Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » Forgotten » Ik kan het niet

Forgotten

29 april 2011 - 12:49

1032

0

389



Ik kan het niet

Na nog 2 zeer saaie uren was het eindelijk pauze.
We huppelden nog niet de klas niet uit en we gingen op onze vaste plek zitten in het midden van de aula met onze kont op de tafel en voeten op de stoelen.
Zo hadden we mooi overzicht op de aula.
In de verte hoorde ik al het getippel van meerdere huppeltjes dus dat zou wat beloven, Fifi kennende kwam ze eerst even 10 minuten klagen wat voor een straf ze had
gekregen dankzij ons..
En ja hoor Fifi en haar roedel was aangeland bij onze tafel en haar ogen stonden des duivels..

Ik glimlachte naar haar en vroeg of ik haar van dienst kon zijn met een sarcastische ondertoon natuurlijk..
Fifi ontstak onmiddellijk haar tirade af en riep dat ze dus 2 weken na moest komen en de aula moest schoonmaken na schooltijd..
Ik lachte en zei heel droog wees blij dat je geen plees hoeft te schrobben..
Als blikken konden doden had ik nu voor der voeten op de grond gelegen, maar gelukkig voor mij kon dat niet.
Meneer Gijzen kwam de aula in om te kijken of de leerlingen zich wel gedroegen en zag Fifi bij onze tafel en riep direct dat ze op moest houden anders zou er nog een week
straf extra zijn voor haar.
Fifi keek meneer Gijzen ongelovig aan en trippelde snel van de tafel weg.

Toen ik me omdraaide zag ik Eric, Aiden en Lisa zitten, stuk voor stuk met een grijns op hun bek.
Je ben weer lekker bezig he zei Eric er direct bovenop.
En alles wat ik kon doen was grijnzen..
Lisa kwam naast me zitten met de vraag wanneer we weer eens zouden afspreken.
Ze had van die lieve blosjes op der wangen en ik kuste haar lippen en zei dat ik vanavond naar haar toe zou komen..
De jongens wisten dat wij af en toe elkaar plezierde en waren jaloers dat ze er nooit bij mochten zijn.
Het blijven ook van die kleine kindjes he..

De bel ging en we moesten naar de volgende les.
Kraven nam me bij de arm en vroeg heel nonchalant of hij mee mocht vanavond, ik keek hem aan en zei vrolijk dat hij zich maar moest vermaken met zijn
rechterhand en stak toen mijn tong naar hem uit en rende weg.
Kraven rende achter me aan en toen hij me had begon hij me te kietelen en ik gierde het uit.
De mensen om ons heen was dit gedrag allang gewent van ons en keken dan ook niet meer vreemd op als 1 van ons gillend voorbij kwam denderen..

We kwamen de klas in en daar zat onze muziekleraar al met een verwrongen gezicht te kijken en we wisten inmiddels dat dat niet veel goeds betekende.
Nadat iedereen plaats had genomen kwam de aap uit de mouw, we moesten optreden.
Ik riep heel hard neeeeeee door de klas de leraar kapte me direct af en zei jij jongedame gaat zingen.
Mijn ogen vielen zowat uit mijn kassen en ik zei dat ik niet aan zingen deed.
Je moet zei hij, en ik schudde alleen maar mijn hoofd en pakte mijn spullen bij elkaar en liep de klas uit iedereen verbaast achter me latend.
Ik liep snel het schoolplein op en ging tegen de uiterste boom aan zitten die ik maar kon vinden.
Al snel liep er een traan over mijn wang en die veegde ik snel weg toen ik Kraven aan zag komen.
Hij kwam naast me zitten en vroeg wat er nou was.

Ik zuchtte en begon te vertellen:
Mijn vader had mij ooit eens horen zingen en die had mij verboden om nog ooit 1 noot te zingen of te spelen.
Dat was ook de reden dat ik geen MP3 speler had of muziek op mijn computer.
Ik mocht niet kijken naar MTV of welke muziek zender dan ook, en waarom echt eerlijk waar ik had geen idee hij wou het me niet uitleggen..
Hij was zo boos dat ik er tegen in was gegaan en had toen zonder pardon een klap op mijn wang gekregen van hem.
Ik durfde niet eens meer aan muziek te denken daarom haatte ik deze les ook en nu wil die leraar mij ook nog eens gaan verplichten om te zingen riep ik hard uit..
Kraven zat met open mond te luisteren wat ik aan het vertellen was en hij wist zich zelfs geen houding te geven dan mij in zijn armen te nemen en me uit te laten huilen,
want ja de tranen liepen nu serieus over mijn wangen heen.

Kraven wiegde me zachtjes heen en weer en sprak zachtjes in mijn oor dat het wel goed zou komen.
Ik knikte en zei dat ik na school wel met de leraar zou gaan praten en dan maar hopen dat hij het zou begrijpen..
Kraven zei dat het een goed idee was en hij zou meegaan.
We stonden op en liepen naar de wc's zodat ik mijn gezicht kon fatsoeneren..
Ik schrok toen ik in de spiegel keek, een lijk was godverdomme nog knapper dan ik op dat moment.
Na het laatste uur liep ik naar de klas van de muziekles.
De leraar was er nog en toen hij mij zag zei hij dat ik plaats mocht nemen.
Ik begon te vertellen en hij knikte alleen maar.
Hij zei dat ik het wel moest doen omdat het mee zou tellen in mijn eindcijfer van dit jaar.
Mijn ogen werden groot en ik riep hem toe dat hij het dan met mijn pa mocht gaan bespreken want die zou gaan flippen..
De leraar pakte daar direct zijn mobiel erbij en belde dus daadwerkelijk naar mijn pa.

Naar mate het gesprek vorderde zag ik het gezicht van de leraar steeds verder vertrekken,
En als laatste hoorde ik de leraar tegen mijn vader zeggen dat als hij wou dat ik dit jaar over zou moeten doen hij vooral zo moest doorgaan, het cijfer was belangrijk
en er was gewoon weg niet onder uit te komen..
10 minuten later hing de leraar op en zei dat mijn pa akkoord was gegaan maar ik mocht helaas niet thuis oefenen.
Ik keek naar mijn schoenen en vervloekte men pa dat hij me zo voor lul zette bij de leraar.
Kraven zei dat ik bij hem thuis mocht oefenen elke dag en de leraar zei dat dat een goed idee was en dat we dan maar een duet moesten doen..
We gingen akkoord en ik nam afscheid van de leraar..


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.