mam, hoe is het?, zei Sora met tranende ogen en keek haar aan. Sora, me jongen, ik ben zo blij je te zien.. sprak ze met een glimlach duidelijk zijn vraag negerend. Dit deed de jongen meer pijn dan toen hij zijn arm had gebroken en had Sparky stevig beetgepakt, i-ik we-weet niet wat ik moet zeggen, zei Sora met zijn volgelopen ogen en zette Sparky op de grond neer, ik wil je iets geven, sprak Aerith zwak en zijn oma gaf haar een houder waar een ei in zat aan hem.
ik hoef geen ei, ik wil jou en dat je weer beter word, zei Sora en nu rolde de tranen over zijn wangen heen. Sparky had zijn oren omlaag laten zakken.
ik wil dat je hem aanneemt er zit een bijzondere Pokémon in dat ei, zei Aerith en keek hem in zijn blauwe ogen aan. Sora pakte haar hand en nam de Eierhouder aan,ik zal altijd over je blijven waken, wat er ook gebeurt ik ben dichtbij je, voegde ze eraan toe en sloot haar ogen, nee, mam!... mam.. Sora rende naar buiten zonder iets te zeggen en rende de regen in. Dit was allemaal een slechte droom, toch?. Hij kon het niet geloven, zijn moeder was niet dood!
Reacties:
hafje zei op 17 juli 2011 - 20:21: wat een proloog
wat een proloog