Hoofdcategorieën
Home » Twilight » (AFGEWERKT) Alles veranderde bij één woord, Cyn » Hoofdstuk 4; Shoppen!
(AFGEWERKT) Alles veranderde bij één woord, Cyn
Hoofdstuk 4; Shoppen!
Ik zat in mijn auto op weg naar de stad. Ik had een kaart naast me liggen op de versleten stoel. Ondertussen probeerde ik de radio aan de praat te rijden.
Na een tijdje besefte ik dat hij het gewoon echt niet meer deed. Dat werd dus een half uur in stilte reizen.
Toen ik in de stad aankwam zag ik een groot bord staan: Welcome!
Bedankt, dacht ik er gelijk achteraan. Ik moest in mezelf lachen, waarom zat ik nou tegen een bord te praten?
Ik had geen idee waar de bioscoop zat en op mijn kaart stond hij niet.
Gelukkig zag ik een wegwijs bord staan: Bioscoop, left.
Ik reed snel de straat in die op het bord stond aangegeven en zag de bioscoop. Gelukkig kon ik makkelijk de parkeerplaats vinden aan de achterkant.
Lizz en Sophia stonden al te wachten op me.
‘Kom we gaan naar die nieuwe winkel in het centrum’, zei Sophia vrolijk tegen ons.
Sophia was altijd vrolijk, tenminste zo leek het. Ze lachte altijd en dat past wel bij haar gezicht vol met kleine sproetjes.
Ik liep met hun mee naar de nieuwe winkel: Pop.
Ik zag dat het een kledingwinkel was. De etalagepoppen stonden met super mooie kleding aan naar ons te kijken.
‘Is dit niet een beetje duur voor ons?’, vroeg ik.
‘Nee, natuurlijk niet. Dit is de goedkoopste winkel in heel de US.’, zei Lizz.
‘Met nog gave kleding ook! Ik koop hier altijd alles!’, voegde Sophia eraan toe.
We liepen met achter elkaar naar binnen. We moesten een smal trappetje op en toen stonden we in de winkel.
De winkel die er zo klein uitleek van buiten, was heel groot van binnen. Overal stonden kledingrekken en etalagepoppen met hoeden op en kleding aan.
Snel griste Lizz een jurk van het rek. ‘Deze vind ik echt wat voor jou, Cyn!’, jubelde ze vrolijk.
Ik keek even naar de witte jurk. Overal zaten bloesems en die waren met takjes aan elkaar verbonden. Hij was echt zo mooi. Hoe duur zal die wel niet zijn?
Alsof Lizz mijn gedachte raadde zei ze snel: ’Het kost maar 19 dollar’.
Snel pakte ik mijn mobiel, even kijken hoeveel euro. Ik was in die paar dagen nog niet gewend geraakt aan de munteenheid in de VS. Het kostte maar 15 euro!
‘Ik ga hem passen, tot zo!’
Snel ging ik het pashokje in en keek of Lizz wel de goede maat had gepakt. Een M, dat moest passen.
Ik trok mijn kleding uit en trok de jurk aan. Brrr, je kon wel merken dat het herfst aan het worden was.
Ik liep het pashokje naar buiten. Meteen kwam Sophia op me af.
‘Hij staat je zo geweldig! Die moet je echt kopen. Wacht ik ga even kijken of ik er schoenen bij kan vinden.’
Ze liep snel naar de ander kant van de winkel toe. De hele muur stond daar vol met schoenen. Ik zag hoge hakken, sneakers, ballerina’s, laarzen en nog veel meer. Dit was echt een gave winkel, dacht ik.
Na een paar minuten kwam ze op me af met een paar hakken.
‘Zijn deze niet geweldig!?’, vroeg ze.
‘Ze zijn super. ’
Ik trok gelijk de schoenen aan. Op hetzelfde moment, kwam Lizz ook uit een pashokje. Ze droeg een spijkerrokje met een zwart T-shirt, waarop een roze vlinder stond afgebeeld. Het was het perfecte setje voor haar. Haar blonde krullen, kwamen zo super uit!
Wat ik ook gelijk tegen haar zei. ‘En hoe vind je mij?’, vroeg ik.
‘Ik vind je kleding geweldig, als je maar weet dat ik die schoenen echt een keer moet lenen’, zei ze gniffelend.
‘Nu nog een setje voor jou, Sophia’, zeiden we in koor.
Op mijn hakken liep ik door de winkel. Ik zag een zwarte jurk hangen, met een grote witte strik op de achterkant. Onder aan de jurk liep een wit rand.
Snel pakte ik de jurk. ‘Deze is wel wat voor jou’
Ze liep het pashokje in en ik ging snel kijken of ik nog een ketting voor mijzelf kon scoren.
Ik zag zo’n amulet ketting, waarin je een foto kon doen.
‘2.50 dollar, omdat jij het bent’, zei een man. Ik had niet door dat er iemand achter me was komen staan en draaide me gelijk om.
Hij moest de schrik op mijn gezicht wel zien, want hij bood zijn excuses aan.
‘Bedankt, ik ga me even omkleden en dan afrekenen’, zei ik.
‘Okej’, zei de man.
Ik liep snel naar het pashokje toe. Wat een griezel, dacht ik.
Toen we allemaal waren omgekleed en hadden afgerekend, was het 02.00 Pm (14.00). We liepen naar de parkeerplaats toe, we gingen naar huis.
‘Gaan jullie maar alvast, ik wil nog even naar dvdtheek’, zei ik.
‘Een wat?’, vroeg Sophia.
‘Een dvdtheek, videotheek klinkt zo ouderwets’, lachte ik.
‘Dat is wel een tijdje lopen, maar okej. Je gaat zo deze straat uit lopen. Dan ga je links en dan de tweede afslag rechts.’, zei Lizz.
Het klonk niet zo ver, dus ik besloot dat ik ging lopen.
Reacties:
"Toen ik in de stad aankwam zag ik een groot bord staan: Welcome!
Bedankt, dacht ik er gelijk achteraan. Ik moest in mezelf lachen, waarom zat ik nou tegen een bord te praten?"
- Oké, die vind ik dus echt geweldig!
"‘Gaan jullie maar alvast, ik wil nog even naar dvdtheek’"
- Voordat ik verder las, dacht ik echt; "WTF is dí¡t nou weer!"
haha, ik vind jou schrijfstijl echt leuk!
snel verder!!!
x