FanFic.nl

Pokémon Black and White Adventures

Chapt 8: Oyasumi nasai

''Gaat het wel?'' Sora hief zijn hoofd wat op en vong de blik van Chiara. ''Ja hoor, maak je maar geen zorgen om mij,'' sprak hij, licht grijnzend. ''Het is alweer bijna over.'' De jongen zag dat Chiara naar de donkerblauwe hemel keek, en deed precies hetzelfde. Sparky volgde hun voorbeeld. ''Pikapi,'' piepte hij, terwijl hij op de railing sprong en probeerde zijn evenwicht te houden. Er viel een stilte bij de drie, die even later verstoord werd door Roxas, die riep dat het eten was geserveerd. ''Kom op stelletje slaapkoppen, staan jullie nu ook al samen te dagdromen?!'' Sora en Chiara wisselde even een blik met elkaar, en liepen toen terug naar binnen. Sparky bleef nog even op de railing zitten, zijn oogjes gericht op de lucht. Enkele tellen later sprong hij van de railing af en liep ook hij terug naar binnen, proberend zijn gedachtes van net aan de kant te schuiven...

''Man, ik zit vol,'' zuchtte Roxas, terwijl hij voorover gebogen liep. ''Nog steeds? Je hebt net zelfs op een rare manier zitten dansen!'' antwoordde Sora droog. ''Ja, maar daar stonden ook hapjes...'' Roxas keek onschuldig naar zijn broertje, maar keek op toen hij gegiechel hoorde. ''Kioko is dus ook al in slaap gevallen, huh?'' vroeg Sora, terwijl hij keek naar de Pichu in Chiara's armen. ''Zelfs voor Kioko kan het af en toe te veel worden. Het is trouwens al laat,'' antwoordde het meisje glimlachend. Sora voelde op dat moment wat gewurm in zijn armen, en keek het blauwe wezentje vragend aan. Hij had zijn ogen half geopend en keek slapend in de ogen van zijn trainer. ''We zijn zo thuis, jochie,'' sprak deze, op een geruststellende toon. De Riolu knikte zachtjes, duwde toen zijn hoofdje tegen Sora aan en viel weer in slaap. ''Jonge pokémon,'' klonk de stem van de blonde jongen, terwijl hij even een glimp van Suki probeerde op te vangen, die op zijn hoofd lag te slapen. ''Wat moet je toch zonder ze?'' De drie grinnikten even, voordat ze op hun kop kregen van een ouwe man, die zich stoorde aan hun 'luidruchtig' gesprek. Sora snoof, maar werd meegetrokken door Chiara, die Roxas op de voet volgde. Voor hij het doorhad stonden ze voor hun kamerdeuren. ''Dan zie ik jullie morgen wel,'' sprak de blonde jongen. De twee knikten. ''Slaap lekker,'' mompelde Roxas, terwijl hij in zijn broekzak zijn sleutel probeerde te vinden, met zijn tong lichtjes uitgestoken. ''Goede nacht,'' antwoordde Sora en Chiara in koor, terwijl Sora de deur openmaakte en Chiara naar binnen liet. ''Slaap lekker broertje,'' riep Sora nog naar zijn tweelingbroer, die iets mompelde en de deur dichttrok. Hij liep met een glimlach nu zelf naar binnen en deed nu ook de deur dicht.

Hij merkte op dat er licht in de badkamer brande. Dat betekende dus dat Chiara zich daar stond om te kleden, niet? Sora liep naar zijn bed en legde daar Kio voorzichtig neer, die even begon te draaien in zijn slaap, maar uiteindelijk zijn ogen dichthield. Sparky en Shiro sprongen nu ook op het bed. De Chimchar nestelde zich neer op een plekje naast het kussen en deed nu ook zijn ogen dicht. Sparky daarentegen draaide zich om naar zijn trainer. ''Pikapi!'' sprak hij met een vrolijke toon in zijn stem, terwijl een grote glimlach zijn smoel sierde. ''Morgen begint ons echte avontuur, jochie,'' grijnsde Sora, terwijl hij zijn shirt uittrok, en vervolgens zijn pyjama trui aandeed. ''Jij bent natuurlijk allang blij dat je twee Pichu's onder je hoede krijgt, huh?'' De Pikachu knikte met een klein grijnsje. Wat hij natuurlijk nog leuker vond was dat Suki, zijn 'zusje', meeging. Die kende hij al zijn hele leven, namelijk. Toen Sora zich volledig had omgekleed pakte hij de deken vast, en tilde hem op, zodat hij in zijn bed kon gaan liggen. Sparky sprong op het kussen, zodat hij niet in de weg zat voor zijn trainer. ''Zodra we in Unova zijn gaan we er helemaal voor, toch Sparky?'' vroeg Sora toen hij uiteindelijk lag. ''Pika!'' antwoordde het gele wezentje enthousiast. ''Oh, jullie liggen allemaal al.'' Sora keek op en zag Chiara in de deuropening van de badkamer staan, terwijl hij een schuldige blik bij haar kon opmerken. ''Pas net hoor,'' besloot hij maar te zeggen. Ze leek al wat opgelucht te zijn en liep naar het lichtknopje toe. ''Zit er knus uit bij jou,'' grinnikte ze, toen ze de drie pokémon in zijn bed opmerkte. Sora grijnsde breed. ''Ach, ik kan ze moeilijk op de grond laten slapen.'' Hij wierp even een blik naar Chiara's bed en zag Taiki en Kioko tegen elkaar aanliggen, ook genesteld naast het kussen van haar. ''Kan het licht uit?'' Hij knikte, en legde zijn hoofd weer terug op het kussen, voordat het donker werd. Hij hoorde Chiara's voetstappen voor enkele tellen, en constateerde dat ze nergentegen aanliep. ''Ben je een kat, ofzo? Ik was allang gestruikeld,'' grapte de jongen. ''Huh? Oh. Ik denk het,'' kreeg hij als antwoord, voordat de twee begonnen te lachen. Ze kletsten nog even voordat ze echt gingen slapen. Het duurde nu niet lang meer, of ze liepen weer op vaste grond, waar talloze nieuwe pokémon te vinden waren. Het klonk allemaal zo spannend. De bruinharige jongen zuchtte diep. ''Was het al maar morgen...'' Het was even stil, voordat hij antwoord kreeg. ''Als we gaan slapen duurt het misschien minder lang.''
''Je hebt vast gelijk... Slaap lekker.'' Hij wachtte eerst op een reactie voordat hij zich omdraaide en zijn ogen sloot. Hopelijk kwam hij nog in slaap, door al die opwinding. Hij kon echt niet wachten!

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.