FanFic.nl

Forgotten

Pa

Ik liep toen met Tom mee naar boven en hij gaf mij een zwart shirt met Kani erop.
Hij bracht me naar de badkamer en gaf me een handdoek zodat ik me even kon opfrissen, hij zei dat ik maar moest roepen als ik klaar was..
Na 10 minuutjes was ik klaar en gaf ik een brul naar Tom, die aan kwam lopen en me pols beet nam.
Hij vertelde mij gelijk wat de andere kamers waren, naast zijn kamer zat dus de badkamer, aan de andere kan van zijn kamer was Bill zijn kamer en naast Bill's kamer
zat een logeerkamer en daarnaast nog 1 hij opende nog een deur en daar kwam een trap in zicht naar de zolder en daar sliepen Simone en Gordon.
Dus zei hij met een glimlach, welke kamer wil je hebben.
Ik keek hem aan en vroeg of Bill snurkte.
Tom schoot in de lach en toen keek ik waar hij naar keek en ik zag daar Bill staan.
Mijn wangen begonnen te gloeien en ik keek naar mijn voeten..
Bill naar me met een opgetrokken wenkbrauw en zei dat hij nog nooit gesnurkt had.
Nu kwam Tom helemaal niet meer bij en Bill keek hem verontwaardigd aan.
Waag het Tom zei Bill toen.
Tom viel stil en zei kies maar een kamer ik ben pleite.
Ik grinnikte om zijn gezicht terwijl hij snel langs Bill probeerde te komen.


Ik koos de kamer die mij het meeste aansprak, hij was Rood/zwart en helemaal mijn ding.
Bill kwam de kamer in lopen en vroeg of dit mijn favoriete kleuren waren.
Ik stond nog net niet te stuiteren en riep jaaaa.
Tom die plots weer verscheen glimlachte om mijn gedrag en zei dat ik zo wel wat weg had van Bill.
Ik stopte met stuiteren en Bill grinnikte nu om mijn gezicht..
Nou zei Tom ik ga men nest in en ik raad jullie aan hetzelfde te doen.
Ik kikte en zei weltrusten tegen de heren Kaulitz


De volgende dag werd ik wakker van een hoop gescheld en getier.
Ik schrok me rot en rende naar beneden zover mijn lichaam dat toe liet.
Daar stond mijn pa in de deuropening tegenover Simone, Gorden en de twins.
Toen mijn pa me zag schreeuwde hij dat ik mijn kleding aan moest trekken en mee moest komen..
Ik schudde mijn hoofd en zei dat ik hier wou blijven, in ieder geval tot hij weer normaal kon doen tegen mij en niet schreeuwen.
Hij werd nog bozer en zei dat als ik niet mee zou gaan hij me zou komen halen.
Ik keek hem aan en zei probeer daar maar eens langs te komen en wees naar de mensen die voor hem stonden..
Tom zag ik gewoon grijnzen en ik kreeg een vermoeden dat hij graag zijn handjes even vuil wou maken..

Toen bedacht ik me opeens iets.
Ik keek naar mijn vader en vroeg dat als de jongens Kaulitz heette van hun achternaam, waarom hij mijn naam dan verandert had in Heart.
Hij keek me aan en zei kil dat dat was geweest zodat mijn moeder me niet zou vinden.
Maar ja zei hij ik had natuurlijk kunnen bedenken dat ze ook in Berlijn kon komen dus ik heb gefaald.
Ik zei dat hij dat inderdaad gedaan had en dat hij een grote lafaard was om alles op deze manier te doen.
Ik had een moeder nodig in mijn leven, en natuurlijk een vader.
Mijn vader keek me aan met een kilte in zijn ogen dat ik wist dat ik de lijn aan het overschrijden was, maar dat boeide me echt geen reet meer ik was het zat.
Rain zei mijn vader nu.
Stop met deze onzin en ga mee naar huis.
Wederom antwoorde ik met nee ik blijf hier ik wil weten of dit echt mijn moeder is en dat hun mijn broers zijn daar heb ik recht op namelijk.
Hij begon te schelden en te tieren en toen was Tom het zat.

Nou moet je eens even goed luisteren PA schreeuwde Tom.
Al bijna 16 jaar heb je haar weg gehouden van mam en ons.
Al bijna 16 jaar leven Bill en ik in de veronderstelling dat ons zusje dood zou zijn of zoiets dergelijks.
Nu heeft mam haar gevonden, ok tegen jou wil in maar vergeet niet dat mam haar 9 maanden lang gedragen heeft en daarnaast nog eens 10 maanden lang
voor haar gezorgd heeft terwijl jij maar aan het lanterfanten was.
Nu keek mijn moeder Tom ook raar aan en die zei alleen maar kinderen zijn niet achterlijk mam.
Pap keek nu een beetje moeilijk en durfde niks meer te zeggen.
Hij keek mij moeilijk aan en zei alleen nog maar.
De beslissing ligt bij jou en zo liep hij weg, iedereen verbaasd achterlatend..

Reacties: