FanFic.nl

Pokémon Black and White Adventure's!

Chapt 5: Roxas, my Twin Bro

Sora zat naast Chiara op een kruk en keek hoe Kioko wegrende en weer terug kwam. Het was hem opgevallen hoe hyper Pichu konden zijn terwijl Sparky op de bar was gaan zitten tussen hem en Chiara in, “Pikaaa, geeuwde Sparky en rekte zich uit en sprong op de grond en rende naar Kioko toe.
Hij was diep ingedachte bij zijn broertje dus hoorde hij helemaal niet wat Chiara zei, ”�Hoe lang duurde het eigenlijk ook alweer voordat we in Unova aankwamen?”�
Sora dacht na.. dat stond op zijn kaartje maar die had hij weggegooid toen die kaartjes controleur hem geknipt had, “2/3 dagen?, geen flauw idee, zei Sora met een nerveuze glimlach maar Chiara knikte en voelde iets aan zijn broek, het was Kio. “Riuuuh, brabbelde Kio en reek met zijn kleine pootjes naar Sora die hem optilde, het leek net zijn jongere broertje. Sora moest grinniken om zijn eigen gedachte, “laten we gaan zwemmen tenzij je liever zegt ik ga bruin bakken, zei Sora met een brede grijns. Altijd als hij met meisjes van zijn klas iets ging doen was het antwoord altijd,”�nee, ik lig liever in de zon.”� Behalve Dawn die had altijd wel met hem in het meer gesprongen, hoe hoogachtend hoe koud het wel niet was en het water was altijd wel koud, “ik moet me nog omkleden, zei Chiara aarzelend maar Sora vond dat geen probleem, hij hoefde alleen zijn broek en shirt uit te trekken meer niet en weer een nieuwe droge driekwarts broek aan te trekken.
“dat maakt niet uit er zit een aparte badkamer in ons hu- Waaah!”� opeens werd Sora’s hoofd besprongen door een oranje schaduw die Sora van schrik liet struikelen. “Chim.. char!, riep het wezentje vrolijk.
Sora glimlachte, hij herkende die stem, het was die Chimchar van een paar dagen geleden.
“wat doe jij helemaal hier?, vroeg Sora stomverbaasd maar Chimchar glimlachte breed en had Taiki en Kioko ontdekt, denkend dat zij bij hem hoorde, “dit zijn niet mijn Pokémon maar de Pokémon van dat meisje, Chiara, zei Sora grinnikend en wees naar haar waar hij naast lag, “Pikachupi!, zei Sparky blij en rende enthousiast op zijn oude vriend af. Sora zag Chiara hem niet-begrijpend aankijken, hij wilde net iets zeggen tegen haar maar kreeg een vraag in gedachte.. “Chimchar, hoe kom je hier met een trainer of ben je alleen?, vroeg Sora, hij snapte er helemaal niks van, net zomin als Chiara maar eerst wilde hij het weten voordat hij het zou uitleggen aan haar.
“Chim, chimchar, antwoordde Chimchar met een brede grijns, “dacht je nou werkelijk dat ik achterlijk ben?, vroeg een zeer bekende stem, een jongen met stekelig blond haar, zelfde blauwe ogen als hij, een zwart-witte geruite armband om zijn rechterpols en een witverbandje om zijn linker boven arm en had een brede grijns op zijn gezicht stond voor hen met een Pichu op zijn schouder die een gespleten oor had.
“Roxas!, wat doe jij hier?, zei Sora verbijsterd en was opgestaan, hij voelde de blik van Chiara in zijn rug branden, “ehh… Chiara dit is me broertje Roxas en Roxas dit is Chiara, zei Sora met nog steeds een verbijsterde blik.
Roxas glimlachte en stak zijn hand uit die Chiara aannam en ze de hand schudde.
“Vertel eens.. hoe ben je hier gekomen, zonder kaartje?, zei Sora en had Kio opgetild die moe was.
“het zit zo, ik zat niet op me kamer, ik zat in “onze boom”� en zag je weggaan, sukkel en Lucas zag ik ook erachter aan fietsen, opa vroeg waar ik naar toe ging toen ik je achterna ging en vond nog een kaartje op de veranda dus toen volgde ik jou en Sparky en Suki kwam Chimchar tegen opdat moment zag ik Lucas vertrekken met Tommie en rende ik deze boot maar ik kon je niet vinden maar je kleine vriend wel, toch Chimmy?, zei Roxas met vrolijke twinkelende ogen en een brede glimlach.
“Chimchar, zei Chimchar knikkend en sprong op zijn schouder waarbij Sora Kio op de grond neerzette.
“ik ben dolblij je te zien, ik dacht eigenlijk dat je thuis wilde blijven, na gisteren, zei Sora een met een droevige blik in zijn ogen.
“als jij alleen op weg gaat dan weet ik het wel, zei Roxas met een brede grijns..

Word vervolgd...

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.