FanFic.nl

Elena

the worst day ever

Blazend ijsbeerde Elena over het gangpad, af en toe klopte ze even op de deur om Garreth duidelijk te maken dat ze er nog steeds was.
et was nu albijna een vol uur dat haar tweelingsbroer de badkamer bezet hield en het zag er niet meteen naar uit dat dit zou gaan verbeteren.
En dan nog drurfde hij grapjes te maken over meisjes en hun broodnodige badkameruurtjes. Soms kon ze er echt gek van worden.
En alsof hij haar gedachten had kunnen aanvoelen begon hij spontaan Always look on the bright side of life te zingen, net alsof hij haar nog eens extra wou sarren.
' Garreth, maak alsjeblieft voort. Straks zijn Jill en Marthe hier en ben ik nog niet klaar.
' If life seems jolly rotten
There's something you've forgotten
And that's to laugh and smile and dance and sing ' Ging hij onverstoorbaar verder.
Ze kon zich zijn gezicht wel indenken toen ze hierdoor nog bozer werd, met de ondeugende fonkeling in zijn grijze ogen en zijn scheve grijns.
iets wat haar enkel en alleen nog maar kwader kon maken.
Net op het moment toen ze bijna zo ver was om de deur in te trappen hoorde ze te telefoon op de benedeverdieping over gaan.
Ze zuchte nog eens diep en rende naar beneden.
Het vaste toestel stond er net naast de trap dus kon ze vrij snel opnemen.
' Spreek ik met de familie Grindewal? ' Vatte de stem aan de andere kant van de lijn meteen aan.
Het verasste haar om meteen bij haar eigen achternaam te worden aangesproken en niet O ' Conner, de achternaam van haar adoptie ouders Jill en Marthe.
' Daar spreekt u inderdaad mee. En wie mag u wel zijn? '
' U spreekt met officier Brian van de wegpolitie, ik vrees dat ik niet zo een goed nieuws voor u heb... Uw ouders zijn net met hun auto tegen een boom geknald. Het spijt me echt vreselijk maar geen van beiden heeft het overleeft. '
Elena voelde hoe de grond onder haar voeten langaam aan leek weg te zakken.
' Halo? Mevrouw Grindewald? Er komt zo meteen iemand aan om u en uw broer bij te staan. Nogmaals mijn deelnemingen. '
En toe haakte hij in.
Elena 's lichaam moest het wel overgenomen hebben van haar hersenen want zonder te beseffen hoe stond ze weer boven.
Ditmaal was de badkamer deur open en liep Garreth net buiten, een lange handdoek ging om zijn middel en hij wreef verwoed met een andere door zijn blonde haar.
' Ben je nu tevreden? De badkamer is geheel tot jouw beschikking? ' Riep hij haar toe.
Door de handdoek had hij haar gezicht niet kunnen zien en ging vrolijk door tot het tot hem doordrog dat ze in tgeenstelling tot anders hem niet de volle lading gegeven had.
' Je hoeft me niet meteen te bedanken voor mijn gulheid. Maar je kan toch weliets zeggen. '
En toen pas kreeg hij het in de gaten, haar bleke gezicht, de tranen in haar ogen die nog net niet hadden kunnen doorbreken.
' El? '
Ze kon het niet langer, de dam brak en dikke tranen baanden zich een weg over haar wangen.
Garreth nam haar nietbegrijpend in zijn armen en liet haar rustig uithuilen tot ze genoegt gekalmeerd was om ook hem het vreselijke nieuws te kunnen vertellen.

Reacties: