FanFic.nl

Pokémon Black and White Adventure's!

Chapt 1: on my way to The Unova Region!

Sora zat voor de veranda naar buiten te kijken met Sparky op zijn hoofd en Tommie naast hem, “weetje? Ik had nooit gedacht dat het zo moeilijk zou zijn, zei Sora zacht tegen Tommie en Sparky en de twee Pokémon keken hem aan maar Sora wierp een blik op de voordeur,”�Bui, bui, zei Tommie tikte hem aan.
Hij stond op en maakte een beslissing,”�Sparky, ik ga op pad, het kan me niet schelen of opa zegt dat ik niet moet gaan, zei Sora met een verbitterde blik in zijn ogen en kwam overeind en greep zijn tas en zijn tickets voor de tocht naar Unova. “Tommie, het is beter als jij hier blijft, maatje, zei Sora en gaf hem een aai over zijn hoofd waardoor hij zielig uit zijn ogen keek.
“Buizel, bui, zei hij en gaf hem een knuffel, ”�pas goed op Roxas en oma, oke?, zei Sora en keek nerveus om zich heen en pakte zijn fiets en schreef een slordig briefje. Die hij op de deur plakte en Sparky sprong op zijn schouder en Sora zette af met een been en begon te trappen. Hij fietste zwaar zuchtend het dorpje uit en keek met een glazige blik vooruit zodat hij niks of niemand meer zag. Hij voelde zijn stuur trillen en knalde voorover tegen de grond, “rotding, gromde Sora nijdig en schopte tegen het ding aan dit was zijn zoveelste fiets al deze maand en gooide hem de bosjes in.
“heb je niks maatje?, vroeg Sora ongerust en veegde het bloed van zijn lip en wang af. Sparky knikte bevestigend en Sora grinnikte. Ze renden Sandgem Town binnen en gingen naar de haven waar de boot zou vertrekken.
“Sora! Sparky!, riep een stem die hem bekend voor kwam en Sora draaide zich om.
Het was Lucas, de broer van Dawn. wat deed hij nou weer hier. hij maakte deze keus toch zelf ?, dacht hij vertwijfeld maar richtte zijn blik op de jongen.
“waarom ga je weg?, Rox heeft je hard nodig, zei Lucas tegen hem maar Sora raakte geïrriteerd, “dat is nou precies wat opa zei, ik ga naar Unova en daarmee punt uit, zei Sora gefrustreerd en Lucas trok een wenkbrauw op en glimlachte breed, “even koppig als altijd, niet?, succes maatje, zei Lucas bemoedigend en gaf hem een lichte stomp tegen zijn schouder. Sora zag Turtwig naast hem staan en.. Tommie!. “sorry hij wilde dolgraag met me mee, zei Lucas met een flauwe glimlach maar Sora schudde zijn hoofd. Tommie is net zo koppig als hij dus hij nam het hem niet kwalijk. Voor hij het wist had de Buizel hem omhelsd, “Lucas kan ik jou om een gunst vragen?, vroeg Sora en Tommie stond nog steeds naast hem. Lucas keek hem verbijsterd aan,”�tuurlijk, antwoordde hij perplex.
“zou jij met Tommie opreis willen gaan?, ik bedoel het lijkt me zelfs beter, ik ga me eigen weg en wil dit alleen doen met Sparky en de Pokémon in het ei en ik denk dat het beter is als hij met jou meegaat, zei Sora en Tommie keek hem blij aan en balde zijn poten tot een vuist en keek hem met een brede grijns aan.
“Bui, bui!, zei Tommie enthousiast en knikte zijn kop.
“nu.. me boot vertrekt, zei Sora opgelaten en plantte zijn tas op zijn rug.
“oke, ik doe het, zei Lucas met een brede grijns. Sora knikte ten teken dat hij het begreep en haalde een groen bandje tevoorschijn en bond dat om het smalle hoofdje van Tommie, “zo ben ik altijd bij je, zei Sora tegen Tommie en weer kreeg hij tranen in zijn ogen maar hij moest dit doen, “succes Lucas, met je reis en doe Dawn de groeten als je haar ziet, voegde hij er met een brede glimlach aan toe. Sparky zei ook iets in zijn eigen taaltje en sprong op Sora’s schouder.
Het was nu of nooit, dit was zijn en Sparky’s moment dus liep hij rustig over de plank en keek naar achteren om Lucas daar nog te zien met Tommie. De Buizel probeerde hem te volgen toen de boot ging vertrekken maar die was net iets te snel dus Sora verliet de reling en ging op zoek naar zijn kamer.
Hij hield het blauwe zwarte ei in zijn armen, het trilde lichtjes.. zou het? Nee.. daarvoor was het nog veel te vroeg voor om het uit te laten komen en daarbij het zou licht moeten geven. Hij vond de kamer en gooide de deur open en gooide zijn tas neer op de grond en keek rond. Er waren twee bedden..maar hij was toch in zijn eentje? Sora keek even Sparky aan maar haalde toen zijn schouders op en liep weer naar buiten en Sparky rende vooruit en wenkte naar hem.
“Pika!, pikach-“ de kleine Pikachu en knalde tegen een Pichu op en wreef over zijn hoofdje heen.
“gaat het? allebei?, vroeg Sora ongerust en knielde naast beide neer.
“Pika!, zei Sparky en knikte maar Sora zette hem alsnog overeind neer en klopte het stof van zijn achterwerk.
De Pichu leek niks te hebben maar Sparky hielp haar alsnog overeind en aaide zachtjes over hoofdje.
“en bij wie hoor jij?”� net toen hij dat had gezegd hoorde hij voetstappen hun kant opkomen.
word vervolgd..

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.