FanFic.nl

Pokémon Black and White Adventures

Proloog: Herinneringen aan jou.

Sora was een 7 jarig jongetje die vaak buiten kwam en met de Pokémon buiten de Ranch speelde van zijn ouders..
Sora speelde met Dawn(7), Lucas(12), Barry(13) en Roxas op het grote weiland een potje voetbal met alle Pokémon. De kleine jongen hoorde een kreet om hulp en ging er op af!. Naar Lake Verity. Sora rende met zijn houtenzwaardje in zijn linkerhand en zag een Pichu uitgeput op de grond liggen en een aantal Spearow die hem lastig vielen,”�Durven jullie wel!,riep de kleine jongen boos tegen de Spearow en ging voor het wezentje staan die daar uitgeput lag. De wolken betrokken en een hevige onweersbui trok over de plek heen,”�SPEEEAAAROOOW!, kwetterde de Spearow en vielen Sora aan alle kanten aan. De kleine jongen vocht tegen de vele Spearow maar belandde keer op keer in het water belandde en op de grond en brak daarbij zijn linkerarm. “Pi.. Pichu, zei Pichu met zijn ogen dichtgetrokken en vonkte toen hij de jongen daar zag liggen en sprong overeind, “Pichu, pi!, riep Pichu boos en vonkte. De Spearow kwamen steeds dichterbij en de Pichu rende erop af, Hij sprong omhoog en een bliksemschicht raakte de Pichu en die schakelde alle Spearow een voor een uit. Pichu liep zwak naar Sora toe en zakte door zijn pootje op de grond en likte hem over zijn wang heen,”�je bent sterk voor een kleine Pichu, jochie, zei Sora zacht en aaide hem over zijn koppie. “Pichu, zei Pichu zwakjes en legde zijn hoofdje veilig tegen zijn schouder aan. Het wezentje vonkte even en Sora noemde hem Sparky, omdat hij het een gepaste naam voor het wezentje vond.

Het was nu een aantal maanden geleden en Sora rende met Sparky van school naar huis toe. Hij zou over een paar weken 8 worden en mocht dan van zijn opa en moeder officieel verder van huis af. Dus trainde hij dagelijks met zijn eerste Pokémon, Sparky de Pichu,”�Sparky Thunderbolt!, riep Sora en sprong opzij toen de straal hem wou raken toen hij daar stond en breed grijnsde,”�goed gedaan maatje, zei Sora trots en gaf hem een knuffel,”�met jouw gaat het vast en zeker lukken om de Pokémon League te verslaan, zei Sora met een brede glimlach en Sparky likte over zijn wang..

Nu Sora tien jaar was en Roxas dus vertrokken ze beide naar Sandgem Town en gingen vanaf daar daagde Sora met Sparky de Pikachu de gymleader Roark en versloeg hem. Roxas vertrok naar huis want hun moeder was er slecht aan toe dus ging Sora weer alleen verder. Hij ving op zijn tocht een Buizel genaamd Tommie en vertrok verder naar Eterna Forest. Daar aangekomen vond Sora een Chimchar, het wezentje zat vastgebonden aan een boom en bevrijdde hem van zijn benauwde positie en probeerde hem weer te leren vertrouwen in mensen en raakte met elkaar verbonden. Sora vertrok weer door Eterna Forest naar het dorpje Eterna City.
Daar aangekomen daagde Sora de Gymleader Gardenia uit tot een gevecht en won op een haar. Toen werd hij door zijn tweeling broertje, Roxas opgebeld..
En kreeg hij een vreselijk bericht te horen, zijn moeder lag op sterven en haar laatste wens was om haar oudste zoon te zien. Sora werd opgehaald door Prof. Rowan en keerde met hem samen terug naar Twinleaf Town waar zijn leven totaal overhoop werd gegooid…

“mam, hoe is het?, zei Sora met tranende ogen en keek haar aan. “Sora, me jongen, ik ben zo blij je te zien.. sprak ze met een glimlach duidelijk zijn vraag negerend. Dit deed de jongen meer pijn dan toen hij zijn arm had gebroken en had Sparky stevig beetgepakt, “i-ik we-weet niet wat ik moet zeggen, zei Sora met zijn volgelopen ogen en zette Sparky op de grond neer, “ik wil je iets geven, sprak Aerith zwak en zijn oma gaf haar een houder waar een ei in zat aan hem.
“ik hoef geen ei, ik wil jou en dat je weer beter word, zei Sora en nu rolde de tranen over zijn wangen heen. Sparky had zijn oren omlaag laten zakken.
“ik wil dat je hem aanneemt er zit een bijzondere Pokémon in dat ei, zei Aerith en keek hem in zijn blauwe ogen aan. Sora pakte haar hand en nam de Eierhouder aan,”�ik zal altijd over je blijven waken, wat er ook gebeurt ik ben dichtbij je, voegde ze eraan toe en sloot haar ogen, “nee, mam!... mam..”� Sora rende naar buiten zonder iets te zeggen en rende de regen in. Dit was allemaal een slechte droom, toch?. Hij kon het niet geloven, zijn moeder was niet dood!

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.