FanFic.nl

When Frank Was Fifteen

Chapter Four

Na nog een pijnlijke blik te hebben geworpen op een paar van mijn grootste idolen, draaide ik me om en rende weg. Ik wist waar ik heen moest en iedere seconde was nodig. Ik hoorde dat er iemand achter me aankwam, maar dat maakte me niets uit. Ik moest doorgaan. Gelukkig zat mijn iPod in mijn zak met Danger Days erop. Mensen keken me raar aan omdat ik hard meezong, maar dat boeide me niet. Na nog een tijdje begon het te regenen. Ik deed mijn capuchon op en rende nog harder door.
'Emily,' zei een uitgeputte stem achter me. 'Please wait.'
Ik wilde niet stoppen, maar ik deed het toch. Ik wist wie het was en ik had ook echt even iemand nodig om tegen te praten.
'Frank,' begon ik. 'I'm sorry. About everything.'
Hij rende het laatste stukje nog naar me toe en omhelsde me stevig. Dat had ik niet verwacht.
'I don't mind where you come from, or who you are. You are someone special. I can feel it.'
'Thanks, man.'
Ik glimlachte flauwtjes naar hem en ging op een bankje zitten. Hij volgde en sloeg zijn armen om me heen, aangezien ik ontzettend zat te rillen. Ik sloeg mijn armen ook om hem heen. Ik keek even naar zijn gezicht of hij dat oké vond, maar alles wat er op zijn gezicht te zien was was een grote, scheve glimlach.
'Why are you smiling?' vroeg ik.
'Because I'm happy. Happy like, really happy.'
Ik had het echt hartstikke koud, dus ik ging nog dichter tegen hem aanzitten en klapperde met mijn tanden. Hij begon te lachen en sloeg zijn jas om me heen.
'Thanks.'
'Better?'
'A lot.'
Zo bleven we een tijdje zitten, genietend van het geluid van de druppels regenwater op de daken. Genietend van elkaars warme armen. Genietend van het moment. Ik kon het niet laten om mijn hoofd op zijn schouder te leggen en mijn ogen dicht te doen, om even later in slaap te vallen.

Reacties:

dobbyenwinky zei op 5 juni 2011 - 18:19:
Aw wat lief. Wel een beetje weird, want ja... ze kennen elkaar zegmaar niet. Nouja... hij kent haar niet. Maar toch. Wel lief XD.