Hoofdcategorieën
Home » Twilight » (AFGEWERKT) Alles veranderde bij één woord, Cyn » Hoofdstuk 3; Het schilderij
(AFGEWERKT) Alles veranderde bij één woord, Cyn
Hoofdstuk 3; Het schilderij
Ik schrok wakker, drijf nat van het zweet. Mijn deken lag helemaal aan het einde van het bed. Het was maar een droom. Een droom... Langzaam voelde ik dat mijn hart langzamer ging kloppen. Ik was klaar wakker.
Ik keek snel op mijn wekker: 00.00 AM, spooktijd... En waar zijn de spoken, de monsters, de vampiers, de draken, de reuzen? Ze waren nergens, dat wist ik ook wel. Maar ik moest even als vroeger zijn, klein onbeschermd én geliefd. Vooral gelieft, een gevoel wat ik miste.
Ik startte snel mijn laptop op, mijn langzame laptop. Maar ik had geduld, ook al duurde het soms 10 minuten. Na wat gebrom, kwam mijn laptop tot rust.
Ik opende snel mijn mail, misschien had ik er één van Linda. Snel voerde ik mijn wachtwoord en mijn
e-mailadres is.
‘Het opgegeven e-mailadres of wachtwoord is onjuist. Probeer het opnieuw.’
Opnieuw typte ik mijn wachtwoord in, gelukkig kwam nu het beginscherm van Hotmail in beeld.
‘Welkom Cyn Vermeulen, u hebt 1 nieuw bericht(en).’
Snel drukte ik op postvak in, maar mijn laptop moest er zo nodig 5 minuten aan besteden om er daadwerkelijk te komen.
Gelukkig was er een mailtje van Linda:
‘Hejhej Cyn!
Hoe is het in de VS, of in de hel zoals jij Forks noemt ;-).
Hier in NL gaat het prima! Het weer is heerlijk zonnig!
Je raadt het nooit, maar ik heb je cadeautje ontvangen, heel erg bedankt!
Veel plezier nog!
Xxx
Linda
P.s. Sorry, voor het korte mailtje, heb het een beetje druk met hw...’
Ik las het mailtje door, over welk cadeautje had ze het? Ik had even geen idee, ik had haar nog helemaal niet geschreven. Ach, het zal wel, ze is vast in de war. Ik besloot om vanmiddag even terug te gaan mailen.
Inmiddels was het 01.00 AM geworden.
Ik wist eigenlijk helemaal niet wanneer Lizz me zou komen ophalen. Ondanks het tijdstip stuurde ik haar een smsje:
‘Hej Lizz. Haal je me op of zie ik je ergens in de stad? X Cyn.’
Opeens schrok ik wakker van mijn sms toon. Ik keek verbaasd om me heen, waarom lag ik niet in bed? Waarom lag ik op de grond?
Oja ik had een nachtmerrie gehad. Ik stond op, terwijl ik een paar keer met mijn ogen knipperde. Mijn hele kamer was donker en ik hoorde de regen zachtjes op mijn ramen tikken, zo rustgevend. Snel knipperde ik mijn bureaulampje aan en zag dat mijn laptop op stand-by was gegaan. Ik drukte een paar keer op de spatie toets:
‘Welkom Cyn. Het is 04.15 AM’
Ik moest over 3 uur opstaan.
Weer hoorde ik mijn sms toon, oja daar was ik wakker van geworden. Ik pakte mijn mobieltje en zag dat Lizz had terug gesmst.
‘Ik zie je in de stad, achter de bios zit een parkeerplaats. Daar zie ik je wel. Tot dan! XLizz!!’
Ik bedacht me dat ik nog wel tijd overhad. Ik keek naar het vale behang van de vorige bewoonster. Voorzichtig begon ik alles weg te scheuren. Na een tijdje bleef een spierwitte muur open.
Ik pakte de verhuisdoos en begon hem uit te pakken, ik legde alles op mijn bed neer. Helemaal onder in de doos lagen de spullen die ik zocht: kwasten en verf.
Ik begon landschappen te schilderen, landschappen die ik had gezien toen ik in Italië op werkweek was. Werkweek.... De leukste tijd toen ik nog in Nederland woonde. We waren naar een stadje gegaan, Volterra. Snel schilderde ik het gigantische plein dat ik voor me ogen zag toen ik aan Volterra dacht. De klokkentoren, de gigantische deuren.
Toen mijn schildering af en droog was, begon ik op de over gebleven spierwitte muur gezichten te teken. Gezichten van mensen die ik een keer op straat was tegen gekomen, gezichten van mensen uit Nederland en gezichten die ik had gezien hier in Forks.
Op de een of andere manier had ik een vrouw getekend. Het was een beeldschone vrouw. Ze was lijkbleek en had bruine ogen. Ik vroeg me af of je deze kleur wel gewoon bruin kon noemen, het was eerder goud. Waar had ik deze vrouw gezien? Ik kende haar helemaal niet.
Opeens realiseerde ik dat de vrouw dezelfde kleur ogen had als Edward Cullen, vast familie? Maar ik had haar nog nooit gezien. Hoe kan dit?
Opeens ging mijn wekker. Wat had ik zo lang lopen schilderen? Snel sprong ik onder de douche en liet de warme stralen over me heen gaan. Heerlijk.
De pijn van de blauwe plekken vergat ik.
Maar toen ik me naar het douchen begon af te drogen kwamen ze weer naar boven. Elke ‘’val’’ kwam weer naar boven.
Snel keek ik op de klok. Over 10 minuten moest ik in de auto zitten.
Reacties:
Tuurlijk krijg je een melding,
Ik zal vanavond, of morgen/zaterdag een nieuw hoofdstuk proberen te schrijven.
Owwww, ik vind dit verhaal helemaal geweldig! Mag ik een melding bij het volgende hoofdstuk?
ik kon alleen dit vinden:
Ik schrok wakker, drijf nat van het zweet. Mijn deken lag helemaal aan het einde van het bed. Het is maar een droom.
Maar echt, ik lieft dit verhaal
snel verder!
x
"Ik keek snel op mijn wekker: 00.00 AM, spooktijd... En waar zijn de spoken, de monsters, de vampiers, de draken, de reuzen? Ze waren nergens,"
Super!
ik ga het zeker blijven verder lezen.