FanFic.nl

Forgotten

Zingen met Kraven..

De volgende ochtend stond ik op met een glimlach, Ik trok wederom een zwarte skinny uit de kast met een shirt met de tekst "fuck you"
Ik stapte onder de warme douche en liet de stralen mijn rug masseren.
Eenmaal beneden stond het ontbijt al op tafel en mijn pa zat zijn koffie op te slurpen aangezien die nog nooit normaal heeft kunnen drinken volgens mij..
Hij keek op van zijn krant en vroeg of ik het gezellig had gehad gisterenavond.
Mijn antwoord was dat het heerlijk was gisterenavond, gelukkig viel het kwartje niet bij hem en ik grijnsde alleen maar..

Ik stapte na het ontbijt op mijn verotte fiets en eenmaal op school gekomen zag ik Kraven en de rest alweer staan.
Lisa begroette mij met een kus en een rood hoofd.
Kraven grinnikte en zei volgens mij was gisteren avond aardig geslaagd.
Waarop ik knikte en zei dat we dat snel eens over zouden doen.
Lisa keek me aan met glinsterende oogjes en begon te springen en te joelen.
Eric en Aiden lachte en schudde hun hoofd en mompelde tegelijk "oversext kind"

De dag verstreek snel en ik zou met Kraven meegaan voor dat duet gedoe, was er nog steeds niet blij mee maar ja het was niet anders helaas.
Onderweg naar zijn huis vroeg hij hoe mijn pa had gereageerd op het geweldig nieuws dat je wel moest zingen.
Ik vertelde hem precies wat hij had gezegd en Kraven staarde mij aan met open mond waardoor hij dus tegen een paaltje aan fietste en op de grond lag.
Ik schoot in de lach om zijn kop en hielp hem overeind.
Hij was zo ongelovenlijk boos op mijn pa en ik probeerde hem ondertussen te kalmeren want het zou echt niet helpen..
Inmiddels was hij het gelukkig met me eens en we kwamen bij zijn huis aan.
Zijn moeder knuffelde me plat toen ik binnenkwam was daar ook al een poos niet geweest, omdat mijn vader niet zo dol was op Kraven.
Maar weer wou hij daar niks over uitleggen..

We kregen wat te drinken en te snoepen mee naar boeven en gingen op het internet kijken naar een geschikt nummer.
Na ruim anderhalf uur gezocht te hebben kwamen we op een nummer uit:

Ozzy Osbourne en Lita Ford - Close my eyes forever..



We draaide de tekst uit en begonnen eerst maar eens te luisteren naar de klanken enzovoort.
Nadat we dachten dat we het wel zo'n beetje door hadden begonnen we te oefenen.
Ongeveer een uurtje verder klonk er opeens een applaus we schrokken ons te pletter en draaide ons om met een ruk.
Daar stonden Kraven zijn ouders met hun mond op half zeven en ogen zo groot dat ik bang werd dat we straks konden gaan knikkeren..
Zijn moeder liep op mij af en riep waarom doe jij niks met jou stem meissie want god je bent zo goed..
Kraven probeerde te seinen dat ze der mond moest houden maar ja moeders had niks in de gaten en ging gewoon door en ik brak bij ieder woordje steeds verder af.
Tot ik het niet meer hield en weg rende.
Het laatste wat ik hoorde was Kraven die tegen zijn moeder uitvaarde dat der kop had moeten houden.
Ik ging niet naar huis, ik kon het niet ik rende en rende tot ik niet meer kon.
Maar ik dwong mijzelf om door te gaan, tot ik tegen iemand aan knalde en zo hard op de grond knalde dat alles zwart werd.

Ik werd wakker in een raar ruikende kamer, en ik herkende de overdreven schoonmaak geur als een ziekenhuis kamertje.
De witte kleuren was om serieus depri van te worden.
Ik kwam omhoog en kreunde, direct stond er een dame voor me die me weer terug in de kussens duwde en zei dat ik moest blijven liggen..
Ze had tranen in haar ogen ik snapte maar niet waarom.
De dokter kwam binnen en was blij dat ik wakker was, hij had mijn vader al gebeld en die was onderweg.
Ik kikte voorzichtig maar had daar al gelijk spijt van.
De dokter vertelde mij dat ik een flinke buil op mijn achterhoofd had en dat ik een hersenschudding had.
Het enigste wat ik kon zeggen was dat ik niet eens wist dat ik hersens had.
Waarop de dokter in de lach schoot en zei dat hij blij was dat ik zo luchtig erop reageerde.
Daarna klapte de deur open zodat iedereen die in de kamer stond zowat door kon naar de hart afdeling.

Mijn vader kwam wit binnen lopen en knuffelde me en vroeg of ik ok was en hoe ernstig het was en of ik wat nodig had.
Ik duwde hem van mij af en zei dat het goed was en dat hij zich niet zo moest aan stellen.
De vrouw grinnikte maar toen mijn vader haar aan keek trok zij wit weg en zei ze met een raar stemmetje: Jög????
Mijn vader trok nog witter weg en zei met zijn lippen opelkaar: Simone..
Ik keek van de een naar de ander en trok een wenkbrauw op.
De vrouw zag dat en zei jij bent Rain!!!
Ik schrok van haar reactie en dook wat verder naar achteren zover het kon in dat nest.
Mijn pa ging voor mij staan en zei dat ze weg moest gaan.
De vrouw zei alleen maar Nee zij is ook mijn dochter.
Het kindje wat je al bijna 16 jaar van mij weg hebt gehouden!!!
De dokter keek mij aan en ik keek hem aan en beide haalde we onze schouders op.

Ik kuchte heel even en de aandacht kwam weer bij mij te liggen..
Het enigste wat ik zei was: Uitleg graag..
Mijn pa stond te heen en weer te schuivelen en de vrouw die schijnbaar Simone heette keek ook een beetje moeilijk..
Ik wacht zei ik nu nog geduldig...

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.