Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Twilight » Linda, de Protector// AFGELOPEN » Hoofdstuk 2

Linda, de Protector// AFGELOPEN

22 mei 2011 - 12:57

364

3

285



Hoofdstuk 2

Beetje kort, maar ik heb het best wel druk... Sorry

Het was vandaag precies zeven jaar geleden dat ik de Cullens heb gezien. Zeven jaar is best lang. Zeven jaar lang. Ik heb ze nog niet bedankt. Nog nooit, in die zeven jaar.
Zeven jaar. Zeven jaar. Zeven jaar. Zeven jaar. Zeven jaar. Zeven jaar. Zeven jaar.
Het getal begon door mijn hoofd te spoken. Ik had ze nooit meer gezien. Het engelachtige meisje niet, de dokter niet en de jongen niet met zijn gouden ogen, waarin ik verzonk toen ik eraan dacht.
Ik lag op me bed en dacht aan ze. Zeven jaar geleden.
Het getal bleef door mijn hoofd rondspoken. Ik stapte mijn bed uit en liep naar de badkamer toe. Een warme douche kon ik nu wel gebruiken.
Ik begon zachtjes te neuriën.
Oooohooh New York. Grow up in a town, that is famous as a place of movie scenes. Noise is always loud, there a sirens all around and the streets are mean. If you can make it here, you can make it anywhere, that’s what they say.
Ik was al snel klaar en liep snel met een handdoek omgebonden, naar mijn kamer. Ik stond voor mijn grote klerenkast. Wat zal ik aan doen?
Na een kwartier voor mijn kast te hebben gestaan, trok ik mijn spijkerrokje aan met een gestreept T-shirt aan. Snel trok ik mijn ballerina’s erbij aan.
Ik rende snel naar buiten. Iedereen wist waar ik was, als ik er niet was. Buiten.
Snel rende ik naar mijn plek toe. Ik had mijn iPod in mijn jaszak zitten en ik pakte hem alvast. Snel zocht ik een nummer. Hurt van Christina Aquilera werd het. Ik legde mijn iPod op een omgevallen boom en ik begon te dansen.
De hele wereld op mij heen bestond niet meer. Alleen de muziek en ik bestonden. De klanken drongen tot me door en elke stap die ik zette, leek zo vanzelfsprekend.
De laatste tonen van de muziek begon ik te horen en ik stopte. Opeens zag ik een wit licht voor mij verschijnen. Een hand kwam uit het witte licht.
‘Pak me hand, pak me hand, Linda.’, zei een mooie stem tegen me.
De stem was te moeilijk om te weerstaan. Ik pakte de hand vast en werd in het licht getrokken.


Reacties:


Hermelien
Hermelien zei op 4 juni 2011 - 11:41:
LIndaaaa neeeen !!!
PAK die hand NIET meisje !
Ik moet razendsnel verderlezen !
xxx


Hargbloem
Hargbloem zei op 4 juni 2011 - 10:25:
Huuu?!
Nee!
Huuu?!
Nee!
Waarom?!
Ike niet snappe?!
Huu?!
Nee!
*BTW ik lieft hurt van Christina Aquilera *
Ik ga snel verder lezen, want ik ben nu toch wel heel nieuwsgierig
x


Experience zei op 22 mei 2011 - 14:13:
Neee, pak de hand niet, linda.
Hoe kun je zo dom zijn met de dood mee te gaan?