FanFic.nl

Twilight a la Micky

Wennen 1,1

‘Ik had kunnen weten dat je dat kleine meisje zou redden.’ zegt Aro terwijl hij opstaat en naar me toe komt lopen. Ik zorg ervoor dat Luna achter me blijft staan, ‘ze is nog te jong en klein!’ snauw ik naar hem. ‘Kom, kom, kom. Niet meteen zo aangebrand.’ zijn vingers glijden licht over mijn wang. ‘Ik heb nog niks gezegd wat haar pijn zou kunnen doen.’
‘Dat was je vast wel van plan!’
‘Ruikt ze zo lekker dat je haar hebt gered?’ vraagt Aro zonder mijn vraag te beantwoorden. ‘Wie weet.’ Is mij enige antwoord terwijl hij een rondje om me heen loopt, ik draai met hem mee terwijl ik de hand van Luna vast blijf houden. Er smeult iets van woede in Aro’s ogen en ik voel dat ik uit moet kijken…
‘Haal je niks in je hoofd Aro!’ waarschuw ik hem. ‘Ik kijk dwars door je heen dat weet je!’
Hij staat stil, weer met een glimlach om zijn lippen, ‘ja, dat weet ik. Maar vergeet niet dat ik al je gedachten ken. Al je herinneringen. Ik kijk net zo goed door jou heen als jij door mij. Maar ik zal je altijd een stap voor zijn.’
‘Oh ja? Waarom kon ik dit meisje dan redden?’ zeg ik boos. Aro glimlacht, ‘dacht je dat je onzichtbaar was?’ Ik kijk om me heen, word van alle kanten aangekeken…
‘Ben je echt van plan om geen mensenbloed te drinken?’ vraagt Aro nieuwsgierig. ‘Dat komt me vaag bekend voor, niet Carlisle?’ Aro wendt zich tot Carlisle die weer binnen is gekomen.
‘Licht eraan of ze ook geen dierenbloed wilt drinken.’ is zijn antwoord. Nu moet ik denken aan alle huisdieren die we thuis hebben gehad, een hond een poes, ik had zelf twee ratjes…wat moest er nu met die twee schatten gebeuren? Ik keek naar de grond, ‘zou ik niet eens overwegen.’ zeg ik zacht.
Aro komt vlakbij staan, ik word overweldigd door zijn heerlijke geur. Mijn dorst laait weer op en ik bijt op de binnenkant van mijn lip om me in te houden.
‘En vampierbloed?’ zegt hij met zijn mond vlakbij mijn oor. Ik ben niet in staat om antwoord te geven, ik doe een stap achteruit maar de geur wordt niet minder. Aro glimlacht zelfvoldaan, hij heeft blijkbaar antwoord genoeg. ‘Ik…ik weet het niet.’ zeg ik naar waarheid. ‘Dat moeten we dan nog maar eens een keer uitproberen. Wat te doen met die kleine meid daar.’ Aro kijkt naar Caius en Marcus.
Caius staat op, ik richt me meteen op hem, verdedigend, ik grom. ‘Ik zeg dat ze teveel weet. Dus ze kan niet hier blijven, en ook niet meer naar buiten.’ zegt Caius.
Marcus zucht alleen maar, ‘ik ben het daar mee eens. Ze is te jong om zoiets geheim te houden.’
Ik grom nog iets harder. Aro kijkt me streng aan, ‘ik ben het met mijn broeders eens, Niomi.’
‘Heeft ze hier zelf ook nog wat over te zeggen?’ roep ik boos. Ik voel Luna ineenkrimpen bij het idee tegen die gevaarlijke vampiers te moeten praten. Aro kijkt Luna aan, ‘zou je iets willen zeggen dan?’ vraagt hij.
‘Ik kan best een geheim bewaren!’ zegt Luna. ‘Ik zal niks zeggen tegen iemand, ik vroeg al of ik hier in de stad kon wonen. Want ik vind het mooi hier! En als we door jullie beschermd worden hebben de mensen hier niet zoveel te vrezen.’
Aro trekt verwonderd een wenkbrauw op.
‘Ze is misschien klein maar niet dom, Aro.’ zeg ik iets rustiger. ‘Ze wist bij binnenkomst eigenlijk al wat er ging gebeuren. Bijna alsof ze jullie gedachten las.’ Nu kijkt Aro me recht aan, ‘wat zei je daar?’
‘Je hoorde me wel. Maar wat is daar zo bijzond…’
‘Breng haar naar een gezin hier in de stad. We zullen haar in de gaten houden.’ zegt Aro meteen.
Ik kijk hem met open mond aan, ‘wat? Waar komt deze omslag vandaan?’ vraag ik wantrouwig. Aro kijkt me aan, ‘Niomi, ze is vrij om te gaan voor de komende jaren. Maar er gaat een dag komen…dan wordt ze getransformeerd.’
Ik kijk hem aan en knik uiteindelijk, ‘beloofd?’

Reacties: