FanFic.nl

In love with the king of pain. [Johnny Knoxville]

9) you get what you deserve

Toen iedereen had ontbeten, vernam ik dat er straks 10 hele goeie skaters kwamen en dat het huis ging omgebouwd worden tot een skatebaan.
"Ivy, jij gaat mee naar Atlantic City met Ape en Phil."
Bam haalde zijn schouders op toen hij mijn blik zag. "iemand moet hen afleiden, zusje. als April terug komt gaat ze flippen."
"maar ik wil niet naar Atlantic City! Ik wil hier blijven. Ik kan ook skaten." Dat was waar. Ik ging 's nachts vaak naar de skateramp in de buurt. mijn intuïtie zei me dat niemand dat mocht weten. en inderdaad, toen ik over skaten begon, leek Bam bijna op het punt te staan om hysterisch te worden. "Jij zal NIET skaten!" Ik deed mijn mond open om te protesteren tegen zijn overdreven gedrag, maar johnny was me voor.
"laat haar hier blijven. ik zal op haar letten."
"ik heb geen babysitter nodig," zei ik fel.
Waarom bleef Johnny trouwens zo lang plakken? Hij had nu toch zijn gezicht laten zien. Waarom hoepelde hij niet op? Bam blaasde het hele skateplan af. "we gaan onze eigen golfbanen aanleggen. Johnny, Ivy en Raab jullie gaan moeten samenwerken," grijnsde Bam. Hij zette een bandje op en ik danste met iedereen behalve Johnny. Tot mijn eigen verbazing amuseerde ik me best.
ik hoorde Johnny met ape praten. ik ving iets op van 'problemen met mijn vrouw'. "Ik zou me nog wat meer strontzat drinken," zei ik sarcastisch.

"Je blijft hier toch logeren?" zei ape. "Vrienden van Bam zijn altijd welkom." ik verstijfde.
Knoxville keek me voor de eerste keer recht aan en ik schrok van z'n ogen.
"Ik weet niet of dat wel zo'n goed idee is," aarzelde hij. Toen wende Johnny zich weer tot Ape. Hij zei dat hij er eens over na zou denken.

johnny en ik stonden op een hoge kraan. we moesten samenwerken van Bam en keken vandaar of raab de golfbanen goed aanlegde. "werk eens door," riep johnny door de luidspreker. "pak die zak en loop 15 meter naar links. maak nu een één op de grond."

"zal ik deze schoen naar raab gooien?" fluisterde johnny tegen me.

"dat lijkt me geen goed idee."

"kom eens hier, raab." johnny liet de schoen vallen, die viel recht op raab. hij vatte het niet zo goed op. "ik ben klaar."

Beneden nam Raab de sleutel van het contact.
"doe even normaal, raab. kom hier met die sleutel."

Raab lachte en wenste ons veel succes.

"je weet wat de gevolgen zijn." ik probeerde zoals bam te klinken.

"ja, dat jullie niet weg kunnen. hier, ik gooi hem wel naar boven."

raab gooide de sleutel weg.
"raab, je gaat eraan."

raab liep lachend weg. ik raakte in paniek want de sleutel lag echt in het bos. "roep me maar als de baan af is," schreewde raab.
Ik trok gespannen aan mijn zwarte "listen to CKY" t-shirt, een cadeautje van Bam.


"laten we met dit ding rammelen. misschien valt hij om."
"o ja, laten we zelfmoord plegen," antwoorde ik droog. Er viel een stilte en na een tijdje werden mijn benen moe.
ik ging neerliggen.
ik keek een hele poos ongemakkelijk voor me uit. we zwegen en wachtten op hulp. ik moet even ingedommeld zijn want de zon stond ondertussen al laag en kleurde de hemel met haar laatste krachten donkeroranje en een beetje rood af.
"we zitten hier al vierenhalf uur," riep ik door de luidspreker. het was raar om na zo lang weer te spreken.
"tegen wie heb je het?"
"my f.cking self."
Johnny schoot in de lach. Die lach was voldoende om mijn koppigheid te laten verdwijnen.
"nu zit ik letterlijk én figuurlijk vast," zuchte ik.
"ik weet niet wie ik ben of wat ik wil. wordt het makkelijker?"
"nee." ik keek hem aan. "toch wel. je komt er wel uit. ik maak me geen zorgen om je." ik draaide me op m'n zij naar hem toe.
"maar ik ben zo gewoon."
"gewoon is ok." hij draaide zich ook naar mij toe en liet zijn hoofd rusten op zijn arm.
"En getrouwd zijn. wordt dat gemakkelijker?" vroeg ik nieuwsgierig. ik had nog maar 1 'serieuze' realatie gehad maar tegen de juiste man zou ik wel mijn ja woord willen geven.
Johnny dacht even na voor hij antwoord gaf.
"Dat is moeilijk." Er volgde een stilte. "Wij hadden vroeger veel lol. Mel ging mee als ik ergens opnamens had en we lachten heel wat af.
Nu wil ze onze dochter niet alleen laten en ze... heeft mij er niet bij nodig. mijn dochter madison mist me, maar ze redt het wel. Het wordt een stuk ingewikkelder als je kinderen hebt." Johnny wreef in zijn oog en sloot zijn ogen toen.
ik vertelde over belgie en zwitserland waar ik was opgegroeid. "het is daar zo anders."

"ik weet het. ik ben een tijdje geleden naar londen geweest. ik voelde me net een lid van de beatles. iedereen wilde ons aanraken van achter de hekken."

"waarom waren jullie daar?"

"voor de premiere van de film."

Johnny dacht er met gemengde gevoelens aan terug. in al die jaren was hij zelden naar europa geweest. dat was zo dicht bij haar. elk gezicht was Ivy. Haar voeten lagen tegen zijn hand. Als ze niet zo ver weg had gezeten, zou hij haar hebben bezocht. soms rook hij haar opeens. hij had haar gemist.

In de schemering konden we een man onderscheiden, hij kwam steeds dichter. ik begon onbeheerst te gillen. "wat is er?"
het was chris!
"Raab heeft de sleutel weggegooid," riep ik.

"trek aan die rode knop daarboven!" we hadden de sleutel blijkbaar niet nodig.
"meen je dat?"
Ik vloekte. "waarom keek je dan niet even?"
"waar is die sleutel dan voor?" zei Johnny verontwaardigd.
"onze wraak zal zoet zijn want raab heeft ons vierenhalf uur laten zitten," zei ik toen ik met mijn beide voeten veilig op de begane grond stond.
Johnny gremelde. "gaat het wel?"
Ik trok freaky eyes.

Ondertussen waren de mini golfbaantjes af en ik en johnny deden zo normaal mogelijk tegen Raab.
opeens rende Raab naar de dixie-toilet die de jongens buiten hadden staan. Het was duidelijk dringend. "Nummer één of nummer twee?" riep Johnny. Raab stak 2 vingers in de lucht.
Dit was perfect.
Raab had ons in die kraan opgesloten. Nu was hij aan de beurt.
Johnny hield de deur tegen terwijl ik stevige plakband rond de WC kleefde. "you get what you deserve, raab."

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.