FanFic.nl

The Road To Happiness

Chapter 1

Het leven als vriendin van een bekend iemand is niet altijd even eenvoudig. Mijn naam is Alyssa en ik ben, sinds ongeveer een jaar, de vriendin van Jared Leto. Zanger van 30 Seconds to Mars en acteur. Toch is mijn liefde voor hem groot genoeg om alles te overwinnen. Zo zijn we ook al een jaar gelukkig. Dat komt ook omdat ik mijn eigen werk als psycholoog kan behouden en zo toch onafhankelijk kan zijn. Maar het is niet altijd even gemakkelijk. Ook nu niet bijvoorbeeld. Er is al een tijdje weer een reeks concerten bezig en dan leven we nogal langs elkaar heen. Nu is het donderdagavond en ben ik aan het wachten tot Jared thuiskomt van een optreden. De hele week heb ik hem al weinig gezien, want als ik naar mijn werk vertrek, slaapt hij nog en als ik thuiskom, moet hij al bijna terug vertrekken om alles te controleren in de zaal. In tussentijd zijn er ook nog interviews die hij met de band moet doen, zodat hij soms zelfs helemaal niet thuis is als ik thuiskom. Gelukkig is hij elke zondag vrij en doen we dan gezellig dingen samen. Zo heeft hij het toch kunnen regelen. Ik kijk dus al reikhalzend uit naar zondag, omdat de week toch erg lang duurt als ik hem zo weinig kan zien.
Het wordt middernacht en ik hoor de voordeur al open gaan, wat erg vroeg is. Meestal is het twee uur of later. Ik loop al naar de gang om hem te begroeten, blij omdat hij er al is. Maar als ik hem zie, weet ik meteen dat er iets mis is. Zijn gezicht is vertrokken tot één grote grimas.
“Honey, what’s wrong?”� vraag ik bezorgd.
“I don’t know, but my stomach is killing me. I could hardly finish the show.”�
Ik loop met hem mee naar de zetel en zeg dat hij daar maar moet gaan liggen. Terwijl zal ik een warmwaterkruik maken in de keuken. Het water is aan het koken, maar ineens hoor ik hem opstaan om naar de badkamer te lopen. Ik laat alles vallen en volg hem. Ja hoor, hij hangt over het toilet. Het enige wat ik nu kan doen, is hem wat ondersteunen. Dus hou ik zijn haren uit zijn ogen en streel ik met mijn koele hand over zijn voorhoofd. Terwijl mompel ik wat sussende woordjes. Als hij klaar is, kreunt hij van de inspanning. Ik spoel maar snel de wc door en help hem naar de slaapkamer waar ik hem op bed leg en zijn schoenen uitdoe. Snel haast ik me terug naar de keuken om de kruik verder klaar te maken, een kom en een nat washandje te pakken en ook iets voor tegen het overgeven. Terwijl ik hem verder verzorg, mompelt hij een “sorry”�, maar omdat hij niet meer kan zeggen, weet ik dat hij zich echt niet goed voelt.
Ik doe mijn eigen slaapkleren aan, zijn T-shirt, ga de lichten uitdoen beneden, sluit de deur en kruip dan naast hem in bed. Ik leg me op mijn zij met mijn gezicht naar hem en kijk hem bezorgd aan, omdat hij er nog altijd met een grimas ligt. Omdat ik nu toch niet veel meer voor hem kan doen, sluit ik mijn ogen en probeer ik ook een beetje slapen. Tot ik hem ineens recht voel schieten. Daarom doe ik maar snel het nachtlampje aan en streel ik over zijn rug, terwijl hij opnieuw overgeeft.
Zo gauw hij gedaan heeft, ga ik de kom leegmaken in de badkamer, om daarna terug naast hem te kruipen.
“Sweetheart”�, zeg ik met een bezorgde toon in uw stem. “I don’t think you should do the show tomorrow. You must feel terrible.”�
Jared knikt en zegt: “Yeah, I do, but when are we gonna do it then?”�
Omdat ik merk dat hij zich zorgen maakt en zich al slecht voelt, antwoord ik: “What about Sunday?”�
Hij denkt erover na en keurt het idee niet af. “That could work”�, zegt hij nadenkend. Die woorden geven me toch een ietwat slecht gevoel in mijn maag, omdat het de enige dag is dat we samen iets kunnen doen, maar omdat ik weet hoeveel optreden voor hem betekent, laat ik het maar zo.
“I’ll discuss it with Shannon in the morning, so just sleep now.”�
Ik geef hem een kus op zijn voorhoofd en hij slaagt erin om toch te glimlachen.
“I love you”�, zegt hij nog voor hij nu toch ineens snel in slaap valt.
Ik leg me dicht bij hem, maar ook niet met mijn hoofd op zijn borstkas omdat ik zijn buik niet wil belasten. Na een tijdje overvalt de slaap me ook.

De dag erna word ik wakker en slaapt Jared nog steeds. Ik stap uit bed en besluit Shannon maar eerst te bellen, omdat het ook zo’n vroege vogel is. Aan telefoon leg ik uit dat zijn broer dus buikgriep heeft en dat ik zo dadelijk ook moet gaan werken, maar hem liefst niet alleen laat. Shannon besluit om direct langs te komen om zijn broer te verzorgen. Daarom ga ik me snel omkleden en kijk ik even bij Jared. Hij slaapt nog altijd diep.
De bel gaat en ik laat Shannon binnen.
“I saw it yesterday”�, zegt hij meteen. “It’s a good thing he made it through the show but he really looked like crap.”�
“Yeah he was inside for five minutes and then he had to run to the bathroom. I really don’t think the show can go on tonight. He’s going to be too weak.”�
Shannon is het met me eens en belt meteen naar de organisatoren om iedereen te verwittigen dat het niet doorgaat. Intussen is het tijd voor mij om te vertrekken en zeg ik tegen Shannon: “Don’t give him anything to eat. Maybe a little water and then we can see if he can keep it in. I will be back for lunch if I can. Take good care of him! And tell him I love him.”�
Shannon lacht en pakt me vast. “Don’t worry. I’m the older brother and I can take care of him. But it’s cute to see you worried. And I’ll tell him.”�
Hij geeft me een vette knipoog en ik lach en vertrek naar mijn werk. Intussen vraag ik me af hoe ik het ga overleven om nog langer dan een week te wachten eer ik terug een vrije dag met hem kan doorbrengen.
Ondanks alles probeer ik me wel zo goed mogelijk te concentreren op mijn taken. Voor ik het weet is het dan ook al middag en kan ik snel naar huis om te kijken hoe het met hem is. Shannon doet de deur al open en zegt dat Jared is opgeweest, maar dat hij nu terug slaapt. Hij heeft ook al wat water gedronken en kunnen binnenhouden, dus hij is goed op weg. Intussen eet ik wat en praten we over alledaagse dingen. Net op het moment dat ik ontzettend moet lachen om iets wat Shannon zegt, komt Jared binnen.
“Shannon, that is my girl, you know?”�
Ik sta op en vlieg half op hem, blij om hem te zien. “How are you feeling?”� vraag ik meteen.
Jared slaat zijn arm rond me en zegt: “Better, much better. Thanks for yesterday.”�
Hij geeft me een lieve kus op de mond en zegt dan: “I’m actually hungry. Could I eat something?”�
“Only something light. A toast or so?”�
Hij lijkt er niet veel zin in te hebben, maar stemt toch toe. Dus terwijl ik de toast maak, zet hij zich aan tafel en bespreekt hij met Shannon de planning. Ik sta met mijn rug naar hen toe als ik Jared ineens hoor vragen of ze zondag niet kunnen spelen in plaats van die avond. Even stop ik met alles om te luisteren naar wat Shannon zegt, maar helaas vindt hij het ook een goed idee en besluit hij direct de organisatoren terug te bellen. Intussen sta ik nog altijd met mijn rug naar hen en ben ik maar wat voor me uit aan het staren als ik ineens Jareds armen rond me voel en zijn stem in mijn oor vraagt of ik in orde ben.
Ik probeer een glimlach om mijn mond te krijgen en zeg: “Of course I am. Your toast is ready.”�
Maar natuurlijk merkt hij dat ik niet echt glimlach en draait hij me om zodat hij me kan aankijken. “I know we’ve planned things and I’ll try to make up for it, I swear. I’m so sorry this had to happen.”�
Dit keer kan ik echter wel echt glimlachen. “It’s not your fault you got sick. It will be hard not to see you Sunday but I know you love to perform so we’ll make it work.”�
Hij neemt me in zijn armen en mompelt: “What did I do to deserve you?”�
Ik lach en duw hem terug op de stoel, zodat hij kan eten. Dan geef ik hem een kus, want het is hoog tijd dat ik terug naar mijn werk ga.

Wanneer ik terug thuiskom, voelt Jared zich gelukkig al veel beter. Het optreden van de dag erna kan dus zeker doorgaan. Helaas komen er ook veel interviews bij, zodat ik hem amper zie dat weekend en me rot verveel, omdat er niet veel te doen is. Ik spreek af met vriendinnen voor een film en werk wat aan dossiers, maar voor de rest probeer ik hem vooral niet veel te missen. Elke dag wordt het echter moeilijker. Ik sta op om te gaan werken, hij slaapt nog en als ik dan thuiskom, staat hij op het punt te vertrekken. Wanneer hij dan eindelijk thuiskomt, slaap ik natuurlijk al. Op woensdagnacht lig ik nog altijd wakker als ik hem hoor binnenkomen en heb ik gehuild omdat ik het zo helemaal niet meer leuk vind. Ik lig met mijn rug naar de deur en voel hem na een tijd naast me komen liggen. Onmiddellijk komen zijn sterke armen rond me om me in een stevige omhelzing te trekken. Het voelt zo goed dat ik opnieuw in huilen uitbarst.
Jared voelt me schokken en draait me naar hem om. “Hey hey, what is this? Did something happen? Shht, it’s okay, come here.”�
Dit keer leg ik wel mijn hoofd op zijn borstkas en hou ik hem innig vast. Hij streelt door m’n haren en over m’n rug en laat me rustig uithuilen. Als ik bedaard ben ,vraagt hij me nogmaals wat er is. Ik zet me op mijn knieën en hij zet zich recht, met zijn rug tegen de bedsteun.
“Does something have to be wrong?”� snik ik nog wat na. “I just miss you like crazy. I feel like I can’t breathe. Like there is no reason for me to get up in the morning ‘cause I know I won’t see you and it’s driving me wild!”�
Hij luistert en zegt: “I miss you too, but we agreed that this was the best way. And I’m gonna make up for it. Just a few more days. It’s not my fault I got sick.”�
Ik voel me zo radeloos dat ik niet voor rede vatbaar ben, ook al weet ik dat hij gelijk heeft. “I know it is not your fault. But if you could just understand that you could’ve said ‘no’ when I suggested to do a show on Sunday!”�
Natuurlijk is hij nu heel verbaasd. “But I thought you were okay with it? You suggested it after all.”�
“Women always say such things but actually they just want their man to say: “No, I want to be with you then”�, and you didn’t.”�
Jared zit daar maar heel verbaasd te kijken en ik zucht. “You know what? Never mind.”� En ik draai me met mijn rug naar hem en ga terug slapen. Natuurlijk kan hij het er niet zomaar bij laten.
“Alyssa, please, don’t do this. I miss you too.”�
Maar ik antwoord niet uit koppigheid, al staan de tranen wel terug in mijn ogen. Het liefste heb ik gewoon dat hij me weer vasthoudt.
“I’m so sorry”�, hoor ik hem dan zacht zeggen. “I had no idea, but I’m a guy, so hey. I love you and whether you like it or not, I’m not letting you go.”�
Daarna voel ik zijn armen terug rond me komen. Ze voelen zo heerlijk warm en vertrouwd dat ik er niets aan kan doen, maar me toch iets dichter tegen hem leg en zijn hand pak die over me hangt. Zo vallen we uiteindelijk in slaap.

De ochtend erna word ik wakker en ligt Jared nog altijd lekker dicht achter me. Ik draai me om zodat ik met mijn gezicht naar hem lig en kijk hoe hij zo vredig ligt te slapen. Zo blijf ik nog even liggen totdat ik me uiteindelijk moet haasten om nog op tijd op mijn werk te komen. Wanneer ik dan na een lange dag eindelijk thuiskom, is het koud in huis en zijn de lichten uit. Jared is dus ook al vertrokken. Ik voel me eenzamer dan ooit, want eigenlijk is er helemaal nog niets opgelost. Als ik dan merk dat er nog geen briefje ligt, word ik terug kwaad en smijt ik het eerste beste kussen dat ik tegenkom rond in de living. Ik ga ook al vroeg naar bed en zo gauw ik merk dat Jared naast me kruipt, doe ik gewoon alsof ik al slaap. Zo ga ik ook vrijdagochtend gewoon naar mijn werk, zonder dat ik hem nog gesproken heb na dat bedgesprek van woensdag. Wanneer ik nu thuiskom, is hij opnieuw al weg en dit keer besluit ik gewoon te wachten tot hij er is. Het is toch weekend voor me.
Om drie uur komt hij pas binnen, verbaasd als hij is om te zien dat ik nog wakker ben.
“Hi love, you’re still up?”� vraagt hij.
“I have to if I want to see you at all, since you don’t seem to care about that anymore.”�
Jareds blik wordt nog verbaasder. “What?”�
Dit keer hou ik het niet meer. Al mijn frustratie moet eruit. “I haven’t seen you since Wednesday night in bed! That is two days, Jared! You don’t even leave me a note or give me a call and you used to do that so if you don’t want to see me, I have to do some effort to see you, because I DO MISS YOU!”�
Hij vindt het blijkbaar onredelijk dat ik zo tegen hem tekeer ga, want hij schreeuwt terug. “Who gave you that idea? Did it ever occur to you that I sleep long because when I’m finally in bed with you, I stare at you for three hours just so that I CAN see you? And do you have any idea how many times I wanted to call you but I didn’t, because I didn’t want to disturb you? I know you are busy too!”�
“No!”� roep ik kwaad terug. “I can’t know these things because we don’t talk anymore! We never get the chance to do that so how could I know? This has got to end ‘cause I’m sick of it! I don’t want to be apart from you for that long!”�
Jared roept terug: “I don’t want that either! I love you so f*cking much that I even start to talk about you during our shows. The fans don’t need to hear that!”�
Ergens voel ik me vereerd dat hij zoiets zegt, maar toch kan ik het niet laten. “Then don’t tell them. Tell me! Come home to me early because I miss you like crazy and it just seems like you don’t miss me anymore.”�
Jared staat er kwaad naar mij te kijken. “Oh, but I do miss you.”�
Voor ik het besef, is hij door de kamer gelopen, legt hij zijn handen op mijn middel en trekt hij me naar hem toe voor een adembenemende kus. Zijn handen glijden over mijn armen naar mijn gezicht en hij streelt mijn wangen, terwijl hij zijn tong over mijn onderlip laat gaan en ik gek word van verlangen. Ik duw mijn hele lichaam tegen hem aan en sla mijn armen rond zijn nek om zijn hoofd dichterbij te trekken. Eindelijk hou ik hem nog eens vast! Kreunend smeek ik hem om me meer te geven dan dit en hij voldoet er gewillig aan. Kleren vliegen in het rond en we belanden op de grond, niet meer in staat om het bed of de zetel te halen.
Een paar minuten later zitten we er nog altijd heel innig bij en houden we elkaar nog altijd stevig vast. Jared is de eerste die de stilte verbreekt.
“My god. I missed you so much. I’m so sorry. I’m always going to ask what you think of it, next time.”�
Ik lach en zeg: “Next time? Please don’t do that to me again. Although this was very nice to make it up.”�
Hij lacht ook en buigt zich terug voorover. “Yeah? Really?”�
Daarna kust hij me weer ademloos op de mond en verliezen we de tijd weeral uit het oog.
Wanneer we dan toch eindelijk opstaan, wil ik wat kleren bijeen zoeken. Jared is me echter voor en tilt me op om me naar de slaapkamer te dragen, waar hij me op bed neervlijt en naast me komt liggen. Onmiddellijk sluiten zijn armen zich weer rond me.
“You know”�, begint hij. Tomorrow is the last show and then we have a day off. I have a surprise because there are no interviews tomorrow before the show so I can stay here with you until it’s time to go. And you should come with me by the way!”�
Ik ben al wel vaker meegeweest, maar nu ook weer niet zo vaak. “Why should I come with you? Not that I don’t want to, but what are you up to?”�
Hij lacht en zegt: “Well, we don’t have a show Monday so I thought maybe we could go to our cabin in Hawaii and spend two days there? Just you and me?”�
Hij tilt mijn kin naar hem op en geeft me een zachte kus op de lippen.
“Oh Jared!”� zeg ik blij. “Really? That sounds great!”�
Om mijn blijheid te tonen, kus ik hem vol op de lippen terug. “I love you so much”�, zeg ik zacht.
Jared streelt mijn wang en zegt: “No, I love you more.”�
Ik wil het er al snel oneens mee zijn, maar hij draait me op mijn rug, komt bovenop me liggen en door al zijn hete kussen, vergeet ik al snel wat ik wou zeggen.

Reacties: