FanFic.nl

Sorry! I'm your daughter! (Hogwarts)

3

Aah, Chiara, kom." Zegt Voldemort droog en hij gebaart me te komen.
Voorzichtig ga ik voor hem staan.
Hij kijkt me onderzoekend aan.
"Is er iets?" Vraag ik bot.
Hij kijkt me schijnheilig aan.
"Jij mag wat meer respect tonen, meisje." Zegt hij.
Ik draai met mijn ogen en kijk hem bot aan.
"Geef me je arm." Zegt hij.
Zuchtend stroop ik mijn mouw omhoog en heef mijn arm.
Hij grijpt mijn arm stevig beet en drukt zijn toverstok op mijn arm.
Mijn onderarm begint hevig te branden en het duistere teken komt tevoorschijn.
"Ga maar." Zegt hij en hij laat mijn arm los.
Pijnlijk trek ik mijn arm weg en ga snel naar boven.
Zuchtend zet ik me terug voor mijn raam en kijk uit het raam.
Waar het ten huize Zabini altijd een vrolijke sfeer hangde en er altijd zon was, was hier alles behalve sfeer en zon.
De lucht buiten was grauw en zachtjes tikken regendruppels tegen mijn raam.
Ik kijk naar mijn arm waar het afschuwelijke teken van voldemort staat te kronkelen.
Ik stap naar mijn valiezen en haal er mijn toilletzakje uit.
Ik pak mijn potje fond de teint en smeer een dikke laag op mijn onderarm om het toch een beetje te camoufleren.
Ik kijk terug uit het raam en een klein zwart stipje komt dichterbij gevlogen.
"Dakotha." Zucht ik blij.
Dakotha zweeft voorbij mijn venster en snel open ik mijn venster en ze komt op mijn schouder zitten.
Ik pak de brief uit haar snavel en begin te lezen.

Chiara,

Wat rot voor je dat je weg moest bij de Zabini's.
Jij en Blaise waren echt als zus en broer.
Ik hoop echt dat Draco niet te ambetant doet.
En nee, ik heb ook niets meer van Harry gehoort.
Maarja met zijn Oom en tante zal het ook niet gemakkelijk zijn.
Maar hij gaat samen met mij naar het nest.
Van daaruit gaan we naar het Wereldkapioenschap Zwerkbal.
Dus misschien zie ik je dan!
Maar nu moet ik gaan.

X Hermelien


Een kleine glimlach siert mijn gezicht.
"Hoe moet ik haar vertellen dat ik een doodoener ben?" Vraag ik aan Dakotha, die me begrijpend aan.
Ik wrijf over haar kopje en heef haar een kusje.
"Vandaag begint mijn nachtmerrie." Fluister ik stil tegen haar..

.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.