FanFic.nl

Sorry! I'm your daughter! (Hogwarts)

1

Zuchtend staar ik uit mijn raam.
Dikke tranen rollen over mijn wangen.
Ik hoor achter me stilletjes de deur open gaan en snel veeg ik mijn tranen weg.
"Gaat het een beetje?" Hoor ik Blaise vragen die zijn arm over me slaat.
Ik glimlach flauwtjes naar hem.
"Hij gaat je echt niet van ons afpakken hoor." Zegt hij glimlachend.
"Dat gaat hij wel doen, blaise. Ik ben zijn dochter. Remember?"
"Misschien wel maar je woont nu al 14 jaar bij ons." Zegt hij.
"En dat kan hem veel schelen?" Vraag ik sarcastisch.
Blais zucht diep. "Ik laat mijn kleine zusje niet zomaar afpakken hoor." Zegt hij lachend.
"Hé! Ik ben niet klein!" Zeg ik beledigt.
"Sorry zusje!" zegt hij spottend en hij slaat zijn armen om me heen.
"Ik wil je niet kwijt." Zeg ik stil.
"Je bent me niet kwijt je moet alleen bij de Malfoy's gaan wonen."
"Wat leuk. Bij die dikke nekken." Zeg ik sarcastisch.
"Hey! Draco is wel mijn vriend hé!" Zegt hij nep gekwest.
"En dan, Draco is een aansteller! Hij denkt dat hij het is gewoon omdat hij bloedzuiver is." Zeg ik geërgerd.
"Kom je moet gaan." Zegt hij stil.
"Ik wil bij jullie blijven." Zeg ik smeekent.
"Chiara." Zegt Blaise geërgd.
Ik sta zuchtend op en ga samen met Blaise naar beneden.
Blaise zijn moeder staat onderaan de trap.
Haar zag ik als mijn echte moeder.
Ze zorgde 14jaar lang voor me als een echte moeder.
Zuchtend heef ik haar een knuffel.
"Het spijt me." Zegt ze stil met de tranen in haar ogen.
"Jij kunt er niets aan doen, mam." zucht ik stil.
Ik heef ook Blaise zijn vader een knuffel en stap naar buiten, waar Meneer en Mevrouw Malfoy ongeduldig staan te wachten.
"Bent u zover?" Vraagt Meneer Malfoy streng.
Ik kijk hem vernietigd aan.
Ik zucht diep.
Mijn gelukkig leventje bij de de familie Blaise was nu voorgoed voorbij.
Nu mocht ik jaren slijten bij de Malfoys en bij mijn vader, Heer Voldemort. Hem wie ik het meeste haat...

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.