FanFic.nl

Linda, de Protector// AFGELOPEN

Hoofdstuk 7.

Ik rende snel naar het huis toe en sprong zijn kamer naar binnen door het open raam. De wind hielp me of eigenlijk hielp ik de wind mij te helpen.
Ik keek zijn kamer rond. Over al lagen kleren. Het leek alsof Seth elk moment kon binnen stappen en me zal laten schrikken. Snel pakte ik een t-shirt van de grond. Ik snoof eraan. Het rook vertrouwd. Het rook naar Seth. De geur van het bos drong tot me door. Alhoewel hij haast nooit een shirt aan had.
Ik hoorde beneden wat gerommel en met het t-shirt in mijn handen sprong ik uit het kamerraam.
Op naar Seth.
Ik rook nog een keer in het t-shirt en ik liet me leidden door de geur. Leidden naar Seth.
Ik rende door het bos heen. Opeens begon mijn buik te knorren. Ik werd verstoord uit mijn trance en ik keek op. Ik keek verbaasd om me heen. Waar was ik?
Mijn buik begon harder te protesteren en ik besloot om eerst maar wat eten te zoeken.
Ik zag wat bessen hoog aan de takken hangen. Ik besloot mezelf te gaan testen. Ik begon met de wind te spelen. Het gaf steeds voorzichtige rukjes bij de besjes. Uiteindelijk kwamen ze los. Ze wouden in één keer naar beneden vallen, maar dat liet ik niet gebeuren. Voorzichtig liet ik ze door de wind naar beneden komen.
Ik begon ze op te eten en toen ik ze op had, bedacht ik me dat ze wel eens giftig konden zijn. Ik kreeg een droog gevoel in mijn mond en begon naar water te zoeken. Opeens bedacht ik me dat ik het water ook naar mij kon laten komen.
Ik probeerde wat water uit een boom te halen. Het ging wat moeizamer dan bij de wind, maar dat kwam vast omdat wind mijn hoofdelement was. Ik zorgde dat het water naar mij toe kwam en ik liet het in mijn mond gaan. Dankbaar begon ik het op te drinken. Het was heerlijk.
Ik begon me weer op de geur van Seth te concentreren en begon te rennen. Na een paar uur te hebben gerend, pakte ik snel mijn mobiel. Ik probeerde Carlisle weer te bellen, maar weer nam hij niet op.
Ik stuurde een mailtje naar Alice.
‘Lieve Alice,
Ik heb je nodig, eigenlijk je hele familie.
Als jullie weten waar Seth is... Bel me alsjeblieft, zo ie zo.
Xxx,
Linda.’
Ik ging op een omgevallen boom zitten. Wachtend tot mijn mobiel een geluid begon te maken, of begon te knipperen. Ten teken dat Alice nog bestond, dat de Cullens bestonden. Dat ik niet gek werd. Dat ik naar haar toe kon rennen en ik haar hyper in de armen kon vallen. Tranen begonnen over mijn wangen te rollen. Ik zag dat mijn mobiel begon te knipperen en begon te trillen. Ik had een mailtje. Snel haalde ik de ontgrendeling eraf. En las het mailtje.
‘U heeft een onbestaand email adres ingevoerd. Controleer of u alle tekens goed heeft geplaatst en verzend uw mail dan opnieuw.’
Mijn tranen begonnen sneller te stromen. Ze was er niet. Waar was Alice.
‘Alice!’, begon ik te schreeuwen. ‘Alice!’
‘Alice! Alice! Alice! Waar ben je? Alice...’
Snikkend viel ik op mijn knieën. Nu had ik geen Sam naast me om me te troosten. Nu moest ik dit oplossen als een veertienjarig meisje. Ik veegde snel mijn tranen weg en ik begon weer te rennen. Naar Seth. De geur werd steeds sterker. Seth...
Een vertrouwd gevoel kwam over me heen. Seth...
Vier vertrouwde letters.

Reacties: