FanFic.nl

Drowning in the Time | Twilight

| Hoofdstuk 4 | Part 1 |

Na de laatste hap van mijn broodje ook op te hebben, besluit ik naar de piano te lopen. Ik kan nu toch nog niet naar buiten.
Weer begin ik te spelen. Niet een bepaald liedje, ik laat mijn vingers de toetsen zelf vinden. Ze zelf de tonen bepalen die ik moet spelen.
Uiteindelijk wordt het toch een liedje die ik ken. Een liedje wat ik speciaal voor Nick heb gespeeld. Terwijl mijn vingers door gaan naar het volgende liedje, raak ik verzonken in mijn gedachten.
Het liedje had ik gespeeld in het café, de kroeg, de disco, de club. Het had verschillende namen, verschillende namen voor iedereen. Iedereen kende het anders en dat was beter.
Mijn gedachten dwalen af naar die tijd. De tijd dat Nick nog leefde, nog bij mij was. Nog mijn vriendje was, dat ik nog werk had. Werk waar ik niet van hield, maar ik deed alles voor Nick. Ik zou nog steeds alles voor Nick doen, maar hij is er niet meer.
Ik wordt uit mijn gedachten opgeschrikt door tranen die op mijn handen vallen. Ik merk dat ik gestopt ben met spelen. Ik hoor mensen praten, maar ik let er niet op wat ze zeggen.
Ik ren huilend naar boven, naar de kamer die Alice heeft aangewezen als mijn kamer.
Ik hoor dat Edward plaats neemt achter de piano en begint te spelen. Ik herken liedjes van Bach en Debussy. Ook hoor ik voetstappen de trap op komen. Ze lopen richting mijn kamer. Aan het gehuppel te horen, is het Alice.
Af en toe zou ik willen dat de tijd stil staat. Dat ik even met rust wordt gelaten, dat mensen mij niet opmerken en ik alleen ben.
Na een tijdje in mijn gedachten zijn geweest, valt het me op dat Edward is gestopt met piano spelen, Alice niet naar mijn kamer is toegegaan en de stemmen beneden weg zijn, ook de vogels zijn gestopt met spelen. Er heerst een doodse stilte, een stilte die dood eng is, omdat je niets hoort. Ik sta voorzichtig op van mijn bed en open mijn kamer deur. Alice staat doodstil in de gang.
‘Alice, dit is niet leuk! Pest me niet zo!’
Ik zwaai met mijn hand voor Alice ogen, maar ze beweegt niet.
Langzaam loop ik de trap af en iedereen zit stil in de kamer.
‘Jongens dit is niet meer leuk!’, begin ik smekend te zeggen.
’Doe eens normaal!’
Ik ga weer naar de trap toe, naar mijn kamer. Ze maken vast een grapje ofzo en dan stoppen ze weer als ik boven ben.
Ik loop de trap op, maar sla steeds een tree over. Als ik zowat boven ben gaat het mis. Ik blijf met mijn voet achter de traptree haken en val naar beneden. Mijn arm schaaft langs de muur, voel mijn lichaam over de treden stuiteren en mijn botten gevaarlijk kraken. Uiteindelijk kom ik met mijn hoofdpijnlijk tegen de muur aan. Bloed begint langs mijn armen en mijn hoofd te lopen, terwijl ik langzaam mijn bewustzijn verlies.
Ik kreun zachtjes en ik wil dat ze nu ophouden met dit spel!
Dan word ik de diepte ingezogen, in mijn eigen diepe veilige zwarte plaats.

Reacties:

Hermelien zei op 16 juli 2011 - 18:32:
Gawddddd !
Ik word hier helemaal freaking bang
Gosh dit is zoooo prachtig lieverd !
Echt helemaal wauwww
Je moét verder want ik wil weten wat er aan de hand is !
Iloveyou
x

JeRiNo zei op 15 juli 2011 - 16:27:
Hehe, ik begon al ontwenningsverschijnselen te vertonen
Goeie shot voor m'n addiction

Over dat werk dat ze niet leuk vond, maar dat ze alles voor Nick zou doen... is zij soms prostituee geweest?
Alice doet eng...
Wat is hier aan de haaaaand?!
Ik wil het weten, dus je gaat maar mooi snel verder

xxxx