Hoofdcategorieėn
Home » Harry Potter » When everything turned upside down {Hogwarts} » Proloog
When everything turned upside down {Hogwarts}
Proloog
Het is donker buiten en ik loop door de gangen waar ik al honderden jaren onopgemerkt doorheen loop. Ik hoor voetstappen van vier heerlijk ruikende mensen mijn kant op komen. Ik ga in een hoekje staan zodat ze me niet opmerken. Ik zie maar twee mensen, maar ik ruik er vier. Dat betekent dat er twee onzichtbaar zijn. Ik ruik beter en ruik drie mensen en een weerwolf. Ik denk er niet bij na en sluip zo snel mogelijk weg, want die weerwolf kan mij ook ruiken als hij of zij oud genoeg is. “Ik hoor wat”¯ hoor ik een jongensstem zeggen duidelijk de weerwolf. Ik blijf zo stil mogelijk staan en schuif zo zacht mogelijk rustig naar het hoekje. “Ik hoor niks Maanling”¯ hoor ik een andere jongens stem zeggen. “Straks is het ‘het m-monster’”¯ piept een andere jongens stem. Ik ben beroemd, maar dat is geen goed teken. “Natuurlijk niet Wormstaart geloof je nog steeds in sprookjes”¯ zegt een jongens stem. “Toch hoorde ik wat”¯ zegt de weerwolf. “Het is alleen om ons bang te maken. Toch Gaffel”¯ zegt een jongens stem tegen ‘Gaffel’. Ik hou me adem in en probeer weer weg te sluipen. “Nu hoor ik het weer”¯ zegt de weerwolf “Ik verbeeld het me echt niet. Kijk me niet zo raar aan Sluipvoet”¯. Ik blijf weer staan. Verdoemde weerwolf toch. “Waarom hoor jij het wel?”¯ vraagt Sluipvoet aan de weerwolf. “Door zijn harige probleempje natuurlijk Sluipvoet”¯ zegt Gaffel. Ik hoor iemand piepen en ik neem aan dat het Wormstaart is. Een klein zuchtje ontsnapt uit me mond en ik verstijf meteen. “Wie is daar?”¯ zegt de weerwolf. “Je ben niet gek Maanling ik hoorde dat zuchtje ook”¯ zegt Sluipvoet. De weerwolf komt mijn richting in gelopen.
Vervloekte weerwolf.
nice
snel verder
en graag een melding