FanFic.nl

Run

Proloog

Proloog

Ik liep weg, weg van al mijn problemen, weg van al die pijn, weg van zij, mijn ouders. Zij maken mijn leven onmogelijk, zij verpesten mijn leven, degenen die mijn leven gemaakt hebben. Het zijn niet alleen zij, mijn hele familie maakt mijn leven onmogelijk, behalve mijn kleine broertje, Max. Hij is de enige die mij begrijpt, die me niet verlaat.

Wat is er dan gebeurt vraag je je af? Ik zal het je uitleggen. Het begon allemaal 2 jaar geleden. Mijn ouders ruzieden altijd al veel maar niet zoveel als in die tijd. Om de kleinste dingentjes begonnen ze al een discussie. Die discussie liep dan weer uit tot een ruzie. Totdat er altijd maar 1 iemand in het bed sliep, de ander op de bank. Één keer maakten ze zelfs daar nog ruzie over. Op een dag werd het zelfs zo erg dat Theresa borden naar Jerry begon te gooien. Op die avond pakte hij zijn spullen en liep het huis uit, zonder afscheid te nemen.

De ruzies begonnen niet zomaar, ze kwamen door mij. Hoe? Ik kwam uit de kast, ik vertelde mijn ouders dat ik lesbisch ben. Ik dacht dat het kon, ik dacht dat mijn ouders van me hielden, hoe ik ook ben. Ik had het verkeerd gedacht. Toen ik het vertelde begon mijn vader te lachen, hij dacht dat ik een grapje maakte. Toen ik vertelde dat het écht zo was werd hij boos, niet alleen boos, hij werd kwaad. Mijn vader begon met dingen te gooien en hij begon dingen te vertrappen. Mijn moeder keek me alleen maar aan, ze zei niks maar ik kon de pijn zien in haar ogen. Toen mijn vader uitgeraasd was keek hij me recht in de ogen en hij zei: “Jij bent mijn dochter niet meer.”� Met die 6 woorden viel mijn leven in stukken, werd mijn leven verpest, alleen die 6 woorden. Nadat hij die 6 woorden gezegd had draaide hij zich om en liep naar boven, naar zijn kamer. Mijn moeder keek me aan en schudde haar hoofd, ze draaide zich om en liep mijn vader achterna.

De volgende ochtend, tijdens het ontbijt, werd er tegen mijn broers verteld dat ik lesbisch ben. Jerry zei het met monotone stem. Mijn broers schrokken ervan, ze hadden het niet zien aankomen. Justin zei dat hij teleurgesteld in met was. Dat deed me niet veel: ik had hem toch nooit echt gemogen. Max zei dat hij het oké vond, hij wist eigenlijk maar net wat het woord betekend, zoveel kan je niet verwachten van een 10-jarig kind.

Dus, sinds die dag praatten mijn ouders niet echt meer met me, ze verachtten me, alleen omdat ik op meisjes viel. Ze mishandelde me niet, tenminste niet op een lichamelijke manier. Ze deden sinds die dag alsof ik niets was. Ze praatten alleen met mij als het nodig was, als het moest. Sinds die dag begon ook Justin minder met me te praten, het vertelde tegen zijn vrienden dat ik lesbisch was, die vertelde het weer tegen de hele school. Degene die eerst respect voor me hadden haten me nu. Ze kunnen het niet uitstaan dat ik op meisjes val, ze vinden het ‘abnormaal’ en ‘tegen de natuur in’. Het ergste ervan was nog dat ik mijn beste vriendin, Harper, hierdoor verloor. Toen ze hoorde dat ik lesbisch was begon ze me te negeren. Net als iedereen, niet iedereen. Degene die me niet negeerden pestten me.


Dus nu vraag je je misschien af: Waarom maakten je ouders dan ruzie? Dat zit dus zo: Mijn vader wilde me weg doen, me laten adopteren of zo, of me gewoon ergens droppen omdat ik anders ben. Mijn moeder vond dat te ver gaan, daarover maakten ze ruzie. Later werd het meer, totdat ze niet meer van elkaar hielden. Totdat mijn vader vertrok.

Een jaar nadat mijn vader vertrok, ging ook Justin weg. Hij was geslaagd en ging naar de Universiteit. Hij koos de Universiteit die het verste weg van ons lag. Alleen om mij nooit meer te zien, de schande van de familie, zoals ik vaak door hem werd genoemd.

Dus bleven alleen ik, Max en mijn moeder over. Het was niet prettig leven. Theresa was alleen maar dronken, om Jerry te vergeten. Ze draaide ook geen diensten meer in de substation, zodat het moeilijk was om de substation nog open te houden, met alleen Max en ik aan het werk.

Sinds de dag dat ik uit de kast kwam haatten mijn ouders me,
Sinds die dag negeerde mijn oudere broer me,
Sinds die dag verloor ik mijn beste vriendin,
Sinds die dag werd ik gepest op school,
Sinds die dag werd mijn leven een hell.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.