Hoofdcategorieën
Home » Twilight » Linda, de Protector// AFGELOPEN » Hoofdstuk 5
Linda, de Protector// AFGELOPEN
Hoofdstuk 5
‘Waar... Waar is hij heen?’, kreeg ik er snikkend uit.
‘Dat weten we niet, hoezo?’, vroeg Sam. Die was inmiddels ook terug veranderd.
‘Ik heb hem nodig, net zoals de Cullens.’
‘Waarom die bloedzuigers? Ga niet zeggen dat je daar heen gaat met Seth!’
Ik reageerde maar niet op hem. Ik moest Seth vinden of misschien eerst de Cullens. Misschien wisten die waar Seth is. Snel pakte ik mijn mobieltje en scrolde in mijn telefoonlijst naar de C. Carlisle Cullen stond er. Ik draaide het nummer. Het nummer wat ik elk jaar op zaterdag had gebeld, zeven jaar lang. Zeven jaar lang had er niemand opgenomen. Nu weer niet. Waar zijn ze en waar is Seth?
Sam had ik altijd als ene grote broer gezien, ook al kwam hij uit een ander reservaat. We hadden alsnog veel contact met elkaar. Sam wist mij altijd te troosten, net zoals nu. Hij kwam naast me zitten en sloeg een arm om me heen. Hij troostte me terwijl hij niet eens wist waarom ik huilde.
Ik leunde op zijn schouders en viel langzaam in slaap.
*Begin van een droom*
‘Alice! Wacht! Ik moet je spreken!’
Ik rende achter Alice aan in een winkelstraat. Iedereen keek me verbaasd aan en ik duwde ze allemaal aan de kant. Boze gezichten staarden me nu na. Opeens verdween de straat en rende ik in het bos. Waar was Alice nou?
‘Alice!’, riep ik.
‘Achter je schat.’
Ik keek snel achter me en zag Alice me vuurrode ogen.
Ik stapte geschrokken achteruit en Alice veranderde in een meisje met blond haar. Ze had een mantel om.
‘Je leeft niet meer voor lang.’, fluisterde ze op een duistere toon.
Ze pakte me vast en ik begon te gillen.
*Einde droom*
‘Rustig maar Linda. Het is maar een droom.’
Ik werd wakker en keek wie het had gezegd. Het was Emily, de vrouw van Sam. Ik had haar altijd al gemogen. Ze was als een soort tweede moeder voor me.
‘Gaat het een beetje meissie. Je was zo aan het gillen in je droom. Wil je erover praten?’
‘Nee.’, zei ik resoluut.
Mijn maag begon te knorren. Ik voelde het bloed naar mijn wangen stijgen en ik keek snel omlaag. Hopend dat Emily het niet had gehoord.
‘In de keuken staat eten. Loop je snel mee, voordat de jongens het op hebben gegeten.’
Ik knikte en liep snel achter haar aan.
Reacties:
Omygod.
Hij neemt niet op.
De fackin....
Neee, ik hou me in! ;D
Goed van mij (aa)
Ik vind 't weer een goed hoofdstuk meiss!
Snel verder jij!
xkus
leuk!!!
snel verder....
waarom neemt hij nou niet op......???
*grom*
Carlisle openmen jij !
I love it !
Gewoon héél mooi !
xxx