FanFic.nl

I love you, but I don't.

Hoofdstuk 2.

Breath POV.
Justin komt met open mond naar me toe gelopen en ik kijk hem aan. 'Wow, wat erg?' Hij komt naast me zitten en slaat een arm om me heen. 'Ik ben er voor je' fluisterd hij. Ik huil in zijn nek en stop na een tijdje. Inmiddels zijn we tien minuten verder. Ik voel mijn mobiel weer trillen op mijn schoot en pak hem snel "Bryan <3<3<3" staat er. -Ehm, ik maak het uit. Je hoeft noooit meer te SMSen. höer.- Ik huil meteen weer. Ondertussen scheld ik, voor zover ik dat kan. Ik snik hard en diep. Ik krijg bijna geen lucht en hoest. Ik probeer te stoppen met huilen. Ik zie justin opeens trillend naar zijn mobiel kijken. 'J..Justin?' ik kijk hem aan. Er rolt een dikke traan naar beneden. Ik pak zijn mobiel af en lees. -Jij houd meer van Breath, dus maak ik het uit!- Mijn ogen worden groot. 'Wtf?' Ik knuffel Justin stevig.

Justin POV.
Ik vond het kíºt voor Breath, maar zelf voelde ik me ook zwaar klóte nu.. Ik staar voor me uit en de tranen rollen over mijn wangen. 'afleiding, dat is wat we nodig hebben.. Jij gaat mee op tour, overmorgen.' ik kijk haar aan en glimlach zwakjes.

Justin POV.
Ik zie Breath's uitdrukking veranderen. Ze kijkt blij. 'Seriously?' ze kijk nu ongelovig. Ik knik als bevestiging en ze knuffelt me blij. 'Ehm, dan ga ik nu naar huis om al spullen in te pakken, maar kunnen we morgen dan wel even shoppen?' vraagt ze. Ze doet vanalles door elkaar en loopt al drie keer terug van de kamer naar de hal. Dan weer haar mobiel, dan haar huissleutel en dan weer haar jas. Ik lach en ze kijkt me aan. 'Ik ben weer panisch aan het worden he?' vraagt ze. Ik knik en lach heel hard. 'Dus, blijf je hier eten en slapen? Of wil je thuis?' vraag ik. 'Of ik bij jou, dat is denk ik makkelijker..' ik grijns en wacht op haar reactie. 'Ehm, jij bij mij?' vraagt ze. Ik knik en ren naar boven voor wat spullen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.