Hoofdcategorieėn
Home » Tokio Hotel » Losing Control. » 2.
Losing Control.
2.
Het heden.
Maandag morgen. Ik nam snel een douche en deed mijn ochtend rituelen. Ik bracht mijn make-up aan en zette mijn haar in model. Ik nam mijn sigaretten van mijn nachtkastje en trok mijn schoenen aan. Ik griste mijn trui nog van de grond en nam mijn schooltas. Ik was al laat. Ik stopte een appel in mijn tas, ontweek twee spelende kleutertjes, maar werd tegen gehouden door Ronald. Zijn arm kwam hard aan in mijn maag. Hij hield zijn hand open. Ik zuchtte en gaf hem al mijn geld. Het weeshuis stond op het punt failliet te gaan dus werd ik gedwongen te werken, maar wat soort werk, daar zwijgen wel liever over. Ik kreeg wel tien euro voor sigaretten. Ronald liet me nu gaan. Hij wilde geen telefoontjes van mijn school dat ik weer eens te laat was en daarom weer strafstudie had. Ik snelwandelde naar school, het was amper twee straten verder. Ik stak nog geen sigaret onderweg naar school op en net toen die op was ging de bel op school. Ik trapte het ding uit en liep naar binnen.
Ik had geen vrienden op school en ik vond het niet erg. Sinds Tom zijn dood wilde ik met niemand close zijn. Tom was mijn soulmate, mijn tweede ik en ik kon hem natuurlijk niet vervangen. Niemand op school wist van mijn verleden en dat maakte niet uit. Ze kende me als die ene jongen met het zwart geverfde haar, nagellak en make-up.
Toch was ik jaloers op iedereen want iedereen had nog ouders en broers of zussen. Ik had niemand meer. Het was al zeven jaar geleden dat ik iedereen kwijt was geraakt.
Ik was in september zeventien geworden. Ik was net tien toen het ongeluk gebeurde.
Ik kwam net op tijd in de les en ging achterin zitten. Ik merkte dat mensen naar me keken, toen dacht ik weer aan zaterdag en trok de kraag van mijn trui omhoog. Niet iedereen moet het weten.
De dag ging als gewoonlijk traag voorbij. Saaie lessen, nagekeken worden en onvoldoendes terug krijgen. Tijdens de middagpauze sloot ik me op in de bibliotheek. Ik leerde daar voor Frans en at mijn appel op. Hoewel ik na twee happen genoeg had. Ik wilde net mijn appel weg gooien toen het populairste meisje van de klas en school de bibliotheek binnen kwam. Ze was niet zo een typische bimbo met blonde haren en dikke tieten, nee, ze was normaal, droeg gewone kleren en had bruine haren, maar ze was gewoon heel erg sociaal en altijd vrolijk. Ik zag hoe ze naar me keek. Afkeurend. Ik beet op mijn onderlip, gooide mijn appel weg en ging weer naar het tafeltje waar ik net ook zat. Ik nam mijn Frans nog eens door en maakte daarna mijn huiswerk al. Ik merkte hoe Caitlin tegenover me kwam zitten. Ze glimlachte, maar ik wist niet als het wel gemeend was. Ik keek nerveus naar mijn blad. Stel dat ze me hier zou gaan belachelijk maken bij al die mensen hier? Het was al erg genoeg dat ze me nakeken en over me roddelde. Caitlin bleef me aankijken. Ik kon niets anders dan haar aankijken.
“Je hebt zo speciale ogen,”¯ zei ze uiteindelijk. Ik zei niets terug. Ze waren niet speciaal. Ze hielpen me elke dag weer aan het ongeluk denken.
“Bruin met grijs gemengd, dat is echt speciaal, ik heb dat nog nooit gezien.”¯
Ik keek Caitlin met een pokerface aan. Ik wist niet hoe kijken en hoe ik me moest gedragen.
“Waarom praat je ineens tegen me?”¯ vroeg ik.
“Ik wilde het al langer vragen, van je ogen en ik durfde niet goed weetje.”¯ Ze leek verlegen.
“Ik zal je ooit wel eens vertellen hoe het komt dat mijn ogen er zo uit zien, maar dan moet er eerst veel veranderen.”¯
Ik stond recht en nam al mijn spullen bij elkaar. Caitlin had wel door wat ik bedoelde. Ik voelde haar ogen in mijn rug branden toen ze me nakeek.
De namiddag verliep net zo als de voormiddag, hoewel ik doorhad dat Caitlin vaak naar me keek. Ze keek bezorgd, zag ik er dan zo miserabel uit? Ik had het dan misschien niet goed, maar ik gedroeg me niet alsof ik het slecht had. Meteen toen ik buiten de school kwam stak ik een sigaret op. Ik inhaleerde het en blies de rook weer uit. Ik had geen haast om terug naar het weeshuis te gaan. Ronald zei altijd voor zeven uur thuis zijn. Ik wandelde op mijn gemak naar het krantenwinkeltje om nieuwe sigaretten te kopen. Onderweg kwam Caitlin langs me lopen.
“Ik wist niet dat je rookte?”¯
“Nu wel dan.”¯ Het klonk botter dan ik wilde klinken. Samen liepen we het kranten winkeltje. Ik kocht een pakje Marlboro en Pall mall voor Ronald. Als hij zijn sigaretten had, deed hij me niets, dus dan kan ik hem maar beter die dingen geven. Caitlin keek afkeurend toen ik weer een sigaret opstak toen we naar buiten liepen.
“Is het zo verwonderlijk dat ik rook?”¯
Caitlin wilde haar mond open doen om iets te zeggen, maar toch zweeg ze. Zij wist ook dat ik geen vrienden had.
Opeens hield ze halt. Ze greep mijn arm en zorgde ervoor dat ik haar aankeek.
“Ik moest eigenlijk met je praten om een weddenschap, maar eigenlijk, wil ik echt wel weten wie je bent, je bent zo mysterieus.”¯ Dat laatste fluisterde ze. Ik trok een wenkbrauw op.
“Don’t mess with me.”¯
Ik schudde haar hand van mijn arm en liep verder. Caitlin kwam achter me aan.
“Je bent echt vreselijk knap.”¯
Dat liet me stil staan.
“Dat meen ik.”¯
Dat liet me haar aan kijken.
“Dat ik knap ben, is volgens mij het enige wat je van me weet.”¯ Ik keek haar strak aan.
“Daarom wil ik je beter leren kennen. Je fascineert me.”¯
Ze leek bijna wanhopig.
“Ik hoop dat ik je kan vertrouwen.”¯
Ze knikte.
“Het is toch niet voor die weddenschap waar je het eerst over had?”¯
“Nee, de weddenschap was dat ik met jou durfde praten, meer niet.”¯
“Ik hoop het voor jou.”¯
“Goed, euhm, mag ik het weten van je ogen?”¯
“Als je het echt wilt.”¯
Caitlin knikte. Ik stak een nieuwe sigaret op.
Reacties:
ahahahah, ik lig echt plat om Anke's reactie.
Kettingroker, die is goed.
She is right though o.o
Wat rookt hij veel.
En ik mag Caitlin niet. Ik vind haar een beetje wanhopig, zoals Bill zei/dacht.
Like seriously?
Naar een gast oplopen die je normaal negeert en dan zeggen: Je bent knap. Ik wil alles van je weten. Je fascineert me.
NOT. DONE, DUDETTE.
Like dah. Regel nummer 1.
Ehm anyhow:
Ze keek bezorgd, zag ik er dan zo miserabel uit?
Jep. Zeker weten, Bill.
Ga maar gauw verder huppelen?<3
dat je nu op zo'n moment stopt en dan ook nog zolang niet kan posten.....
ik ben zo benieuwd....
maar veel plezier met je sleep over en je vakantie
damn, die gast rookt wel veel...
en ik dacht dat mijn pa een kettingroker was...
Ik was eingenlijk wel benieuwd hoe je morgen ging posten met ons erbij, goed bedacht dus ^^
en ergens mag ik die Caitlin niet...
anyway, ik kan niet wachte, tot je opnieuw post!!!
Omg. Ik kan echt geen zinnige reactie geven.
Ga verder?
Caitlin is stom. Amen.
VERDER.