FanFic.nl

Densetsu no Akio.

Behind me, behind you III - Fight for freedom.

''Hier ga je spijt van krijgen, Kunai!'' Takumi keek verwoed naar de Weavile die in positie was gaan staan. Deze snoof even. ''Ah... Dat weet ik,'' mompelde hij. Op dat moment stormde de Mightyena op hem af, met zijn kaken wijd open. Kunai bleef staan en ving de klap op. Toen Takumi doorkreeg dat hij de rechterschouder van Kunai beet had, klemde hij zijn kaken op elkaar. Zijn slachtoffer liet het er echter niet bij zitten, en richtte zijn linkerklauw de lucht in, die ene metalen kleur begon te krijgen. Metal Claw? Zodra Takumi dit zag liet hij Kunai meteen los en sprong net op tijd aan de kant. Als hij dat niet had gedaan, had hij zijn hoofd nu open gehad. De zwart-grijze hond bleef grommend staan, zijn volgende stap bedenkend. ''Oi, kozo,'' sprak Kunai, en richtte zich op Akio, die even opkeek. ''Wat was je naam ook alweer?'' vervolgde hij. ''Akio,'' antwoordde de Riolu, waarop Kunai knikte. ''Akio, zoek een veilige plek op.'' Het wezen wilde precies doen wat hem verteld werd, maar voordat hij op kon staan en aan de kant kon springen werden ze omsingeld door Mightyena's. ''Alweer dat truucje?'' vroeg de Weavile spottend. ''Dacht je nou werkelijk dat ik die Riolu liet gaan als ik met jou vocht?'' Takumi negeerde de opmerking van zijn tegenstander, maar Kunai leek hem te negeren. ''HÈ, KUNAI?!'' schreeuwde de Mightyena en sprong op de twee af. De anderen deden automatisch hetzelfde. ''Kozo, duik!'' Kunai duwde Akio omlaag en werd zelf volop geraakt door zijn vijand. Hierdoor vloog hij een stuk naar achteren, en kwam tot stilstand tegen een rotswand.

Helaas voor Kunai vond Takumi dat niet genoeg. De hond-pokémon was weer op hem afgerend en had hem weer een paar klappen gegeven. ''Dit was niet gebeurd als je je bij ons had gevoegd.'' Takumi zette een spottende glimlach op, terwijl hij naar de Weavile keek die op de grond lag. ''Bakairou,'' begon Kunai, terwijl hij krampachtig een poging deed overeind te komen. ''Dit was op zoveel manieren niet gebeurd als ik gewoon was weggebleven. Iets in mij zei echter dat ik moest komen.'' De Mightyena stond knarsentandend toe te kijken hoe zijn tegenstander een spottende grijns op zijn gezicht toverde, en hem met een triomfantelijke blik aankeek, terwijl hij geleund stond tegen de rotswand waar hij net tegen aan was geknald. Vervolgens deed hij iets wat Takumi niet verwachtte, en daardoor dus de volle laag kreeg. Hij zette zijn Night Slash in. De Mightyena kwam grommend met een klap op de grond terecht. ''Ik had het kunnen weten... Dat is je favoriete aanval.'' Zijn aanvaller snoof even. ''Misschien moet je dan wat beter gaan stalken. Je doet waarschijnlijk niet goed je best.'' Takumi stond weer op en sprong weer op Kunai af, die te laat was met ontwijken. Ditmaal had hij zijn slachtoffer gegrepen in zijn arm, en beet nog harder dan eerst. ''Gwah!'' Kunai kneep zijn ogen stijf dicht van de pijn, en beet op zijn onderlip. Vervolgens probeerde hij zijn belager blindelings te raken met zijn andere klauw, maar dat leek een paar pogingen te misluken. Na vier keer te hebben uitgehaald was het raak en werd zijn arm weer losgelaten. Terwijl deze achteruit liep, sprong hij zelf weg van zijn tegenstander. Op dat moment merkte hij op dat Akio er ook nog was, en gooide zijn blik even op de Riolu. Er waren verschillende emoties van hem af te lezen, waarvan Kunai eigenlijk niet kon kiezen welke het nou eigenlijk waren. Hij zuchtte licht. Waar waren ze dan ook in belandt?

''Yasu, achter je!'' De Buizel draaide zich met een ruk om en zag dat de Croconaw op haar af kwam gestormd. Ze was te laat met ontwijken en kreeg de klap volop in haar maag. Kenshin gromde en wilde op haar aflopen, maar de Bayleef leek ook weer een comeback te hebben gemaakt. De Arcanine gromde, maar had geen tijd om na te denken, aangezien zijn tegenstander weer de aanval inzette. ''Ga toch een eind fietsen,'' mompelde hij net hard genoeg voor de Bayleef om hem te verstaan. Hij negeerde hem, en ging door met waar hij mee bezig was. ''Yasu...!'' De drie Growlithe keken gespannen naar de Buizel die roerloos op de grond lag. Pas enkele seconden later leek er beweging in haar lijf te komen. Ze kwam langzaam overeind, maar werd opnieuw geschept door een aanval van Namiko. Yasu gooide een pissige blik naar de Croconaw terwijl ze weer recht probeerde te komen, en merkte de brede grijns op. Hoe kon ze een geëvolueerde pokémon ooit verslaan, met alleen maar een beetje kennis van hand-to-hand combat? Wacht eens.. Misschien.. Heel misschien.. Kon ze haar staart-aanval inzetten? Maar, hoe had ze die aanval geactiveerd? Ze dacht even diep na. Voor zover ze zich kon herinneren was ze de lucht in gesprongen en had ze rondjes gedraaid voor snelheid. Ze moest dus snelheid hebben? Ze glimlachte licht, terwijl ze met haar idee meeging.

De Croconaw keek even verbaasd naar haar, maar toen hij de Buizel op zich af zag komen nam hij een alerte positie aan. Hij had echter niet verwacht dat ze zich half om zou draaien toen ze vlak voor hem stond. Yasu probeerde zich de energie te hervoelen die ze toendertijd had en wachtte toen gespannen af. Het leek inderdaad te hebben gewerkt want de Croconaw vloog verslagen achterover op de grond. Had ze.. Gewonnen? Ja, Namiko kwam niet meer bij! Om haar overwinning te vieren gooide ze haar gebalde vuist de lucht in. ''Yeah!'' Haar blik richtte ze weer op Namiko, en trok toen met een vinger haar ooglid omlaag, terwijl ze haar tong naar hem uitstak. ''Niet zo stoer meer, hè? Verslagen door een meisje!'' De Buizel draaide zich met een ruk om toen ze voetstappen hoorde die haar kant op kwamen. ''Kenshin!'' Zo te zien had de Arcanine ook gewonnen.

Reacties: