FanFic.nl

Twilight a la Micky

Keuze 1.1

Ik moet binnenkomen met een bezorgde uitdrukking op mijn gezicht want zodra ik de troonzaal weer binnenkom vraagt Caius: ‘Wat kijk je bezorgd?’
Ik knik, ‘ik heb geen fijn gevoel bij Geronimo. Hij stonk, niet alleen zijn bloed, maar alles!’ zeg ik.
‘We zullen hem in de gaten houden.’ zegt Aro terwijl hij op me afloopt met de beker bloed in zijn hand. ‘Carlisle zei dat je zou drinken als je teug was.’
Hij duwt me de beker in mijn hand. Ik kijk er naar. Kijk dan naar Aro, ‘wat is je plan hierachter Aro?’ vraag ik. Hij glimlacht, ‘jou ontgaat ook niks hè.’ zegt hij. ‘Ik wil gewoon dat je op kracht blijft, dat is alles.’
‘Op kracht blijven door verslaafd te raken aan jou bloed?’ zeg ik. Aro kijkt me alleen maar aan, ‘wie weet.’ zegt hij droogjes. ‘Het is per slot van rekening maar een experiment.’
Ik glimlach, ‘een experiment? Je weet toch hoe jou bloed ruikt voor mij?’ ‘Jou keuze, Niomi. Het hoeft niet, ik zal je nergens toe dwingen.’ Hij kijkt me doordringend aan. En hij is niet de enige. Iedereen in de zaal lijkt zijn of haar adem in te houden, zich afvragend wat ik zal doen.
Ik staar naar het rietje en snuif de geur op. Het is te aantrekkelijk. ‘Oke…dit zal het enige zijn wat mij aan jou bindt Aro.’ zeg ik. Dan neem ik een slok.
Open monden, iedereen staart me aan, ‘wat?’ vraag ik onschuldig. ‘Hadden jullie niet verwacht dat ik hier zou blijven?’
‘Niet bepaald.’ zegt Aro. Ik kijk hem aan, ‘dat ik nu je bloed heb gedronken wil niet zeggen dat ik anders over je ben gaan denken.’ zeg ik hooghartig. Hij lacht, ‘wat niet is kan nog komen.’
Ik snuif, ‘ik blijf hier omdat ik een klein meisje met de naam Luna in de gaten moet houden. Zodra zij vertrekt, ga ik ook. Is dat duidelijk?’
Aro drukt een kus op mijn voorhoofd, ‘je komt wel terug.’ zegt hij. Ik slik, die kwam onverwachts…
‘Wat een vertrouwen.’ zeg ik zacht. Hij kijkt me aan, ‘ik heb altijd het volste vertrouwen in mijn kinderen.’
Ik schud mijn hoofd, ‘is dat wat we zijn? Kinderen?’
Hij draait zich om, ‘ja, mijn kinderen, mijn familie.’ Ik zucht diep, familie. Daar zei hij wat. Wie van mijn familie zou ons gezin gaan missen na verloop van tijd? Opa, en oma. Mijn neefje en nichtje zouden zich ook wel afvragen waarom we nooit meer zouden bellen of langskomen…
In gedachten verzonken neem ik nog een slok. Ik voel hoe het bloed langzaam bezit gaat nemen van mijn gedachten. Ik weet dat ik weinig anders meer wil dan Aro’s bloed. Ander bloed zal ik weigeren te drinken, dus ik heb weinig keuze. Maar ik ben blij dat ik niet de enige ben die verslaafd is. Hij net zo goed aan mijn bloed…ik grijns. Zou dat straf genoeg kunnen zijn voor hem, voor het veranderen van mij? ‘Wat lach je?’ sist een stem naast me. Jane natuurlijk, ‘och…ik had even een leuke gedachte.’ zeg ik alleen maar. Ik kijk haar aan, ‘geen reden om jaloers te worden.’ Boos kijkt ze me aan, ‘wí¡t zei je daar?’ vraagt ze schril. Aro draait zich om, verbaasd.
Ik kijk Jane geamuseerd aan, ‘je hoorde me wel.’
In haar ogen flikkert iets van haat en ze balt haar vuisten, ze blijft me strak aankijken. ‘Jane, waag het niet haar pijn te doen!’ zegt Aro fel. Jane scheurt haar blik los van mij en kijkt naar Aro, ‘het spijt me meester, ik…liet me even gaan.’
Aro glimlacht alweer, ‘dat geeft verder niets, lieverd. Maar Niomi doe je geen pijn, duidelijk?’
‘Duidelijk.’ zucht Jane, en na nog een boze blik op mij loopt ze weg. ‘Me pijn doen?’ vraag ik zodra ze weg is.
‘Jane kan je met een illusie helse pijnen laten lijden.’ legt Aro uit. ‘Ik heb het haar uit pure nieuwsgierigheid eens laten doen op mij. Niet iets dat ik kan aanraden. Daag haar niet uit als ik niet in de buurt ben. Ze heeft een eigen wil en heeft er een handje van sommige orders niet uit te voeren.’

Reacties: