FanFic.nl

Twilight a la Micky

Te laat...1.2

‘Jij geeft niet snel op hè?’ zei Aro, die het amusement niet uit zijn stem kon houden. ‘Ik zweer het je! Als jij mijn familie ook maar met een vinger aanraakt vermoord ik je!’ riep ik woest.
‘En wat als een ander ze doodt?’ vroeg hij nuchter, terwijl een van zijn handen naar mijn voorhoofd ging en het bloed ervan af veegde. Hij keek hoe het druppeltje langzaam van zijn vinger over zijn hand gleed.
‘Dan hou ik jou ervoor verantwoordelijk! Aangezien jij hier gezien wordt als de leider!’ snauwde ik, ook ik keek hoe mijn bloed een rode streep op zijn witte huid achterliet. Ik zag het gevecht in zijn ogen, of hij het zou aflikken ja of nee. Langzaam fixeerde hij zijn blik weer op mij, ‘ik zal zorgen dat het een eerlijk strijd word, je mag een poging doen me te vermoorden als je getransformeerd bent, ik bijt je morgen. Want nogmaals, vanavond wil ik zien wat je kunt.’
Verbijsterd keek ik hem aan, zei hij nou echt wat ik had gehoord? ‘En wat is voor jou een eerlijke strijd?’ vroeg ik brutaal diep van binnen wetende dat ik hem geen pijn zou kunnen doen. Hij trok me met zich mee naar een afgezonderd kamertje, en duwde me daar op een zachte bank, ‘ik kies je tegenstander, en als je wint, mag je met me doen wat je wilt.’ zei hij terwijl hij het bloedspoor van zijn hand likte. ‘Tot vanavond.’

Ik hoorde het gegil al voor mijn deur open werd gemaakt. Demetri kwam binnen, ‘het is tijd.’
Hij hees me niet hardhandig overeind en loosde me mee naar de wat ik in gedachten “de troonzaal”� noemde.
‘Ah! Daar is onze aanwinst!’ riep Aro, hij stond op en liep met grote passen naar me toe. Een grote groep mensen stond bij elkaar op een kluitje. Ik kon mijn vader, moeder en broertje er niet uitpikken. Ergens hoopte ik dat ze niet waren gekomen toen ik mijn broertje mijn naam hoorde roepen.
‘Noimi! Noimi help ons! Wat gaan ze met ons doen?!’
‘Hij is pas vijf!’ snauwde ik naar Aro. ‘Dit kun je niet doen!’ ik voelde hete tranen branden in mijn ogen om dit onrecht. ‘Ik kan niet toelaten dat er getuigen blijven, Niomi.’ Aro bleef strak voor zich uitkijken. ‘Nou, pik er een paar uit, noem hun naam, leeftijd, en iets uit hun verleden. Mijn clan zal erachter komen of je de waarheid spreekt ja of nee. Als je liegt-’ hij maakte een handgebaar en een paar vampiers trokken mijn ouders en broertje uit de meute mensen. ‘-Als je liegt worden zij voor je ogen geëxecuteerd.’
Ik was te verbijsterd om een woord uit te brengen, wreed, wraak, haat. Dat voelde ik, vampiers waren wreed. Ik wilde wraak, en voelde haat opborrelen in mijn maag. Ik had geen andere keuze dan hem opnieuw te gehoorzamen, ik begon wel langzaam in een van zijn slaafjes te veranderen! Verdorie!
‘Ik zie…een Maria, 21 jaar, komt uit Frankrijk. Ze is afgestudeerd voor de opleiding tot lerares en heeft een vriend. Haar ouders zijn gescheiden toen ze 15 was en haar vader is in een auto-ongeluk om het leven gekomen toen ze 18 was.’ zei ik toonloos. ‘Is hier een Maria van 21 bij wie dit verhaal bekend voorkomt?’ riep Felix.
‘Ja dat ben ik!’ riep een tenger uitziend meisje. ‘Heel goed.’ zei Aro prijzend. Als ik de kracht had gehad had ik hem zijn hersens ingeslagen bij die opmerking.
‘Ik zie ook een Carolus, 56 jaar, komt uit Spanje. Hij is hier met zijn vrouw Mariska voor hun trouwdag. Ze zijn 35 jaar getrouwd, hebben twee kinderen en èèn kleinkind van drie.’
‘Klopt dat?’
‘Ja!’ horen we een mannenstem roepen uit de menigte.
‘Dit kun je niet doen, die mensen zijn hier voor een speciale gelegenheid!’ sis ik boos.
Aro kijkt me aan, ‘nog een dan breng ik je weer naar je kamer.’ zegt hij alleen maar.
Ik staar naar de groep mensen, maar het blijft leeg. Maar dat kan deels komen omdat ik me niet meer concentreer. Ik kan dit niet meer, ik wil het niet meer.
‘Je kan me beter met mijn ouders vermoorden, want ik doe het toch niet.’ zeg ik luchtig. ‘Jouw keuze.’
Hij kijkt me lang aan, ‘ik ga je niet vermoorden. Al zou je erom smeken.’ Hij buigt zich naar me toe. ‘Bovendien…’ zegt hij in mijn oor - de rillingen lopen me over de rug, maar niet van angst - ‘bovendien vrees ik dat ik jou bloed niet kan missen, je hebt me vervloekt, Niomi.’

Reacties: