FanFic.nl

One shots ~

002- I'm in love with a memory

'Heb je het koud?' zei hij, nadat er een rilling door mijn lijf heen ging en hij legde rustig zijn arm langs mijn nek. Niet veel later zit ik zenuwachtig op het bankje. Hí­j heeft zijn arm om me heen geslagen en ik heb geen idee wat ik nu moet doen. Voorzichtig wrijft hij met zijn vingers langs mijn armm en verlegen ga ik wat beter tegen hem aanzitten. Ik voel zijn borst ritmisch met zijn ademhaling op en neer gaan en ik voel me ontzettend thuis met zijn arm om me heen. 'We zijn te laat,' Zegt Rick dan, een andere jongen die naast ons zit. 'Shit, we moesten een uur geleden al terug zijn.' Zegt Lina en ze staat meteen op. Vol met onwil laat Nick me los en staat op. Lina kijkt me insinuerend aan en knipoogt naar me. 'Ga ervoor!' mimed ze naar me. Ik sta ook op en ga naast hem lopen. Rustig lopen we langs elkaar en ik kan de spanning tussen ons voelen. Hij helpt me om over het hek te klimmen maar zo gauw we op de camping zijn is de magie verbroken. De spanning is weg en hij begint met Rick en Pim te praten. Een beetje teleurgesteld loop ik naast Lina en Linde die me allebei proberen uit te horen terwijl ik alles ontken. 'Doe nou niet zo gek.' zeggen ze allebei, 'Hij ziet je zitten! Ga ervoor.' Ik rol met mijn ogen en doe alsof ik ze niet hoor. Als we uiteindelijk bij de caravan aankomen is mam best pissig. 'Ga je tandenpoetsen!' beveeld ze en ik trek mijn toilettas uit het juiste vakje. We lopen met zijn allen weer terug naar het toilethok en poetsen daar onze tanden. Ik kijk een paar keer naar Nick en hij maakt oogcontact met me en glimlacht. Ik glimlach weer verlegen terug en als de meiden klaar zijn loop ik vast met Lina. 'Lieverd, wil jij sam even halen? Hij bliift veel te lang weg. Ik knik zet mijn toilettas weg en loop weer terug in de richting van het toiletgebouw. 'Jongens, ik weet dat de meisjestoiletten interesant zijn, maar Sam moet naar bed.' zeg ik met een glimlach op mijn gezicht. Kletsend lopen we weer terug naar de tenten. Ik loop naast Nick die zijn hand lichtjes op mijn rug laat rusten. 'Sam, de tent in, Nu!' roept Mama. Ze grijnst veelbetekenend naar mij maar ik zie het niet eens. Sam duikt meteen zijn tent in en steekt zijn duim op.Wat ik ook niet zie. Ik word opgezogen door het gesprek en sta een beetje zenuwachtig aan mijn vest te plukken. Ik kijk in zijn ogen en ik begin de spanning te voelen. 'Nou weltrusten.' zeg ik, wat onwillend. 'Krijg ik geen knuffel van je?' vraagt hij en hij lacht uitnodigend. Ik knik en loop af op zijn open armen. Hij sluit me erin en ik klop hem wat onbeholpen op zijn rug. Hij laat me wat losser en ik zie het als een afscheid en roep nog eens weltrusten voor ik de tent in duik. Ik zwaai nog eens terwijl hij nog wat verbaasd voor mijn tent staat. Mijn mobiel begint meteen te trillen. Afzender: Lina, Dom kind. Hij wilde jou net echt meer dan een knuffel geven hoor!! (Ja ik stond te kijken, sorry) Maar hij ziet jou echt zitten volgens mij. xxx Ik zucht en laat mijn hoofd achterover op mijn kussen vallen. De volgende ochtend verteld Lina me alles wat ze gezien heeft. De spanning alle tekenen van eerdere dagen en dat hij zijn hoofd naar beneden deed om me te kussen toen ik opeens wegdook. Het werd een vakantie vol met pesterijen en grapjes dat ik maar eens ogen in mijn hart moest krijgen.

Het is nu bijna een jaar later en ik zit verdrietig achter mijn hyves profiel. Ik vond hem echt leuk en zucht als ik naar zijn nieuwe profielfoto kijk waar hij lachend met een meisje opstaat. Ik heb nog even contact met hem gehad, maar het is niks geworden, omdat ik gewoon veel te bang en verlegen was. Nu nog kan ik me wel voor mijn kop slaan als ik terug denk aan wat voor jongen ik zomaar heb laten lopen. Een liedje van Taylor Swift draait op de achtergrond en een traan loopt over mijn wang naar beneden. Wat me sterk houd is dat ik als ik een jongen nu leuk vind ik er 100% voor wil gaan omdat ik nooit meer zo'n spijt van iets wil hebben

-----------
Ja mensen ik weet dat het niet vaak voorkomt dat mensen een one shot schrijven over hun eigen leven. Het spijt me dat ik jullie met deze gevoelens lastig val maar ik vond het nodig om het van me af te schrijven zodat ik hem nu eindelijk fatsoenlijk kan vergeten. Het is niet echt een goede oneshot maar ik hoop zo mijn eigen gevoelens fatsoenlijk te ordenen. Alles wat erin staat is waargebeurd en in jullie ogen stelt het misschien niet zo veel voor. Maar voor mij is dat een heel ander verhaal. --alle namen zijn veranderd.--

Reacties: