Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Standalones » Forgotten, gone forever.
Standalones
Forgotten, gone forever.
Je hoort wel eens van die verhalen, waar in de mensen niets kunnen doen tegen gevoelens. Nu weet ik precies wat ze bedoelen. Ik ben er nu namelijk zelf ook in beland. Ik weet me geen raad meer, wat zou ik toch moeten zonder naar jou te kunnen kijken? Zonder naar je stem te kunnen luisteren? Je mooie donkere ogen, die me aan kijken als ik zo onopvallend naar je probeer te kijken.
I woke up today
Woke up wide awake
In an empty bed
Staring at an empty room
Elke dag, wanneer ik wakker word. Ben je verdwenen. Ik droom elke nacht dat je bij me bent, me aan raakt, me zoent. Maar als ik dan wakker word, zie ik dat je er niet meer bent. Ik wou dat ik dan weer mijn ogen kon sluiten, en je weer aan kon raken. Maar ik weet dat ik je nooit aan zou kunnen raken. Mischien een hand of één knuffel, maar dat zou voor jou geen verschil maken. Het doet me zoveel pijn om jou zo te zien, alleen. Geen meisje die jou leven compleet kan maken.
You got what you deserved
Hope you're happy now
'Cause every time I think of both of you
It's killing me inside
Het doet me zo ongelofelijk veel pijn, dat ik niet bij je kan zijn. Je niet kan vertellen hoeveel ik van je hou, hoeveel ik om je geef, dat ik je nooit meer kwijt wil. Dat ik niet zonder je verder kan. Telkens als ik het zeg, doe je net alsof ik niet besta. Maar ik besta wel, je weet het alleen niet. Ik wou dat je me nog een kans wou geven. Een kans om te bewijzen dat ik van je hou, dat ik niet meer zonder je kan en ik wil je. Ik wil je met heel mijn fuckin' hart. Maar waarom wil je mij niet? Omdat ik niet beroemd ben? Ach, laat ook maar. Je zou het toch niet snappen, daar van ben je een jongen. Alleen, er is één ding wat ik kwijt wil.
"Ik hou van je."
What do you do when you look in the mirror
And staring at you is why he's not here
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.