FanFic.nl

Pokémon Black and White Adventures

Chapt 4: Have a drink.

“Mijn naam is Sora Hikari en dit hier is me maatje Sparky," antwoordde de jongen en nam haar hand aan. Op dat moment viel het haar op dat de Pikachu hun kamer inwees. Nieuwsgierig draaide ze haar hoofd om de hoek toen Sora naar binnen was gelopen. Op dat moment merkte ze de tas op die wit aan het gloeien was. Verbaasd hief ze een wenkbrauw op. Pas toen Sora naar haar wenkte, liep ze de kamer binnen. De jongen haalde een ei tevoorschijn, die de bron van het witte licht was. Ze probeerde op te merken welke pokémon het was, maar dat was onmogelijk. Het ei bleef maar wit licht afstoten, dus was het moeilijk om de originele kleuren te zien. Het duurde echter niet lang of het ei begon van vorm te veranderen. Langzaam kwam het silhouet van een Riolu tevoorschijn. Eerst alleen de vorm, toen nog de kleuren. Chiara grijnsde lichtjes toen ze de pokémon op het bed zag zitten. Dat betekende dus dat Sora dat bed had geclaimd, dan kon zij zich bij het andere installeren, niet?

Ze liep naar haar bed toe, haalde haar tas van haar schouder af en plantte die op het bed neer. Vervolgens ging ze bij Taiki en Kioko staan, die op een afstandje naar de Riolu staarde. Het wezentje probeerde te staan, maar faalde. Sora had hem opgepakt en op de grond gezet, waardoor hij nu makkelijker kon rondlopen, wat hij dan ook deed. “oke.. nu nog een naam," mompelde de jongen, en begon na te denken. Chiara keek hem afwachtend aan, aangezien ze best wel nieuwsgierig was naar de naam. “Ik noem je Kio," sprak hij uiteindelijk. De Riolu kwam naar hem toegelopen en merkte eindelijk op dat zij ook in de kamer stond. Uit verlegenheid verschool hij zich achter de jongen, waarop ze nerveus glimlachte. Kwam ze soms eng over, ofzo? Sora zei iets op een geruststellende manier, maar dat kreeg Chiara niet mee. Zij keek geïnteresseerd naar Kio. Riolu's waren vrij zeldzame pokémon, en een ei al helemaal. Hoe zou hij daaraan gekomen zijn? Achja, ze zat niet zo in elkaar dat ze meteen miljoenen vragen stelde.

“Maak je niet druk, zodra we in Nuvema Town zijn sla ik een voorraadje in. Tot die tijd eet je maar met mij mee." Chiara keek op bij het horen van de stadsnaam. Nuvema Town? Daar ging zij ook heen. Tenminste, dat was ze van plan. “Ehh… ga je met ons mee?" was dan ook uiteindelijk de vraag dan ook. ''Toevallig ga ik daar ook heen, ja,'' antwoordde ze glimlachend. Kioko was inmiddels al vrolijk gaan rennen met Sparky, terwijl Taiki rustig was gaan zitten op het bed van Chiara en toekeek over het spelletje. Zijn trainster had echter al door dat dat na een tijdje verveelde. Ze dacht even na over wat er in de brichure stond van de boot, over de activiteiten die er stonden aangegeven. Vervolgens richtte ze haar blik op Sora. ''Heb je zin om de boot te verkennen?'' Hij leek even na te denken, maar stemde toch in. Waarschijnlijk maakte hij zich gewoon zorgen over Kio, aangezien die nog maar net geboren was. Dat kon Chiara wel begrijpen. Ze liep naar de deur, draaide zich om en riep haar pokémon bij zich. Ze moest wel opletten met Kio, voordat ze op hem ging staan. Hij was namelijk al eerder de deur uit dan haar. Taiki en Kioko kwamen al snel aangehold, en konden nog net de Riolu ontwijken. ''Zullen we naar de bar gaan?'' vroeg ze opnieuw aan de jongen. ''Ik heb eigenlijk best wel dorst,'' voegde ze eraan toe. ''Dan moeten we die eerst zien te vinden,'' grinnikte Sora ,''Of weet jij al waar die is?'' Chiara schudde haar hoofd. ''Dan kunnen we maar het beste opschieten,'' sprak ze, breed grijnzend. Dat moest niet moeilijk zijn, er hong nog een plattegrond aan het einde van de gang. Die had ze gezien toen ze aan kwam gestormd. Het tweetal liep voorop, met hun pokémon erachteraan. Kio liep dichtbij Sora en Sparky, terwijl Kioko en Taiki aan de buitenkant liepen.

Aan het einde van de gang stopte ze, zodat Chiara de plattegrond kon bestuderen. Uiteindelijk begreep ze welke kant ze op moesten en al snel kwamen ze bij de bar aan, waar ze op de stijlvolle krukken gingen zitten. Nadat ze besteld hadden, beide iets fris, raakte ze iets meer aan de praat. Meerendeel over alledaagse dingen dan persoonlijke gesprekken. Nu waren ze namelijk in het openbaar, waar meerdere mensen hun gesprek konden opvangen. En op die manier ging je dus echt niet praten over persoonlijke ervaringen. Taiki was intussen op Chiara's schoot gaan zitten, terwijl de Pichu glunderend in het rond staarde, de dure dingen op het schip bewonderend. Alles dat sprankelde vond ze prachtig, en alles waar ze een spelletje mee kon doen vond ze geweldig. Chiara moest de pokémon verscheidene keren terugroepen, omdat ze te ver weg liep. Het was niet zo dat Chiara de Pichu niet vertrouwde, maar de kans bestond natuurlijk wel dat ze haar kwijtraakte. En dat wilde ze natuurlijk niet. Na de Pichu voor de zoveelste keer te hebben teruggeroepen, richtte ze zich weer op Sora. ''Hoe lang duurde het eigenlijk ook alweer voordat we in Unova aankwamen?''

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.