FanFic.nl

Renesmee

Hoofdstuk 1

“Renesmee, opstaan!”� Papa kwam mijn kamer binnen. “Het is al elf uur en je ligt nog altijd in bed. We gaan jagen, zin om mee te gaan?”� dat moest hij geen twee keer zeggen, ik was meteen uit mijn bed en begon kleren te kiezen.
“Geef mij één minuut en ik ben beneden.”� Ik hoorde Emmett ergens onder mij lachen. Sinds hij en Rosalie terug zijn is er weer wat leven in huis. Alice en Jasper wonen nog in Engeland, maar die komen over een paar weken ook terug. Alice heeft beloofd om samen te gaan shoppen.
Ik haastte me naar beneden waar iedereen al stond te wachten. Iedereen ging mee vandaag. Opa Carlisle moest vandaag eens niet werken, het is de laatste tijd heel druk in het ziekenhuis. De tieners van tegenwoordig zijn zo roekeloos.
“Ik ben er al,”� lachte ik. “Komt Jake ook mee? Of is het enkel met ons zeven?”� ik was het ondertussen al zo gewoon dat Jake z’n roedel met ons meegingen als we gingen jagen dat ik het me bijna niet anders kon voorstellen.
“Die komen ook, maar hij moest eerst nog iets regelen met Sam.”� Er zijn nu al een tijdje geen problemen meer tussen Jacob en Sam. Ze werken zelfs samen voor de patrouilles en als er iets is.

Jagen was iets dat ik heel graag deed. Het gaf me een gevoel van vrijheid. Vandaag gingen we in de richting van Canada. Eigenlijk was dat niet zo ver, een half uurtje lopen en we waren aan de grens. Daar stopten we om op het roedel te wachten. Terwijl we wachtten worstelde ik wat met Emmett, hij was overduidelijk sterker, maar ik kon hem afleiden door hem een aantal beelden te tonen van hem en Rosalie. Ik hoorde papa achter me gniffelen. In de verte hoorden we het roedel al komen. Ze kwamen vandaag met twee. Waarschijnlijk Jacob en Seth, die woonde ook soms bijna bij ons. De meeste vampiers vinden dat wolven stinken, en omgekeerd. Maar wij zijn het al gewoon, en ik heb daar eigenlijk nooit echt veel last van gehad. Enkel als het geregend heeft ruiken ze wat sterker dan anders. Ze kwamen door de struiken en ik vloog op Jake af voor een knuffel. Jammer genoeg moet ik altijd opletten dat ik zijn botten niet zou breken, omdat hij - in tegenstelling tot mijn familie - wel nog leeft.

We deden een wedstrijdje ‘wie de grootste prooi’. Ik had al vaak tegen Jake gezegd dat hij mij niet moest laten winnen, maar hij wou maar niet luisteren. Ik zag in de verte een verloren hert. Jake had het zeker ook gezien, maar zoals altijd zou hij die aan mij geven. Toen kreeg ik een idee. Ik rende door de bossen, in de andere richting alsof ik daar iets gezien had. Onder het rennen dacht ik zo luid mogelijk dat papa ervoor moest zorgen dat Jake dat ook dacht.
Toen ik merkte dat het werkte en Jake achter het hert aanging zag ik een muis lopen, dat zou mijn prooi voor vandaag worden. Ik kwam terug en het gezicht van Jake toen ik de muis toonde, dat was echt goud waard. Emmett en Seth lagen dubbel van het lachen.
Nadat ik een deftige prooi gevangen had gingen we weer naar huis. Ik werd getrakteerd op een ritje op de rug van Jake, tot aan de grens van het reservaat. Onderweg had ik een raar telefoontje van Alice gekregen. Ze feliciteerde me en zei dat ze meteen terug kwam. Toen ik vroeg waarom zei ze dat ik dat nog wel zou merken.

Thuisgekomen zagen we een brief op de keukentafel liggen. Opa Carlisle nam hem op en gaf hem aan me door. Op de envelop stond mijn naam in een sierlijk handschrift geschreven. Ik kende het geschrift niet, zou dit zijn waar Alice het over had? Ik opende de brief en begon te lezen.

Geachte juffrouw Cullen,

Het doet me genoegen u te mogen meedelen dat u in aanmerking komt voor een plaats aan Salem’s school voor heksen. Het schooljaar begint op 1 september, maar er is een infomoment op zaterdag 2 juli. Gelieve vóór 1 juli te reageren of u, met uw familie hierop aanwezig zal zijn of niet.
Door uw situatie zal u, samen met anderen die in deze of soortgelijke situatie verkeren, in sectie B van de school komen. Mogen we dan ook vragen dat u zich op het infomoment daar dan ook aanmeld.
Hopelijk mogen we u dan verwelkomen.

Met vriendelijke groeten,
Schoolhoofd Sabrina Gorden

Ik las de brief nog een keer, en nog een keer. De inhoud drong niet tot me door. Mam nam hem uit mijn hand en nadat ze hem gelezen had gaf ze hem door aan pap. Zo las iedereen hem. Het bleef stil en ik voelde hoe iedereen naar me keek. Rosalie legde de brief op tafel en gaf me een knuffel. Alsof dit een teken was begonnen pap en opa Carlisle met elkaar te praten, Emmett begon me te plagen en mam en Rose begonnen het huis voor te bereiden op de thuiskomst van Alice en Jasper. Ondertussen vroeg ik me af hoe ik dit in godsnaam aan Jake zou moeten uitleggen.

Reacties:

1 2

Hargbloem zei op 20 juni 2011 - 16:36:
Omg!!!!!!
Je moet heeeeeel snel verder!!!!
WHAAAAAA i loveeeeeeee it!

Mag ik een melding bij het volgende hoofdstuk?
Xxx