Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » PokƃĀ©mon » Pokémon Black and White Adventure's! » Chapt 25: Gonna Challenge the Gym

Pokémon Black and White Adventure's!

27 nov 2011 - 19:23

1037

0

439



Chapt 25: Gonna Challenge the Gym

BAM! Een luide klap was te horen in hun kamer waardoor Sora wakker schrok en overeind kwam, “wat gebeurt er?!, riep hij en keek verward omzich heen. “er is niks aan de hand, zei de stem van Roxas en kwam overeind en wreef over zijn pijnlijke arm en been heen. Sora zuchtte en keek op zijn Pokétch naast het kast waar hij op lag, vandaag zou hij eindelijk de gym gaan uitdagen, hij zou standaard Sparky en Shiro gebruiken dus die ging hij zo dadelijk meteen trainen. “weet je zeker dat het gaat?, leek me nogal een harde klap, zei Sora en keek naar zijn rechterenkel waarop Roxas glimlachte, “maak je maar geen zorgen, ik ben echt oke, zei Roxas en hinkte met zijn enkel maar hij had duidelijk geen pijn, “Pikapi, zei Sparky en klom op zijn schouder en gaf hem een lik over zijn wang. “Sparky, wij gaan trainen zometeen, zei Sora en rekte zich uit terwijl hij zijn broek aantrok, hij had immers een lange boxer in bed aangehad en zijn shirt die hij uittrok en weer een schone aantrok. Sparky had hem breed lachend aangekeken toen hij zich had aangekleed, “Rox, geef jij Kio eten?, ik, Shiro en Sparky zijn weg!, riep hij hem na en vertrok naar buiten. Het was fris buiten en vooral met zijn korte broek aan maar maakte hem niet zo heel erg uit, “laten we onze conditie wat op de proefstellen, we gaan een rondje rennen door de stad, zei Sora en zijn Pokémon knikte. Hij zette zich af en sjokte over de straat met Sparky naast hem en Shiro aan de andere kant. Sparky’s staart veerde mee op het ritme van zijn voetstappen… Toen Sora, Sparky en Shiro bij een klein veldje kwamen stopte de drie en keken ze elkaar aan, “Sparky, Shiro, het word tijd om jullie aanvallen wat op te krikken, val me aan met jullie sterkste aanval!, riep Sora en ging tegen over hen staan, Shiro keek hem aan alsof hij was gek geworden maar Sparky schudde met zijn hoofd en vonkte, toen hij nog een Pichu was deden ze dit dagelijks, “Pi…pika…CHUUU!” een felle lichtstraal raakte Sora die naar achter viel maar bleef staan en kwam op Sparky af rennen met een hand vol zand die hij over hem heen gooide waardoor Sparky naar achteren wankelde en in zijn oogjes wreef, “pika, kreunde hij omdat het zand in zijn oogjes prikte. “oh nee, Sparky, sorry!, zei Sora verontschuldigend en gooide een flesje water over een doekje en depte het doekje over zijn gezicht, “kan je weer wat zien, zei Sora ongerust en aaide hem over zijn koppie. Sparky knikte en ging weer in positie staan terwijl dit kee Shiro aanviel met zijn Flamethrower en Sora net op tijd opzij sprong..

Na een tijdje toen Sora, Shiro en Sparky hadden getraind zaten ze alle drie ineengezakt tegen een boom. Sora had overal schrammen, schroeiplekken en blauwe plekken, “dat was fantastisch!, allebei, we gaan zeker die badge winnen!, riep Sora energiek en Sparky sprong op en keek hem strijdvaardig aan. “Sora!, hoorde hij de stemmen van Chiara en Roxas en sprong overeind, “kom wedstrijdje wie er als eerste is!?, riep Sora en rende over het veldje naar zijn twee vrienden toe, “wat zie je eruit!, zei Roxas geschrokken toen hij Sora zag aan komen rennen met Shiro en Sparky. Hij had op zijn gezicht schrammetjes en schaafwonden, op zijn armen en lichaam brandplekken en blauwe plekken.
“ik en Sparky hebben getraind en ik wed dat niemand langs zijn snelheid komt, zei Sora met een brede grijns. “je bent wel heel erg zeker van je zelf, zei Roxas maar dat hoorde hij niet zijn blik was op Chiara gevallen die erg stil was, ze moest erg nerveus zijn voor de gym, “hey, gaat het wel goed?, zei Sora ongerust en was naast haar gaan staan, “beetje nerveus, zei Chiara wat afwezig waardoor Sora grijnsde, “een beetje?, ik zie je handen trillen, het komt wel goed, geloof me, zei Sora geruststellend en keek naar Taiki die blijkbaar hetzelfde dacht. Zelf was hij ook bloednerveus, hij mocht dan twee badges hebben verzameld in Sinnoh maar het was altijd wel spannend hoe een gevecht verliep, “kom op, als we hier blijven krijgen jullie nooit een badge, zei Roxas met een brede grijns en rende voorop terwijl Sora Shiro liet terug keren en Kio op zijn nek zette.


De drie kinderen kwamen weer in het dorpje en liepen rechtstreeks naar de Gym die een restaurant bleek te zijn. Sora stapte naar binnen met Chiara en Roxas achter hem en Sparky op zijn schouder, Roxas had Kio overgenomen en die speelde met Roxas zijn rits, “hallo?... is daar iemand!, riep Sora en kreeg het gevoel alsof hij werd bekeken door miljoenen ogen, “goeie morgen, jullie komen vast en zeker om de gym uit te dagen?, vroeg een zachte joviale stem die afkomstig was van een jongen met groen haar en smaragdgroene ogen.
Sora moest moeite doen om niet in lachen uit te barsten, hij had kleren aan dat kamermeisjes altijd droegen, “ja dat klopt, zei Chiara wat trillerig maar wel wat zelfverzekerd, “kom dan maar mee, ik ben Cilan” Sora wierp even blik op zijn vriendin en broer, “ik ben Sora en dat is me broertje Roxas en vriendin Chiara, zei Sora aarzelend, ”oke, we zijn er, zei Cilan en een grote deur in het midden van de kamer opende zich, “wat zijn jullie starters?, vroeg Cilan aan Sora, Chiara en Roxas maar die deed een stap naar achteren, “Sparky is mijn beginners Pokémon, antwoordde Sora en de Pikachu knikte. Sora porde Chiara, “ehh.. mijn starter is Cyndaquil, Taiki, had ze geantwoord en Cilan knikte, “het word een één op één gevecht, waarbij de uitdager mag wisselen van Pokémon, legde Cilan uit. Sora knikte maar snapte er niks van.. waren de gymleider hier zo zeker van zichzelf?, “Chiara, ga jij maar eerst, dames gaan namelijk voor, zei Sora met een flauwe glimlach meteen toen hij dat had gezegd kwam er een jongen met blauw haar en een raar kapsel naar haar toegelopen, “ik ben Cress, een van gymleiders hier in Stration City” Sora deed een stap naar achter en ging naast Roxas en Kio zitten…


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.