Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Twilight » Renesmee » Hoofdstuk 3

Renesmee

15 juli 2011 - 9:43

707

3

313



Hoofdstuk 3

Heey, dit is net iets korter (en naar mijn mening ook niet iets minder goed) dan de vorige xxx I hope you like it xxx

Oooooh yeah!! Ik ben ingeschreven. Mam en pap vinden het ook goed, ze willen niet dat ik problemen zou kunnen krijgen met die krachten die ik blijkbaar heb. En pap heeft niets verdachts gevonden in de gedachten van de leerkrachten daar, die trouwens ook allemaal vampiers zijn.
Ik kan echt niet wachten tot de vakantie gedaan is en ik naar school mag. Tijdens de inschrijving stond ik de hele tijd te glunderen. De tafel naast mij zat er een jongen met donker haar. Hij was blijkbaar niet zo blij met deze school.

Maar nu naar huis, naar Jacob die zelfs niet eens wist dat ik vandaag naar deze school kwam kijken. We waren bijna thuis toen ik naast me in het bos beweging zag. Jake. We kwamen ongeveer gelijktijdig aan het huis. Jake was alweer terugveranderd en liep op me af. Ik sprong uit de auto om hem een knuffel te geven. Hij knuffelde me terug maar hij was terughoudend. Zou hij het al weten? Ik keek over zijn schouder naar pap maar die knikte nee.
“Waar waren jullie? Ik heb je gemist.”¯ Fluisterde hij. Oh ow, nu zou ik het dus moeten vertellen. We liepen naar binnen en ik plofte me op de bank. Jacob nam cola uit de koelkast en ging in de andere zetel liggen.
“Ik, euhm, ik ben naar een school gaan kijken.”¯
“Naar een school? Je zit hier toch op school?”¯
“Ja, maar dat is een school die beter is voor mij, aangepast aan wie ik ben.”¯
“Een school voor vampieren? Je gaat naar een school vol bloedzuigende wezens kijken?”¯ de shock stond letterlijk van zijn gezicht af te lezen. Er kwam een zacht gegrom uit de richting van Rose. Het is echt ongelooflijk. Hij kwam nu al jaren bij ons, hij was familie van ons geworden en nog altijd dacht hij zo over ons. Over mij en mijn familie.
“Meen je dat? Denk je echt zo over me?”¯ wist ik uit te brengen. Dit deed echt pijn.
“Nee, niet over jou, Nessie, je weet dat ik niet zo over je denk.”¯ Aan zijn ogen zag ik dat hij besefte dat hij een fout gemaakt had. Maar het was te laat. Het was gezegd.
“Maar wel over mijn familie, een deel van de anderen daar zijn trouwens net zoals ik.”¯ Ik probeerde ervoor te zorgen dat er geen emotie in mijn stem zat, maar die trilde wat.
“Ness, je weet dat ik dat niet over jullie denk, maar niet iedereen is zoals jullie. Dat weet je zelf ook.”¯ Ik wist dat hij gelijk had. Maar ze zouden er daar ook wel voor zorgen dat we veilig waren.
Ik begon heel luid te denken aan de brief die we enkele dagen geleden gekregen hadden van school en dat pap die zou willen halen. Dit trucje bleef keer op keer werken en altijd kreeg ik een antwoord van pap. Die meestal deed waar ik aan dacht. Ik nam de brief van hem aan en gaf hem aan Jake.
“Alsjeblieft. Lees maar.”¯ Nu lukte het me wel om een emotieloze stem te gebruiken. Ik keek naar hem terwijl hij de brief aan het lezen was en zag zijn gezicht veranderen.
Jacob begon gewoon te lachen. Heel luid lachen.
“Een magische school… voor vampieren… komaan, dat is echt één van de beste grappen die ik ooit gehoord heb. Ik weet dat er vampieren met gaven bestaan, er wonen er al vijf in dit huis, maar vampieren met magische krachten. Laat me niet lachen.”¯ Jacob bleef gewoon lachen en ik begon kwaad te worden, echt kwaad. Nu beledigde hij niet alleen mijn familie, maar ook mij! Ik was degene die deze brief gekregen heeft en ik was dus ook degene met die krachten die hij gewoon uitlachte.
Ik voelde een kriebel in mijn keel, eentje die ik kreeg als ik kwaad was, en begon zacht te grommen. Het kwam van diep.
“Renesmee!”¯ hou je wat in. Zei mam. “En Jacob, ik denk dat het beter is als je nu vertrekt.”¯ Ik probeerde het gegrom te laten stoppen, maar ik bleef hem vuil aankijken.
“En voor het geval je het zou willen weten. Ik heb me ingeschreven.”¯ Zei ik nog tegen Jacob vlak voordat de deur dichtviel. Ik hoorde hem veranderen en weglopen. Dit zou zeker niet het einde zijn.


Reacties:


moorte
moorte zei op 30 nov 2011 - 16:18:
*speechless*
No words, to good


Hermelien
Hermelien zei op 16 juli 2011 - 18:38:
Wauwww,
Go Nessie, zeg wat er op je lever ligt !
Whiiii ik lieft dit verhaal !
Iloveit girl !
Snééél verder because i loveee this story (:
x


Kahlan
Kahlan zei op 16 juli 2011 - 9:30:
zo zielig voor Nessie. Waarom moeten mannen nu ook altijd moeilijk doen?
Ga snel verder dit is echt fantastisch. En dit komt van iemand die eigenlijk geen fan is van Twillight.
x