep dat we een ernstige ziekte moesten krijgen en dood moesten gaan.
Onze leraar Meneer Gijzen, was vorig jaar zijn eigen vrouw verloren aan kanker.
Het was een vreselijke tijd voor hem, maar het werk houd hem bezig en dit was nou net niet wat hij wou horen natuurlijk.
Fifi schrok zich te pletter en werd er direct uitgestuurd om zich te melden..
Kraven en ik gaven elkaar een box en hadden stiekum de grootste lol..
Ons eerste uur was begonnen...
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.