FanFic.nl

I'm about to loose my mind, you've been gone for so long... (HP)

006.Expelliarmus!

Al Emma haar spullen vielen met een smak op de grond. "Kijk uit je doppen jij..." Het was Draco Malfidus en hij zocht waarschijnlijk naar iets zoals 'Modderbloedje' of 'halfbloedje' om tegen haar te zeggen. Maar op Emma waren geen van beiden van toepassing. Niemand wist wat ze was, want niemand kende haar ouders. Was ze een modderbloedje: iemand met twee dreuzelouders, een halfbloedje: iemand met een dreuzel en tovenaarsouder, of een volboed: iemand met twee tovenaars als ouders? Zoals gezegd, niemand wist dat. "Wie we hier hebben.. Harry Potters vriendinnetje..." zei hij dan maar geïriteerd. Totaal niet blij met het feit dat hij Emma niet kon kwetsen op de manier die hij in gedachten had. Draco was een irritant joch dat bij Zwaderich zat en een hekel had aan Harry Potter en al wie er bevriend mee was. Net toen ze wat tegen hem wou zeggen, dat erop neerkwam dat hij moest ophoepelen, klonk er een andere stem van achter haar "Emma, wat sta jij daar bij Malfidus te doen?" Het was Ron en hij kwam naast haar staan. Draco bekeek Ron eens afkeurend en je zag op zijn gezicht dat hij blij was dat hij iemand had gevonden waarover hij wel iets negatiefs kon zeggen dat hem zinde. "Weer in de tweedehandswinkel geweest Wezel?" zei hij met zijn irritante snerpende stem. "Mijn achternaam is Wemel!" antwoorde Ron nogal opvliegend en hij greep meteen naar zijn toverstaf. Toen Draco dat zag deed hij hetzelfde, maar nog voor de beiden ook maar een toverspreuk konden bedenken, had Emma die van haar ook al vast en schreeuwde ze twee keer kort na elkaar "Expelliarmus!" Ron En Draco werden beiden in hun buik getroffen. Ron vloog zo'n meter achteruit en kwam met een doffe klap op de grond terecht zonder zijn staf. Draco, die er blijkbaar beter tegen kon, viel alleen maar achterover, maar ook hij had zijn staf niet meer in de hand. "Aan de kant, wat is dat hier allemaal?" Mvr. Anderling, hun leerkracht 'gedaanteverwisseling' en hoofdleerkracht van Griffoendor, kwam door de menigte heen die had staan kijken naar het 'gevecht'. Ze nam er de eerste de beste leerling uit en gelukkig was het Marcel Lubbermans maar. Die zat ook bij Griffoendor en die zou de waarheid wel zeggen. Hij legde alles uit zoals het gebeurd was, dat Emma magie had gebruikt om te voorkomen dat Ron en Draco elkaar pijn zouden doen. "Emma... Door jou heeft Griffoendor vijf punten bijgekregen. Een ontwapeningsspreuk, erg goed bedacht. Maar in het vervolg zou ik op de toverstokken van je tegenstanders richten en niet op de personen zelf." Emma knikte dankbaar en Mvr. Anderling verdween weer zo snel als ze gekomen was. Emma was er nog niet zo goed in, bij een correcte ontwapeningsspreuk vloog enkel de toverstaf uit de hand van je tegenstander. Als je het iets minder goed kon dan blies je ze gewoon omver. "Je had gewoon geluk Emma." zei Draco, maar hij liep snel door. Toen Emma zich omdraaide had Harry al haar boeken al opgeraapt en Ron liep, ondersteund door Hermelien, de gang uit. "Je spreuk kwam nogal hard aan denk ik." zei Harry grijnzend, hij leek zich totaal geen zorgen te maken om Ron. "Ik hoop dat hij niet te veel pijn heeft." antwoorde Emma terwijl ze haar boeken van hem overnam. Harry schudde lachend zijn hoofd terwijl hij begon verder te lopen, "Ron heeft gewoon een verschrikkelijk lage pijndrempel." Emma moest toegeeflijk knikken, Ron was inderdaad wel een watje. Ze liepen naar de leerlingenkamer en Emma ging in de zetel zitten. Tot haar verbazing ging Harry niet naast haar zitten, maar bleef hij recht staan en zat hij wat zenuwachtig aan de sloop van zijn mouw te prutsen. "Emma... Ik moet je eigenlijk iets vragen." Harry keek even zenuwachtig om zich heen en Emma liet haar boeken vallen van de schrik. Ze negeerde ze en staarde Harry gefascineerd aan, nieuwsgierig naar wat hij haar moest vragen dat hem zoveel zenuwen bezorgde. "Ik..." Emma knikte bemoedigend "Zou je me raad kunnen geven over hoe ik Cho dit jaar naar het bal moet vragen? Zoals je weet heb ik haar vorig jaar veel te laat en te onhandig gevraagd en.... Jij bent een meisje! Wat vinden meisjes leuk?" Harry kleurde helemaal rood door zijn vraag en Emma kon het gevoel niet onderdrukken dat ze de kamer uit wou lopen. Hoe komt het dat ze na al die jaren nog steeds bleef hopen dat hij op een dag haar eens zou uitvragen? Hij wou raad over Cho..., dat meisje waar hij al super lang op verliefd was. Ze had neen gezegd vorig jaar en zelfs dan nog had hij daarna gewoon één of ander meisje van de gang gevraagd inplaats van Emma. Zelfs als tweede keus was ze niet goed genoeg. Ze draaide haar hoofd weg van Harry's priemende blik en wanhopig probeerde ze de opkomende tranen te onderdrukken. Toen ze hem terug kon aankijken was ze weer wat rustiger, "T-Tuurlijk, maar nu niet oké? Het is nog wel een tijdje tot het bal." Met die woorden liep ze snel naar de meisjesslaapzaal, omdat ze voelde dat de tranen weer in haar ogen begonnen te prikken. Dat stomme bal ook, normaal was dat een gelegenheid die alleen doorging als het toverschooltoernooi was, maar omdat het vorig jaar zo'n succes was geweest, had perkamentus besloten dat ze er een jaarlijkse gewoonte van zouden maken.

Reacties: