FanFic.nl

De Hereniging

De Hereniging

Meerdijk leek te zoemen, alle inwoners hadden op de één of andere manier wel iets opgevangen. ‘Heb jij al gehoord dat Lucas en Edwin uit elkaar zijn?’ klonk er in de Koning,
‘Lucas schijnt te zijn vreemdgegaan’ vertelde iemand bij Charlie’s aan een bekende,
‘ Ik heb gehoord dat het knallende ruzie was’ was het verhaal dat in de Rozenboom rondging.
Al met al scheen iedereen iets te weten en werd het verhaal, uiteraard, steeds meer aangedikt. Na een tijdje wist bijna iedereen te vertellen dat Lucas was vreemdgegaan, Edwin hem had betrapt en ze vervolgens na een heftige ruzie waar, volgens sommige zelfs klappen waren gevallen, uit elkaar gegaan. Lucas zat inmiddels ontroostbaar thuis, terwijl Edwin uit wraak de bloemetjes aan het buitenzetten was. Dat die laatste nog nergens echt gesignaleerd was deed daarbij niet ter zake.

Het leek wel of de enige die zich niet mengden in de verhalen de hoofdrolspelers zelf waren. Als Lucas Dansatoria binnen komt merkt hij wel meteen dat mensen meteen hun blik afwerpen en dat gesprekken stilvallen. Zonder iets te laten merken loopt hij naar Bing, die een paar serveersters instructies aan het geven was, en begroet hem met een glimlach.
‘Goedenavond’ begint hij, waarop hij Bing verbaasd ziet opkijken.
‘Lucas?’ reageerde hij dan ook verbaasd, ‘Ik wist niet dat jij vanavond kwam’
Lucas fronst zijn wenkbrauw vragend, ‘Ik sta toch op het rooster?’
Bing knikte, ‘Ik dacht alleen..’ begon hij, voor hij even in zijn papieren rommelde, ‘Nou ja, fijn dat je er bent’
Even spraken de mannen de plannen voor die avond door, als ze worden onderbroken door Noud.
‘Lucas?’ reageerde die al niet zo verbaasd, ‘Wat doe jij hier?’
Lucas zuchtte, ‘Ik werk hier’ kaatste hij terug.
Noud knikte, ‘Ik dacht alleen..’ begon hij voorzichtig, als hij Lucas gewaarschuwd ziet opkijken, ‘Ik had gehoord dat Edwin en jij’
‘We zijn inderdaad uit elkaar, als je dat bedoelde’ onderbrak Lucas hem, ‘En als je het niet erg vindt, ga ik nu aan het werk’
‘Lucas’ begon Noud echter, ‘Kunnen we misschien even..’
Lucas zuchtte, ‘Ik wil er niet over praten’ kaatste hij terug, ‘En dat is ook helemaal niet nodig’
Bing onderbrak de heren echter, ‘Lucas, anders gaan jullie even naar hiernaast’ stelde hij voor, ‘het is nog rustig hier en je kunt best later beginnen’
Even keek Lucas van Bing naar Noud en zuchtte tenslotte nogmaals, ditmaal als overgave en volgende Noud richting de Koning.
‘Wat is er gebeurd?’ vroeg Noud, alsof het gesprek niet onderbroken was, als ze daar eenmaal aan een glas cola zaten.
Lucas haalde zijn schouders op, ‘Het werkte gewoon niet meer’ reageerde hij droog, ‘dat heb je soms’
Noud haalde een wenkbrauw op, ‘Maar jullie leken zo goed bij elkaar te passen’ reageerde hij verbaasd, ‘is er geen directe aanleiding?’
Lucas haalde zijn schouders op, ‘Het werkte gewoon niet meer’ herhaalde hij, ‘De lange afstand en zo’
Noud fronste nogmaals zijn wenkbrauw, ‘Ik dacht dat je daar geen moeite mee had?’ sprak hij uit, ‘Dat je wel op Edwin wilde wachten’
Lucas zuchtte en nam een slok, ‘Ja, maar het moet wel van twee kanten komen’ antwoordde hij simpel.

‘Zullen we vanavond iets leuks gaan doen?’ vroeg Sjoerd, terwijl hij naast Edwin op de bank plofte. Die reageerde niet, maar hield zijn ogen op zijn boek.
‘Ed?’ vroeg Sjoerd daarom opnieuw, ‘Je hoeft toch niet het hele weekend te studeren?’
Edwin keek eindelijk op, ‘Ik heb volgende week een tentamen’ legde hij uit, voor hij zich weer op zijn boek richtte.
Sjoerd observeerde zijn broer even in stilte, voor hij zijn keel schraapte, ‘Ik hoorde dat het uit is tussen jou en Lucas’ stelde hij toen, ‘Waarom heb je dat vorig weekend niet gezegd?’
Edwin haalde zijn schouders op, ‘Bij deze’ reageerde hij simpel, ‘Anders nog iets?’
Sjoerd beet even op zijn lip, ‘Ik hoorde dat Lucas..’ begon hij, maar hij maakte zijn zin niet af. Edwin kijkt eindelijk op en werpt hem een vragende blik.
‘Dat hij is vreemdgegaan’ vervolgende Sjoerd toen.
Edwin schudde zijn hoofd, ‘Niets van waar’ corrigeerde hij.
Sjoerd knikte, ‘Gelukkig, dan hoef ik hem ook niet op zijn bek te slaan’ antwoordde hij met een knipoog.
Edwin schudde nogmaals zijn hoofd, ditmaal met een glimlach, ‘Sjoerd, hij heeft niets verkeerds gedaan’ stelde hij.
‘Waarom is het dan uit?’ reageerde Sjoerd verbaasd, ‘Ik dacht juist dat het zo goed ging tussen jullie?’
Edwin zuchtte, ‘We zien elkaar gewoon te weinig’ besloot hij, ‘Elkaar alleen in het weekend zien en doordeweeks bellen is niet genoeg.’
Sjoerd keek hem verbaasder aan, ‘Maar dat is toch niet voor altijd?’ kaatste hij daarop terug, ‘Jouw studie duurt toch niet voor eeuwig?’
Edwin haalde zijn schouders zwijgend op, waarop Sjoerd zucht, ‘Volgens mij is het heel simpel’ ging hij toen verder, ‘Is Lucas het waard om op te wachten?’
Edwin keek op, ‘Sjoerd, ik ben niet de enige die moet wachten’ reageerde hij meteen, ‘En kunnen we het nu ergens anders over hebben?’

‘Dus, ik sprak vanmorgen met Noud’ begint Nina, terwijl ze de Sanders’ woonkamer inliep. Lucas keek met een geïrriteerd gezicht op, maar Nina negeerde hem, ‘Wat een lul, die Edwin zeg’
Lucas zuchtte, ‘Zusje, niet doen dit’ reageerde hij kort.
Nina trok een wenkbrauw op, ‘Maar het is toch zo?’ vervolgende ze haar verhaal, ‘Jullie hebben al zoveel meegemaakt samen en nu zet hij je zomaar aan de kant’
‘Hij heeft me niet aan de kant gezet en al helemaal niet zomaar’ verbeterde Lucas haar.
Nina keek hem even vragend aan, ‘Wat is er dan gebeurd?’ vroeg ze.
Lucas haalde zijn schouders op, ‘Weet ik veel’ antwoordde hij waarheidsgetrouw, ‘Het ene moment waren we blij dat we elkaar weer zagen en het andere moment was het uit’
Nina trok vragend een wenkbrauw op, ‘Maar hij heeft het uitgemaakt?’ vroeg ze.
Lucas schudde zijn hoofd, maar wijdde verder niet uit. Nina keek hem verbaasd aan, ‘Jij hebt het uigemaakt?’
Lucas schudde nogmaals zijn hoofd, waarop Nina nogmaals zucht, ‘Lucas, serieus, kun je alsjeblieft wat duidelijker zijn?’
Lucas keek eindelijk op en Nina zag de pijn in zijn ogen, ‘Ik weet niet wat er gebeurde’ herhaalde hij tenslotte, ‘Ineens waren we uit elkaar’
Even sloeg Nina een arm om hem heen en sprak wat zachter, ‘Maar je wilde het toch niet uitmaken?’ vraagt ze dan even, ‘Je bent gek op die jongen’
Lucas knikte even, ‘Maar ik wil hem ook niet tot last zijn’ probeerde hij uit te leggen, ‘Ik wil niet dat hij steeds met mij bezig is, maar gewoon geniet van zijn tijd daar in Groningen.’
‘Dat is dan behoorlijk dom gedacht van je!’ reageerde Nina streng, ‘Iedereen ziet dat die jongen net zo gek op jou is als jij op hem’

‘Edwin, ik kwam deze terugbrengen’ begint Wiet, als ze de desbetreffende cd op de tafel legt. Edwin kijkt even op en zucht, ‘Die is van Lucas’ reageerde hij.
Wiet schrok, ‘Echt?’ vroeg ze verbaasd, terwijl ze hem weer oppakte, ‘Dan breng ik hem straks wel langs hem’
Edwin keek even op, wensend dat hij naar Lucas kon informeren, maar hield zijn mond.
‘Hoe gaat het?’ vroeg Wiet toen, terwijl ze even voorzichtig op het tv-scherm keek, waar met grote letters Game Over te lezen viel, ´Redt je het een beetje met je studie?’
Edwin fronste even een wenkbrauw, ‘Als je om Lucas komt, het gaat prima met me’ reageerde hij droog.
Wiet zweeg even, ‘Ik snap het gewoon niet’ zei ze plots, ‘Jullie zijn zo gek op elkaar’
Edwin keek even verbaasd op, ‘Ik dacht dat jij juist degene was die niet geloofde in lange afstand relaties’ merkte hij op, ‘Toen ik vorig jaar naar Groningen ging liet je dat duidelijk merken’
Wiet beet op haar lip, ‘Ik dacht dat jullie de uitzondering waren’ verdedigde ze zich, ‘Het ging juist zo goed tussen jullie’
Edwin haalde zijn schouders op, ‘En toch had je dus gelijk’ concludeerde hij simpel, ‘Afstanden werken niet’
Voordat Wiet kon reageren richtte hij zich weer op het scherm en startte een nieuw scherm op.
‘Je weet dat Lucas alleen jou wil, toch?’ vervolgde Wiet intussen haar verhaal, ‘Hij wilde niet eens uitgaan als jij er niet was’
Edwin keek op, waardoor zijn personage in de afgrond liep, ‘Misschien is dat het probleem wel, Wiet’ legde hij uit, ‘Ik wil niet dat Lucas alles stopzet om op mij te wachten’
Wiet beet nogmaals op haar lip, ‘Maar gaat toch niet alleen om wat jij wilt, toch?’ merkte ze tenslotte op, ‘Heeft Lucas hier niets over te zeggen?’

Rikki keek even rond in de kamer en zuchtte, ‘Dus, samenvattend willen ze beiden elkaar, maar willen ze de ander ook hun vrijheid gunnen?’ vatte ze de verhalen van haar vrienden samen, ‘Dat hebben ze dan goed voor elkaar’
Even knikten de anderen, ‘Vergeet niet te vermelden dat ze zich beide enorm rot voelen’ voegt Nina toe, ‘Terwijl ze denken dat ze de ander gelukkiger maken’
‘Waarom makkelijk doen, als het ook moeilijk kan’ reageerde Sjoerd, ‘Je zou denken dat het zonder vrouwen makkelijker zou zijn’
Even wierpen Nina, Wiet en Rikki hem een veelzeggende blik toe, tot Noud tussenbeide kwam, ‘Maar hoe gaan we dit oplossen?’ vroeg hij tenslotte, waarop de blikken rond gingen.
‘We dwingen ze met elkaar te praten en te realiseren dat ze stom waren’ stelt Wiet voor. Nina knikt instemmend, ‘En hoe gaan we dat doen?’
‘We lokken ze hierheen?’ suggereert Sjoerd.
‘Ja, want Lucas zou graag naar jouw huis komen nu’ kaatste Rikki terug, ‘Misschien een neutrale plek?’
‘Toko?’ oppert Wiet, waarop de rest instemmend knikt. Snel spraken ze af dat Noud Lucas zou sms’en en Wiet sms’te Edwin. Een uurtje later arriveerde Edwin als eerste en keek verbaasd rond, ‘Wat is dit?’ vroeg hij. Voordat hij echter antwoord kreeg, kwam ook Lucas binnengelopen, een bezorgde blik op zijn gezicht. Als hij echter het gezelschap zag, keek hij Noud meteen dodelijk aan.
‘Noud, ik schrok me dood!’ brengt hij beschuldigend uit. Noud glimlachte, ‘Sorry man, maar ik wist dat je anders niet zou komen’
Hoewel Edwin al aanvoelde waar dit heenging en naast Sjoerd plofte, bleef Lucas staan.
‘Ga zitten, Lucas’ sprak Nina daarop streng.
‘Ik heb hier geen zin in’ reageerde hij echter. Nina deed een stap naar voren, ‘En ik heb geen zin in een broertje die zijn eigen glazen ingooit, maar daar deal ik ook mee’ kaatste ze terug, ‘En nu ga je zitten’
Even wierpen Nina en Lucas wat blikken uit, voordat deze laatste zwijgend neerplofte.
‘Okay, dan laten we jullie nu alleen’ besloot Sjoerd, voor hij opsprong en achter de anderen de kamer uitliep.
‘Maar voor we gaan’ sprak Wiet toen, terwijl ze omdraaide, ‘willen we eerst nog even het volgende samenvatten:’
‘Allereerst dat Lucas van Edwin houdt en doordeweeks altijd alleen maar aan hem denkt’ begon Rikki,
‘Daarnaast dat Edwin ook van Lucas houdt en hij in het weekend zijn glimlach niet van zijn gezicht krijgt’ voegde Sjoerd toe,
‘Dat Lucas Edwin niet kwijt wil maar bang is dat hij hem belemmert in een leuke studietijd’ vervolgde Nina,
‘Terwijl Edwin juist bang is dat hij Lucas ongelukkig maakt’ maakte Noud af.
En daar zaten Lucas en Edwin dan, toen Nina als laatste de deur achter zich had dichtgetrokken. Stiekem probeerden ze af en toe een glimp van elkaar op te vangen, maar het woord nemen durfden ze niet. Totdat ze uiteindelijk op hetzelfde moment keken en hun blikken elkaar ontmoeten. Als automatisch keken ze niet meer weg, maar bleven elkaar zwijgend aankijken.
‘Hoe gaat het met je?’ vroeg Lucas als eerste.
‘Niet zo goed’ antwoordde Edwin eerlijk, ‘En met jou?’
‘Hetzelfde’ zei Lucas , ‘Ik mis je’
Even zwegen de jongens, voordat ze beide als een opsprongen en in een omhelzing vlogen.

Reacties: