FanFic.nl

When Frank Was Fifteen

Chapter Two

Een week later wandelde ik door het Belleville Park. Ik vond mijn nieuwe huis te gek, en ik had nog heel veel contact met mijn vrienden via Skype. Ik had nu even een break nodig. Het was zomervakantie en we waren niet van plan weg te gaan, dus ik moest zelf vermaak vinden. Ergens lag een omgevallen boomstronk waar ik dacht op te kunnen zitten. Maar hij hing een meter boven de grond, en toen ik er voor de derde keer vanaf viel, viel ik in een groot gat. Ik gilde zo hard ik kon terwijl ik in een lange gang naar beneden viel. Aan het ''einde'' van de tunnel was een soort wit licht. Ik viel er, nog harder gillend, doorheen en belandde ergens in het zand. Ik kreunde ontevreden, ik was niet bepaald goed geland.
'Are you okay?' vroeg een stem van vlak boven mijn hoofd. 'Where did you come from?'
Ik opende mijn ogen om te zien wie het was, en ik raakte in complete shock. Het was een jongere versie van Frank Iero. Mijn mond viel open, maar ik pakte zijn helpende hand wel gewoon aan. Ik knipperde nog eens met mijn ogen en toen ik rechtop stond en hem had bedankt, besefte ik me dat ik terug in de tijd was gegaan. Maar dat was absurd. Dus ik besloot het hem te vragen.
'What day is it?'
Hij keek op een krant die op de grond lag.
'The 31st of october,' antwoordde hij. 'Why?'
'Eh,' stamelde ik. 'I was just wondering. Who are you?' Ik vroeg het toch maar, ook al was die vraag voor mij overbodig.
'My name is Frank.'
'I'm Emily.' Ik schudde beleefd zijn hand.
Ik was zelf gelukkig ook niet groot, dus ik was zelfs iets korter dan Frank. Ik keek rond om me te oriënteren. We waren bij een school waar allerlei mensen uit kwamen lopen, het teken dat er alweer een schooldag voorbij was. Maar toen ik nog wat beter keek, zag ik dat het mijn school was.
'I love your clothes,' zei Frank bewonderend. 'Where do you buy them?'
Ik keek even omlaag om te kijken wat ik ook alweer aanhad. Ik droeg mijn favoriete broek met verticale zwarte en rode strepen, een hemdje met een witte print erop en een rode stropdas. En natuurlijk mijn leren All Stars.
'I guess I bought them on the internet. I don't remember.'
Er kwam een jongen die een stuk ouder was dan Frank naar ons toelopen.
'Frankie!' zei hij ter begroeting, en gaf hem een high five. In shock besefte ik dat het Gerard was. 'Who's this?' Hij wees naar mij. Ik zwaaide onhandig en sloeg per ongeluk een andere jongen die net langskwam. Mikey.
'I'm sorry!' zei ik hopeloos.
'Hey,' zei Gerard, gespeeld boos. 'Don't you dare injuring my brother.'
Ik grinnikte dom en zei: 'Sorry, Gerard.'
'How do you know my name?' vroeg hij.
'Eh.' Domme idioot! Je hebt jezelf verraden! 'I eh...'
'Well,' onderbrak Frank mijn gestommel. 'We don't care. This is Emily. Emily, these guys are Gerard and Mikey Way.'
'Hi,' zei ik klungelig. 'I'm not from Belleville, but I do live here since a few months. I'm from the Netherlands.'
'The Netherlands?' vroeg Mikey ongelovig. 'That's so far away!'
'I know,' zei Frank. 'Dutchees are weird people most of the time.'
'Thanks.'
'No offense.' Hij glimlachte zijn halve glimlach. En hij was toen al onweerstaanbaar.

Reacties:

dobbyenwinky zei op 1 juni 2011 - 18:34:
Oké. Dit verhaal is leuk. Punt.

Ik vind het nu al heel goed in elkaar zitten, echt leuk hoe je dat bedenk met die boomstronk en dat vallen in dat gat enzo. Het deed me een beetje aan Alice in Wonderland denken XD