Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » 30 Seconds to mars » The Road To Happiness » Chapter 3

The Road To Happiness

5 juli 2011 - 20:33

3323

2

350



Chapter 3

In het vliegtuig wordt afgeroepen dat we bijna in Hawaï zijn aangekomen. Jared wrijft zachtjes over mijn wang om me terug wakker te maken. Ik doe mijn ogen open en knipper verward.
“What?”¯ vraag ik, nog wat versuft.
Jared glimlacht en zegt: “We’re almost there honey. You have to fasten your seatbelt.”¯
Dus zet ik me recht. “Oh okay.”¯
Zijn grijns wordt intussen breder, omdat hij duidelijk beter tegen weinig slaap kan dan ik. Ik leg mijn hoofd terug tegen de zetel en sluit mijn ogen opnieuw. Nog eventjes. Hij neemt mijn hand en kijkt uit het raampje naar hoe de landing wordt ingezet. Als het vliegtuig dan terug op de grond staat, maken we de gordels los en staan we op om naar de huurauto te lopen. Hij legt zijn arm rond mijn schouder en ik rond zijn middel. Galant doet hij de deur voor me open. Dan legt hij de koffers in de koffer en kruipt hij achter het stuur. Intussen heb ik mijn ogen alweer dicht, omdat het zo’n twee uur ’s ochtends is en ik wel moe ben. Jared verstrengelt zijn vingers met de mijne en legt ze op mijn linkerbeen, terwijl hij rustig door de straten van Hawaï, naar ons vakantiehuisje rijdt. Eenmaal daar aangekomen, wil ik uitstappen, maar hij houdt me tegen. Snel gaat hij de auto uit en doet hij de deur voor me open. Voor ik fatsoenlijk op mijn benen kan staan, heeft hij me al opgetild en loopt hij naar de deur. Het is wel moeilijk voor hem om de sleutel in het slot te steken.
“Jared, really I can walk”¯, maar hij stilt me al snel met een kus.
“No, it’s fine. You’re tired, so let me.”¯
Dan lukt het hem toch om de sleutel in het slot te steken en de deur open te doen. Alles in het huisje bevindt zich op het gelijkvloers en hij wandelt de slaapkamer binnen, waar er frisse lakens op het bed liggen. Daar legt hij me neer. Hij doet mijn schoenen en sokken uit, trekt dan mijn broek naar beneden en zet me dan terug recht om mijn T-shirt uit te doen. Daarna slaat hij de lakens opzij en met alleen mijn ondergoed aan ga ik liggen in de vers gewassen lakens. Ik voel me op slag een stuk beter.
Hij streelt me even over de arm, maar denkt dan aan de koffers die nog in de auto liggen. Het is beter als hij die eerst gaat halen. Zo gauw hij terug binnen is, glip ik uit bed om mijn slaap T-shirt uit mijn koffer te halen. Jared ontdoet zich ook van zijn kledij en legt ze netjes over een stoel. Eenmaal terug in bed kruip ik meteen tegen zijn warme lichaam aan. Hij legt zijn arm rond me en ik val vrijwel onmiddellijk voor langere tijd in slaap. Hij geeft me nog een kus op mijn voorhoofd, legt zich eens goed en na me nog steviger tegen zich aan gedrukt te hebben, sluit hij ook zijn ogen en valt hij in slaap.

De volgende morgen word ik wakker, omdat overheerlijke geuren mijn neus prikkelen en het zonlicht mijn gezicht verwarmt. Ik lig op mijn zij en voel Jareds warme lichaam dicht achter me. Zijn arm hangt losjes over me heen. Vanuit het raam zie ik de blauwe hemel en hoor ik de vogels fluiten. De bloemen ruiken ook heerlijk en glimlachend bedenk ik me dat het een fantastisch weekend gaat worden. Als ik op de klok kijk, zie ik dat het al tien uur is. Een perfect uur om op te staan en het eiland te gaan verkennen. Voorzichtig draai ik me om en kijk ik met een glimlach naar Jareds mooie ontspannen gezicht. Ik streel zijn wang en kom wat rechter om hem een kus te geven. Voor ik het weet, lig ik echter al terug op mijn rug en ligt hij bovenop me!
“Goodmorning, my darling”¯, zegt hij en ik lach, omdat ik me zo had verschoten. Ik laat mijn handen over zijn mooie rug gaan en duw hem terug wat naar beneden, zodat ik hem verder kan kussen.
“What a good way to start the day”¯, zegt hij lachend en ik beaam dat.
“I wanted to go take a walk or something”¯, begin ik mijn plannen al te vertellen, maar Jared onderbreekt me met een nog diepere kus en zo hebben we het even veel te druk om dingen te plannen.

Na de ‘ochtendgymnastiek’ vraagt hij weer naar mijn plannen.
“So, what do you want to do today?”¯
“Well, I was thinking maybe we can explore the neighborhood?”¯
Jared denkt er even over na, maar krijgt plots een inval die hem heel enthousiast maakt. “That’s a great idea! I have something I want to show you anyway.”¯
“Really? What then?”¯ vraag ik verbaasd.
“It’s a surprise. I hope you’ll like it”¯, lacht hij geheimzinnig. Met een energierijke sprong, springt hij uit bed. “We should get dressed!”¯
Hij geeft me nog een korte kus op de mond en loopt dan naar zijn kleerkast. Hij haalt er ondergoed, een short en één van zijn favoriete zwarte zomerhemdjes uit. Daarna loopt hij naar de badkamer. Ik strek me ook nog eens goed uit, sla het laken rond me en volg hem. Daar zie ik hem druk bezig met zijn tanden te poetsen. Nadat hij zijn mond gespoeld heeft, wil hij zich gaan scheren, maar ik hou hem tegen.
“No, don’t do that. It’s kind of sexy like this.”¯
Als antwoord krijg ik een knipoog van hem in de spiegel. Hij laat het scheermachinetje liggen en gaat verder met zich te wassen en aan te kleden. Al die tijd blijf ik hem met plezier aankijken. Helemaal klaar komt hij erna naar me toe.
“Instead of droling all over me, you should get ready too”¯, zegt hij plagend en hij geeft me een kus op het topje van mijn neus.
“I know. But I’m just so in love with you, that sometimes I just want to stare”¯, plaag ik hem terug. Zijn blik wordt donkerder en hij tilt mijn kin naar hem op, me intussen diep in de ogen kijkend.
“You make it really hard for me to continue with what I want to do. I just want to grab you and take you back to bed.”¯
“Sounds lovely”¯, antwoord ik lachend. “But we could have stayed home then. I’ll go get ready and you can make breakfast.”¯
Ik draai me om, richting slaapkamer om mijn kleren te kiezen, maar hoor hem nog zeggen: “Breakfast? You mean lunch.. again!”¯
Lachend hoor ik hem daarna naar de keuken gaan. Intussen haal ik een kort jeans shortje en een kleurrijk T-shirtje uit mijn koffer om aan te doen. Ondergoed hoort er natuurlijk ook bij. Snel was ik me en kleed ik me aan om me dan bij Jared te voegen.
Als ik in de mooie kleine keuken kom, ben ik verrast, omdat er zonnebloemen op het aanrecht staan. Jared ziet me kijken en zegt: “I think the cleaning lady did that, but they are lovely, don’t you think? Banana?”¯
“What?”¯ vraag ik in de war. Wat heeft een banaan nu met zonnebloemen te maken?
Jared schiet in de lach en laat me een schaal vol vers fruit zien. Appels, peren, bananen, appelsienen en druiven liggen erop.
“Oh! I’ll take an apple then”¯, antwoord ik.
Ik ga tegenover hem zitten en gezellig eten we samen onze lunch op. Intussen praten we over koetjes en kalfjes.

Daarna is het tijd om te vertrekken en de stad wat te gaan verkennen. Jared pakt zijn zonnebril en zet die alvast op, terwijl ik mijn tas nog snel pak en mijn zonnebril ook al bij de hand heb. Hij sluit de deur en hand in hand wandelen we over de rustige straatjes. Het strand ligt dichtbij en er zijn al surfers op het water. Het weer is lekker warm, maar ook niet té verstikkend en een koel briesje zorgt voor wat afkoeling. We passeren een klein Hawaïaans jongetje die net op dat moment zijn zomerhoedje verliest. Voor ik kan reageren, zegt Jared: “Stay here”¯, en rent hij al achter het hoedje aan. Ik blijf bij het jongetje, wat aan het huilen geslagen is.
“Don’t worry! I’m sure he can get your hat back.”¯ En inderdaad. Een paar meter verderop heeft Jared het hoedje gevangen en nu wandelt hij terug naar mij en het kleine manneke.
“Here it is!”¯, zegt hij blij en hij zet het terug op zijn hoofdje. Het jongetje straalt en lacht.
“Thank you, thank you, thank you!”¯ roept hij voor hij alweer verder loopt om te gaan spelen.
“You are the hero of the day”¯, lach ik tegen Jared. Hij slaat zijn arm rond me en zegt: “Yeah, my super powers are amazing.”¯
Ik kijk hem aan en denk ineens weer aan het doosje tampons dat ik al een tijdje niet meer heb nodig gehad. Hij merkt dat ik plots nogal serieus kijk en probeert me op te vrolijken.
“You know”¯, glimlacht hij. “You would be a great mother.”¯
Glimlachend kijk ik hem aan, maar intussen vraag ik me wel af of het zou kunnen dat ik inderdaad binnenkort mama word. Ik schud het rare gevoel van me af en probeer meer te genieten van de dag.
“And you would be a great father”¯, antwoord ik.”¯
“I hope so”¯, glimlacht hij verder. “I’ll do my very best when it’s our turn to have children.”¯
Nu hij dat zegt, moet ik wel verder polsen. We hebben het er namelijk nog nooit over gehad.
“You want to have children?”¯ vraag ik wat nieuwsgierig.
“Of course I do”¯, antwoordt hij. “I’m not getting any younger and it would be nice to see a little Leto running around. I just don’t think this is the right time. Maybe we can talk about this in a few months?”¯
Ik voel me meteen wat down worden bij die woorden, maar dit keer merkt hij het niet.

“We are almost there”¯, zegt hij ineens en dan herinner ik me terug dat hij een verrassing had. Ik kijk rond me, omdat ik niet meer om de weg aan het letten was en zie dat we nu op een rustige plaats zijn. Er staan veel bomen, gras en er kabbelt een beek in de buurt. Ineens wijst Jared naar iets in de verte. “There it is!”¯
Ik kijk en dan zie ik het pas goed. Er staan overal woonwagens, in allerlei kleuren. De was hangt er aan verschillende lijnen en ik hoor kleine kinderen joelen en plezier maken.
“Gipsy’s?”¯ vraag ik verbaasd.
“Yes!”¯ antwoordt hij. “They’ve settled down here. I met them before and they’re really nice. They make all kinds of stuff, like clothes and foods and jewelry. Would you like to meet them? I’m sure they still know who I am.”¯
Ik pak zijn hand terug en volg hem naar de woonwagens. Nieuwsgierigheid welt op in mijn borst. De mensen kennen hem inderdaad nog, want er komt een vrouw van rond de vijftig naar ons toe. Ze heeft lange zwarte haren, met hier en daar wat grijs en is typisch zigeuners gekleed. “Jared!”¯ roept ze. “What a nice surprise!”¯
Hij lacht en omhelst haar. “Marita! It is good to see you. This is my girlfriend, Alyssa.”¯
Marita omhelst me ook meteen. “It’s about time we meet you! You look lovely together. Come with me! You have to tell me how you’ve met.”¯
We volgen haar dieper het kamp in en overal rennen kleine kindjes rond. Al snel voel ik me volledig op mijn gemak.
“Well, I was shopping and when I left the store, he ran into me”¯, begin ik te vertellen. “First I didn’t even know it was him, because I didn’t recognize him. But when I got up, I looked into his amazing beautiful blue eyes and then I did. He said he was sorry, but that the paparazzi and a bunch of fans were following him. He wasn’t really in the mood for that so I thought I could help him. A friend of mine worked in the neighborhood so I told him that. We ran to my friend and he hid himself there for an hour. We started talking and well.. there was something.. so he asked me out to thank me and one thing led to another. So here we are.”¯
Marita lacht en zegt: “How romantic! This girl is perfect for you, Jared! I can tell she makes you happy. Come my dear, I will give you a tour in our camp and you have to stay for dinner too. We also have a bonfire this evening and I’m going to give you some nice clothing of us. You will fit in perfectly! Jared, you go sit there with the men. We will back in a few hours!”¯
Ze praat heel enthousiast verder, sleurt me verder mee, terwijl Jared lachend naar de mannen gaat. Ik staar hem na, maar vraag dan aan Marita of Jared geen andere kleren moet dragen.
“Oh no!”¯ antwoordt ze, “he’s a guy. It doesn’t matter if he looks normal, but women have to be pretty and dance for their man!”¯
Ik voel me al wat onwennig worden, maar Marita trekt me gewoon verder mee en laat me het kamp zien. De verschillende wagens waar in gewoond wordt, de wagens waar er schilderijtjes worden gemaakt, de andere waar ze bezig zijn met juwelen en kleren en al die tijd vertelt ze me over hoe ze ermee zijn begonnen en wat ze ermee verdienen. Het is allemaal reuze interessant en af en toe lopen we terug langs de plaats waar Jared zit met de mannen. Ik merk dat een heleboel kindjes rond hem zitten en dat hij ze een verhaaltje aan het vertellen is. Ik ben wel zeker dat hij een goede papa zou zijn en wrijf afwezig eens over mijn buik. Wie weet groeit ons kindje er op dit moment in?
Dan komen we aan een woonwagen waar er hele mooie kleren hangen. Marita stopt er en zegt: “We are going to make you look beautiful! You would obviously look amazing with green, brown and orange. I think I have something here.”¯ Waarschijnlijk haalt ze die kleuren eruit door mijn rosse haren en groene ogen. Ze haalt een bruine lange rok van satijn, een groene sjaal met belletjes die erover moet komen en dan een oranje bloesje waar de schouders bloot zijn, maar de mouwen lager op de bovenarmen komen. Dan geeft ze me ook nog een gouden armband en duwt ze me in de woonwagen, zodat ik me kan omkleden. Ik trek de kleren aan en ze zitten als gegoten. Maten schatten gaat Marita blijkbaar ook goed af. De bruine rok hangt soepel rond mijn middel en de sjaal wordt er rond geknoopt. Als ik nu beweeg, rinkelen de belletjes. Ik trek het bloesje aan en een deel van mijn nu nog platte buik wordt bloot gelaten. Als ik de deur terug opendoe, komt Marita binnen.
“Perfect! I also have this necklace for you.”¯
Ze geeft me een lange ketting met edelstenen en een veer. Ik doe de armband en ketting aan en dan krijg ik ook nog een paar lage bruine botjes, zodat ik fatsoenlijk kan wandelen. Intussen is het ook al wat later geworden en staat de zon niet meer zo hoog aan de hemel. Ik kom de woonwagen uit en ruik al heerlijke geuren van een maaltijd waar ik niets van ken. Het enige wat ik weet, is dat het heerlijk ruikt. Ik kijk rond me en zie dat alle vrouwen er ongeveer hetzelfde uit zien. Toch voel ik me heel speciaal in mijn kleren. Alsof er een totaal andere sfeer rond me hangt en ik in een andere tijd leef. In de spiegel heb ik gezien dat ik er best goed uitzie en dus ben ik ook benieuwd naar wat Jared zou zeggen.

Ik nader de open plek waar hij zit met de mannen. Er lopen nog altijd kinderen rond hen. Sommige mannen zijn al begonnen met wat te spelen op een ukelele en anderen slaan met hun handen op trommels. Ik kijk mijn ogen uit over al die drukke activiteiten en merk eerst niet dat Jared me intussen wel heeft opgemerkt. Hij was rustig van een biertje aan het drinken en wou net nog een slok nemen toen hij me in het oog kreeg. Hij laat zijn bierflesje zacht zakken en zijn mond valt een beetje open. Zo staart hij me aan met een grote intensiteit in zijn ogen. Ik zie hem eindelijk ook zitten en wordt een beetje verlegen onder zijn blik. Maar op dat moment komt er een kleintje naar me toe dat vraagt of ik met haar wil dansen. Glimlachend knik ik het meisje toe en pak ik haar kleine handjes om een paar keer met haar in het rond te dansen. De belletjes aan mijn rok rinkelen vrolijk wat de aandacht trekt van andere mannen. Vrolijk lacht iedereen mee met de muziek.
Als het liedje gedaan is, rent het kleine meisje weg naar haar vriendinnetjes en kan ik eindelijk naar Jared. Hij zit nog altijd tegen de trap van een woonwagen geleund en heeft één been opgetrokken. Al die tijd heeft hij me geen seconde uit het oog verloren. Hij staat op en ik loop naar hem toe. Een beetje verlegen blijf ik voor hem staan. Wie weet vindt hij het allemaal maar belachelijk? Het vuur in zijn ogen liegt echter niet.
“Wow”¯, zegt hij. “I knew you were beautiful but this… You look amazing. Like a true princess of the gipsy’s. I can’t find words to describe.”¯
Hij steekt zijn hand naar me uit en dankbaar stap ik in zijn armen. “I’m glad you like it.”¯
“Like it?”¯ vraagt hij verbaasd en hij wrijft een haarlok weg uit mijn ogen. “God. I can’t take my eyes of you.”¯
Al die tijd staart hij me met zo’n intense blik aan dat ik niet anders kan dan terugstaren. Dan beginnen de mannen ineens meer muziek te maken en komen er vrouwen aan met kommen eten. Ze gaan allemaal in een kring rond het vuur zitten. Vuur waarvan ik niet eens wist dat ze het hadden aangstoken. Jared zet zich op de grond, pakt mijn hand en trekt me voorzichtig mee. Ik ga tussen zijn benen zitten en hij trekt terug één knie op, zodat ik een beetje afgeschermd zit. Zo gaan de kommen eten rond en afwisselend geven we elkaar een hap. Intussen voel ik de intensiteit tussen ons stijgen, want hij blijft me maar aankijken. Het is ook al beginnen schemeren en na het eten worden de kommen terug opgehaald. De vrouwen leggen alles op een bepaalde plaats en komen dan terug, omdat de mannen opnieuw opzwepende ritmes beginnen te spelen. Ze beginnen te dansen rond het vuur en we kijken geamuseerd toe. Al heb ik meer aandacht voor Jareds adem tegen mijn hals dan voor de muziek. Zijn hand glijdt langs mijn arm en ik krijg kippenvel van zijn aanraking. Voor het verder kan gaan, komt Marita me halen omdat ik mee moet dansen.
“But I have no idea how to do something like that!”¯ roep ik al snel uit. Ze is echter niet te weerhouden. “Just look and learn. It is not hard.”¯
Marita trekt me mee op en ik draai me nog eens om naar Jared die een rare blik in zijn ogen heeft. Net alsof iemand hem iets dierbaars heeft afgenomen. Maar dan lacht hij flauwtjes en steekt hij zijn duim naar me op. Ik volg Marita die me voordoet hoe de pasjes zijn en ze zijn inderdaad niet moeilijk. Al snel heb ik het onder de knie. Ik dans met de vrouwen mee rond het vuur en probeer zoveel mogelijk naar Jared te kijken. Hij laat me niet los met zijn blik.
Dan wordt het tijd dat de mannen die geen muziek spelen ook meedoen en ga ik al snel naar hem toe om hem ook omhoog te trekken. Hij legt zijn handen rond mijn heupen, ik rond zijn hals en samen dansen we zwoel aan het vuur. Elke aanraking doet de spanning stijgen en in zijn ogen ligt een belofte voor komende nacht…


Reacties:


Kahlan
Kahlan zei op 4 aug 2011 - 19:20:
Ochtendgymnastiek!
Dit is echt leuk geschreven, ook goed om mijn misserabele engels nog eens op te frissen.
Echt fantastisch


Lovalicious
Lovalicious zei op 8 juli 2011 - 20:13:
Oh! Wat mooi geschreven! Je hebt echt talent, wist je dat?
Het grappige is dat ik die band; 30 Seconds To Mars niet eens ken
Maar het verhaal is echt mooi geschreven! Mag ik een melding als je een nieuw hoofdstuk hebt gepost?

Vind het trouwens leuk dat de gesprekken in het engels zijn!

Good job!

xxx NNC