FanFic.nl

Pokémon Black and White Adventures

Chapt 18: Taiki vs. Sewaddle! Team Plasma's entry!

''Pfoe, hebben wij even geluk,'' hijgde Roxas, terwijl hij voorover gebogen stond met zijn hand in zijn zij gepord. ''Je kon het weer niet laten, hè broertje?'' sprak hij nogmaals, nadat hij zijn ademhaling wat onder controle had. Sora werd rood, proberend een excuses te verzinnen, maar dat was tevergeefs. Op dat moment zag hij dat Chiara Kioko liet terugkeren en hief vragend een wenkbrauw op. ''Ik wil niet echt mijn pokémon kwijtraken..'' sprak ze, terwijl ze onschuldig probeerde te kijken. Toch was er een nerveuze toon in haar stem hoorbaar. De jongen knikte begrijpelijk. Hij had Kio ook terug laten keren. Kioko was ook nog jong. Sora werd echter uit zijn gedachten gehaald door een lage stem, die achter hem klonk. Met een ruk draaide hij zich om en zag daar een man staan met dezelfde outfit als die van daarnet. De jongen gromde nukkig en kwam recht, waarna hij een nijdige blik op de man gooide. ''Je denkt toch niet dat je er zomaar mee wegkomt, jochie?'' Een spottende grijns was van zijn gezicht te lezen, iets wat Sora nog meer irriteerde. ''Ga, Sewaddle!'' Een rare, rupsachtigge pokémon kwam uit de pokéball tevoorschijn die de man op had gegooid. Wat hem extra opvallend maakte was het blad dat om zijn nek gebonden zat en zijn hoofd aan de achterkant bedekte. De drie keken verbaasd naar de pokémon, aangezien dit de eerste keer was voor hun dat ze zo'n wezen zagen. Uiteindelijk pakte Chiara haar pokédex uit haar tas en checkte de data van de Sewaddle. ''Leavanny verkleedden deze pokémon in de kleren die ze bij de geboorte voor ze hebben gemaakt. Hij verstopt zich in zijn 'hoed' als hij slaapt. Deze pokémon maakt kleren voor zichzelf, door middel van het uitspuwen van blaadjes, die aan elkaar worden genaait door plakkerige touwtjes uit zijn mond.''

Het meisje trok een vies gezicht toen ze haar pokédex weer terugstopte. Sora maakte inmiddels al aanstalten het gevecht te willen aanvaarden, maar Chiara ging voor hem staan. Nogmaals keek hij haar vragend aan. ''Jullie hebben jullie actie al gehad,'' grijnsde ze, terwijl ze zich half om had gedraaid om Sora aan te kunnen kijken. ''Mijn enige actie was toen met die Lillipup, waar jullie bij hebben geholpen. Nu is het mijn beurt.'' De jongen grijnsde breed. Ze had gelijk. Hij had al wat gevechten gehad sinds zijn aankomst, en Rox had al een pokémon gevangen. De enige keer dat Chiara echt actie had meegemaakt was toen met de professor. Het zou dus oneerlijk zijn om haar steeds erbuiten te houden. ''Taiki.'' De Cyndaquil twijfelde geen moment en kwam voor haar gehuppeld. Vervolgens nam hij een strijdlustige houding aan. ''Ik ben je tegenstander,'' sprak ze kalm tegen de onbekende man, die eerst teleurgesteld leek te zijn, maar uiteindelijk toegaf aan het idee. Het meisje snoof lichtjes, wetend dat hij haar onderschatte. ''Begin jij maar,'' sprak de man weer. Fijn, als het haar net niet al duidelijk was, was het het nu wel. ''Taiki, Quick Attack!'' De Cyndaquil zette zich vrijwel meteen af, en sprintte op volle vaart op de Sewaddle af. ''Sewaddle, String Shot.'' Het was zo onverwacht dat Taiki hem niet meer kon ontwijken en in de val zat door het draadje dat uit Sewaddles mond kwam. ''Taiki!'' Chiara beet op haar onderlip. Hoe kon ze zich het beste..? Wacht eens. ''Taiki, de vlam op je rug!'' De Cyndaquil keek even bedenkelijk, maar knikte toen hij uiteindelijk snapte wat ze bedoelde. Vervolgens liet hij zijn energie de vrije loop op zijn rug en was de vlam zichtbaar, die daar normaal gesproken hoorde te zitten in een gevecht. Het effect was precies wat Chiara wilde hebben. De String Shot vatte vlam, en ging regelrecht op de Sewaddle af. ''Afbreken! Afbreken!'' De vijandige pokémon brak zijn aanval af, waardoor deze nu niet meer geraakt kon worden. Het meisje snoof weer, en probeerde haar volgende zet te bedenken.

''Taiki, doe nogmaals je Quick Attack!'' Opnieuw zette de Cyndaquil zich af en behaalde een hoge snelheid. Toen hij vlak voor de Sewaddle was beland, beval Chiara hem echter zijn aanval te staken. ''Doe nu je Ember!'' Chiara keek naar haar tegenstander, die het lachen snel vergaan was. Als hij iets onverwachts kon plannen, kon zij dat ook. Haar pokémon deed precies wat hem opgedragen werd, en had dan ook snel de overwinning te pakken. Gras had sowieso al weinig kans tegen vuur. Toch was het snel gegaan, dat moest ze toegeven. ''Wacht maar, Team Plasma is nog niet klaar met jullie!'' De man liet zijn verzwakte pokémon terugkeren en ging ervan door. ''Team Plas-? Hé, wacht!'' Sora wilde erachter aangaan, maar Roxas wist hem voor de zoveelste keer in toom te houden. '"Wees blij dat we er nu vanaf zijn. Iets in me zegt dat we ze nog wel vaker zullen zien.'' Sora en Chiara wisselde even een blik met elkaar uit, wetend dat Roxas misschien gelijk kon hebben. Nee, hij hí¡d gelijk. ''Kom op, we hebben nog een lange weg te gaan als jullie je badge willen hebben,'' sprak de blonde jongen weer. Chiara raapte haar Cyndaquil van de grond en liep naar de andere twee toe. Na nogmaals een blik met elkaar te hebben gewisseld vervolgden ze hun weg. ''Oh, trouwens. Goed gevochten.'' Een glimlach sierde Chiara's gezicht. ''Bedankt, Sora.''

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.