FanFic.nl

Twilight a la Micky

Anders 1.2

‘Ja, zo zou ik het ook geformuleerd hebben.’ zei een zachte stem. Een bleke man met glanzen zwart haar dat tot op zijn schouders hing liep op me af.
Al leek hij meer te zweven dan te lopen.
Aro! Zo moest hij heten, die naam schoot me te binnen, zodra ik zijn naam wist kreeg ik… ‘Oh nee niet weer!’ ik leunde tegen de muur met een hand tegen mijn hoofd gedrukt, net nu. Net nu ik wist dat het foute boel was. Maar…wat ik te zien kreeg over deze…jongeman, was nog erger dan ik me kon voorstellen! Ik kon elk moment verscheurd worden door al die hongerige...
‘Waar danken we het genoegen aan dat Heidi ons nu al een maaltijd stuurt?’ vroeg de jongen zich hardop, en in het Engels, af. Hij moest gezien hebben dat ik niet hiervandaan kwam.
Ik keek hem aan, ‘jullie zijn vampiers! Jij bent hun leider! Die twee daar -’ Ik wees naar een man die met een gepijnigde blik naar me keer en naar een man met witblond haar, ‘- Marcus en Caius, zijn je hulpjes!’
Verwonderd bleef de vampier voor me staan, ‘wel, wel, wel, wat hebben we hier. Hoe weet jij hun namen?’
‘Ik weet niet alleen die van hen, Aro!’ snauwde ik. ‘En ik ga jou echt niet vertellen hoe het kan dat ik dat weet! Aangezien je me aankijkt met een blik alsof ik om op te vreten ben.’
‘Je kent dus ook mijn naam!’ Aro glimlachte en even stokte de adem in mijn keel. ‘Fascinerend.’ ging Aro verder. ‘Kan het zijn dat je…een bijzondere gave hebt?’
Nu keek ik hem aan, ‘misschien.’ zei ik voorzichtig. Ik durfde hem iets beter te bekijken, nu mijn dood een beetje langer uitgesteld leek te worden. Hij was niet zo heel lang, 1,78 ongeveer…nog steeds langer dan ik, ik was maar 1,73. Zijn haar glansde zelfs in het halfduister. Hoe oud zou hij zijn?
‘Aro, waarom twijfel je? Net had je nog zo’n honger en wilde je niets liever dan haar als voorafje nemen!’ sneerde een stem achter hem. Ik keek om hem heen en zag een meisje staan, haar haar was blond en was in een staart gebonden. Zij kon toch niet ouder zijn dan 13!?
‘Jane, kalm aan! Je hebt toch gehoord dat ze zonder enige aanwijzingen wist wat we waren en hoe we heetten?’ zei Aro met een klank in zijn stem waarin autoriteit klonk. Maar mijn blik leek vastgelijmd aan Jane, onverwachts keek ik Aro recht in zijn rode ogen aan, ‘jij hebt haar en haar tweelingbroer gered van de brandstapel?’ riep ik ongelovig.
Aro draaide zich om naar Jane en keek haar veelbetekenend aan, ‘nou, wat zei ik?’
Ik deed voorzichtig een stap opzij, hoe ging ik me hier weg werken? Ze leken erg geïnteresseerd in wat ik kon, had ik nou mijn mond maar gehouden. Jane zei nog iets, maar mijn aandacht was gericht op die grote deur die nog half openstond…
Nog een stapje dichterbij mijn vrijheid, heel langzaam…
‘Waar ga je heen?’ de deur werd met een dreun dichtgegooid terwijl een lange vampier me verlekkerd aankeek.
Demetri, hoorde ik in mijn hoofd, maar zijn naam kon me weinig schelen op het moment. ‘Laat me erlangs! Ik wil naar buiten! Het is koud hier en daar maken jullie het niet beter op!’ snauwde ik naar hem.
Aro keek me geamuseerd aan, ‘ik denk niet dat we je nu nog kunnen laten gaan juffrouw…??’
Het duurde een minuut voor ik doorhad dat hij mijn naam graag wilde weten, zou ik liegen? Maar hij keek me aan met die glimlach…
‘Niomi.’ zei ik niet erg welwillend.

Reacties:

Luutje18 zei op 20 juni 2012 - 17:51:
Awsom, go right on reading.

xxx