FanFic.nl

Unexpected Friendship

76. Mysterious Notes & Magical Chess

Mateusz' P.O.V.

Leona was aan de beurt en vroeg aan Tom of hij verliefd was op iemand. Waar hij heel slim op antwoordde dat dat waar was. Maar niet veel later vroeg iemand anders hem dezelfde vraag, maar deze keer goed geformuleerd. Waarop hij antwoordde dat hij verliefd is op ene Michelle Deursen. Waarna hij aan de beurt was en hij mijn zusje iemand liet kussen. Ze koos voor George, wat waarschijnlijk ook de beste keuze was, maar toch schudde ik mijn hoofd en dacht: 'Tom, waar ben je mee bezig?' Dat was het moment dat Monika de kring uit ging en ermee ophield. Niet veel later stapte ook Leona uit de kring. Toen was ik aan de beurt. Hmm... wie zal ik de vraag stellen? Ik keek de kring rond en dacht na. Hmm... een van de tweeling, Olivier, Xavier, Tom of iemand van Leona's oude vrienden? Wie zal ik kiezen? "Ik kies... Sabine. Waarheid of doen?" Ik zag haar nadenken en ze antwoordde: "Waarheid!" "Oké. Uh... Wie vind je leuker..." Zei ik kijkend naar de tweeling. "...Fred of George?" Vervolgde ik wachtend op reacties. Zoals verwacht gebruikte de tweeling deze situatie... "Wie vind je leuker? Mij of George?" Vroeg Fred die zogenaamd meteen een antwoord wou krijgen. Sabine dacht na. Dus vroeg George dezelfde vraag en kreeg meteen antwoord: "Fred." Meteen vroeg George: "Waarom mij niet?" Waar Sabine heel slim op antwoordde: "Het is niet jouw beurt om een vraag te stellen." George was zogenaamd dubbelteleurgesteld. Daarna was het de beurt aan de volgende maar toen kwamen mijn ouders Monika en mij ophalen. Dus moest ik ophouden met het spel. Nadat Monika en ik afscheid hadden genomen van de rest gingen we met onze ouders terug naar huis. Waarna we een paar dagen later weer in de trein richting Zweinstein zaten, helaas alleen, omdat we rest niet konden vinden. Terwijl ik Lars en Denny heel nodig moest spreken over onze grap die we gaan uithalen met de tweeling. Eenmaal aangekomen op Zweinstein nam ik afscheid van Monika en ging ik net als haar naar mijn kamer waar ik me klaar ging maken voor morgen. Aangekomen op mijn kamer aaide ik Leffy over z'n hoofd en zag ik dat hij een briefje had. Ik pakte het briefje waarna Leffy wegvloog. Ik las het en legde het weg. 'Wat is hier aan de hand!?' Dacht ik verontrust.

De volgende dag…
'Jippie, eerste schooldag na de vakantie.' Dacht ik en aan de gezichten van Lars en Denny te zien dachten zij hetzelfde. We waren onderweg naar onze eerste les, ons 'favoriete' vak, Verweer tegen de Zwarte Kunsten van mw. Doof, zoals we haar inmiddels noemde. Eenmaal in het lokaal hoorde ik iemand toevallig vertellen aan zijn buurman dat er weer iemand verwond was! Nieuwsgierig zoals ik was, wou ik meer weten dus luisterde ik naar mijn Zwadderende klasgenoten. "Ja, het is echt waar. Een van onze groentjes is verwond." Die laatste woorden, 'een van onze groentjes is verwond', maakte mij nog nieuwsgieriger. 'Zou dat briefje dan de waarheid spreken?' dacht ik terwijl ik op eens een propje tegen mij aan kreeg gegooid die ik snel oppakte.

Blijf uit onze buurt of jij bent de volgende!

Het briefje was niet ondertekent, maar ik wist dat het van Elke of Thomas moest zijn, aangezien zij lachtten toen ik omkeek. Waarna het briefje opeens in vlammen verdween. Denny, die naast mij zat, zag het gebeuren en vroeg wat er op het briefje stond. Waarna ik hem dat vertelde. Lars, die achter ons zat, boog voorover om het ook te kunnen horen. "Ik zou ook wel willen weten wie er verwond is." Zei Lars fluisterend. "Maar dat is nog niet alles..." Begon ik waarna ik weer vervolgde: "Ik heb gisteren nog een briefje gekregen waarin stond dat..." Ik zweeg. "Wat stond erin?" Vroeg Lars semi-bezorgd semi-nieuwsgierig. "Er stond in dat..." Zei ik tot ik abrupt werd onderbroken door mw. Gibbs. "Luister naar mij!" Schreeuwde ze naar ons drie daarbij de eerste twee rijen van de klas onderspuwend. Waarna wij dus zwegen tot het einde van de les. Na de les, onderweg naar de tweede les, vertelde ik het hen en ze waren gechoqueerd de volgende les binnen gelopen.

Met het duistere geheim waarmee we nu alle drie waren opgezadeld, gingen we toch verder met onze tweeling-grap na de lessen. Om eens even op andere gedachten te brengen. Maar om ze kunnen verrassen hebben iemand in Griffoendor nodig en ik wist de perfecte kandidaat, Leona. Ik vertelde dit aan Lars en Denny en zij waren het met mij eens. Dus gingen we naar de Grote Zaal op zoek naar haar, maar we konden haar niet vinden. Daarom gaven onze zoektocht op en besloten haar morgen op te zoeken waarna we verder gingen met het plannen in onze leerlingenkamer. Maar omdat we zo nieuwsgierig waren naar het nieuwe slachtoffer gingen we dus langs de ziekenzaal. Eenmaal aangekomen bij de ziekenzaal werd ons de toegang geweigerd. "Waarom mogen we niet naar binnen?" Vroeg ik aan de zuster. Waarop zij antwoordde: "De orders van Perkamentus niemand, met uitzondering van gewonden, binnen mag komen zonder zijn of mijn toestemming." Teleurgesteld liepen we richting onze leerlingenkamer. Daar aangekomen, werkten we ons plannetje verder uit.

De dag daarna
Gelukkig kwamen we vandaag Leona wél tegen en we vertelde haar ons plan en wat haar rol daarin was. Leona vond het een goed idee en ging ermee akkoord. We zouden haar morgen de overige details vertellen wanneer we ons plan af hadden en namen dus afscheid van haar waarna we de tweeling tegenkwamen waarmee we naar de Grote Zaal liepen om daar te gaan toverschaken. Aangezien we met z'n vijfen waren, vroegen wij aan Xavier die toevallig langsliep of hij mee wou doen. Waarna we dus een klein toernooitje gingen houden. Lars had al van tevoren een schemaatje gemaakt waarop hij nu dus nog even snel Xavier's naam invulde op de lege plaatsen. Daarna begonnen we. Lars tegen George, Denny tegen Xavier en Fred tegen mij. Nadat iedereen tegen elkaar had gespeeld, waren George en Denny uitgeschakeld. De eerste halve finale werd gespeeld door Fred tegen Xavier en nadat Fred schaakmat werd gezet door Xavier, waren Lars en ik aan de beurt. Het was een spannende wedstrijd en ik had de hoop bijna opgegeven, toen ik opeens per ongeluk zijn koning schaakmat zette toen ik zijn loper sloeg. Dus de finale ging tussen mij en Xavier. Xavier mocht beginnen en na een nog spannendere wedstrijd dan net zette Xavier mijn koning schaak, ik kon nog maar op één manier winnen. Dat was door de volgende zet te zetten...

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.