Hoofdcategorieën
Home » Twilight » Bite me, Edward. » Chapter 5: First day @ School part 3
Bite me, Edward.
Chapter 5: First day @ School part 3
Bella zit nu naast één of ander kind dat Angela moet heten. Het zal wel. Ik ga, zoals elke les waar Bella neit naast hem zit, naast Edward zitten. Ik kijk met een moeilijke blik naar het bord, en de man blijkt erg streng te zijn. Edward stoot me stiekem aan. "Wat is er?" vraagt hij fluisterend. "Kijken, ik heb nog nooit van mijn leven spaans gehad." fluister ik terug. Edward knikt begrijpend en ik kijk weer naar het bord. "En kan Mary ons het antwoord geven op vraag 3?" vraagt die gast die leraar behoord te zijn. "Dat zou ik kunnen als ik ooit spaans had gehad, maar dat heb ik niet dus ik kan u het antwoord niet geven, helaas." merk ik bijdehand op. De docent kijkt me dodelijk aan en Bella steekt haar hand op. Ze geeft het goede antwoord en kijkt gemeen grijnzend naar mij. "Nog één zo'n grijns en ik knijp je strot dicht!" roep ik hysterisch door de klas. Ze kijkt snel voor zich en ik hoor naast me een diepe zucht. Ze blijft goede antwoorden geven en naar mij grijnzen. Als ze me weer zo'n grijns schenkt loopt mijn emmer over. Ik vlieg op en ren op haar af. "Ik ram die grijns van je grafsmoel af! Ik zweer het je meisje!" roep ik en wil net uithalen als ik aan mijn ellebogen word vastgehouden. Ik kijk furieus om. Edward. Hij kijkt me bezorgd aan en trekt me mee de klas uit, hij is natuurlijk veel sterker als mij. Ik slaak een diepe zucht van overgave en laat me me sleuren. "Laat haar eerst kalmeren en begeleid haar daarna naar de afdelingsmanager om zich te melden wil je?" vraagt de docent bevelend aan Edward die alleen maar knikt. Als hij de deur achter hem dichttrapt duwt hij me meteen tegen een muur. "Waar was dat goed voor?" vraagt hij woest. "Ze bleef het maar uitlokken!" bescherm ik mezelf, stiekem ben ik wel bang maar dat vertel ik hem niet. "Waarom haten jullie elkaar zo?" vuurt hij op me af. "Go hell Edward." zeg ik met een scherpe blik en probeer me los te rukken. "Been there, done that." grijnst hij. Ik krijg een speelse glimlach rond mijn perfect gevormde lippen. "Laat me gaan, ik ben afgekoelt." zeg ik rustig. Hij verstevigd zijn grip om mijn armen. Wie niet luisteren wil moet maar ondervinden. Ik kom snel dichterbij met mijn gezicht en plant een zachte kus op zijn lippen. Overdondert laat hij me gaan en ik glip onder zijn armen door weg naar de aula. Naar mijn kluis mijn boeken veranderen. Ik grijns breed. "Dat voelde niet alleen goed, dat is het toppunt van onbetaalbare gezichten." praat ik tegen mezelf? Alweer? "Het gaat echt niet goed met me." mompel ik als antwoord. Met een ongelofelijk goed gevoel en een zelfvertrouwen paradeer ik trots door de aula. Ik heb én mijn crush gezoent, én mijn vijand bijna gehoekt, én zo goed als haar vriendje laten vreemd gaan met mij, het meisje waar hij stiekem al jaren lang over fantaseerd. Met mijn gave hang ik snel mijn tas aan mijn kluis. Geen moeite voor iets waar ik het niet voor hoef te doen. Ik verwissel mijn spaans boeken voor die van engels. De bel gaat, en ik besluit rustig mijn kluis op orde te maken. Als ik de 2e bel hoor loop ik toch naar de klas. Ik pak de handvaten van mijn tas en doe mijn kluisje dicht. Ik loop naar het lokaal en loop de klas binnen. Alice zit alleen en ik ga naast haar zitten. Ik lever het briefje in en de man vraagt waarom ik zo laat ben. "Omdat meneer, ten eerste, ik mijn kluis op orde moest brengen, ten tweede, ik even moest laten zien met wie ze hier op school te maken hebben, ten derde omdat Edward dat wel weet, en ten vierde omdat ik gewoon geen zin heb in uw les." som ik zogenaamd denkend op. De man zijn hooft word rood en dan paars. Ik trek een peinzend gezicht. "Meneer, uw gezicht is paars, dat is niet bepaald gezond, ik denk dat U beter even naar de EHBO kunt gaan." vertel ik. Iedereen in het lokaal moet lachen. "Juffrouw Mary, Uw gezicht ziet er zo wit als een velletje papier uit, voel Ú zich wel goed?" vraagt de man, denkend bijdehand te zijn. "Om eerlijk te zijn, mijn huid is ivoor kleurig, but hé, that's our little secret right?" fluister ik zodat iedereen het hoort. Weer lacht de klas.
fantastisch mooi verhaal!!!
wel erg voor Bella, maar ik heb ook medelijden met Mary!!
schrijf gewoon snelverder!!