FanFic.nl

Having a big time crush on you! (Kendall Knight)

001.Meet Emma and her family

"Emma!" klinkt het luid door het hele huis. 'Je doet je ogen niet open, mooi niet! Je blijft gewoon liggen en doet alsof je dood bent.' fluistert er een stemmetje in m'n hoofd. Ik open zuchtend m'n ogen en ik negeer het, het heeft toch geen zin. Het staat al super lang vast dat ik naar L.A. ga verhuizen. Ik sleep mezelf met veel tegenzin uit bed en ik loopt naar de badkamer waar ik een snelle blik in de spiegel werp. M'n rode haren staan alle kanten op en ik kijk mezelf met m'n veel te grote ogen aan. Het valt me op hoe alles zo'n beetje te groot is voor m'n gezicht. Echt mooi vind ik mezelf niet, maar er is ook ergers... snel fris ik me een beetje op waarna ik terug de gang op loop. Als ik boven aan de trap kom, hoor ik meteen m'n tweelingsbroer schreeuwen. Ik kan wel een paar zinnen van zijn getier onderscheiden, "Ik wil mee met Emma! Ik ga mooi niet bij oma Nina!" Ik draai overdreven met m'n ogen en als ik onderaan de trap kom, komt Magnus meteen op me af gelopen. Magnus, m'n tweelingsbroer, is op zich wel een lieve jongen... Toch voor mij. "Zeg alsjeblieft tegen pa dat ik mee moet naar L.A. Ik wil echt niet bij die ouwe tante gaan wonen!" vraagt hij me wanhopig. Er verschijnt nog net geen lachje op m'n gezicht als ik merk dat er bij Magnus ook een paar dingen te groot zijn voor z'n gezicht. Z'n neus bijvoorbeeld. Ik merk nu pas de smekende blik in z'n ogen op en ik zucht, "Ik heb het al duizend keer gevraagd, je weet dat je niet met me mee mag Magnus." Ik knijp even bemoedigend in zijn schouder. Magnus slaat m'n hand bruusk weg en hij rent kwaad naar buiten, net als gisterenavond ook al. Ik laat m'n schouders een beetje hangen als ik hem nakijk. "Hij heeft echt geen idee hoe hard ik hem ga missen!" zeg ik tegen m'n vader, genaamd Richard, die al de hele tijd tegen het aanrecht geleund staat. "Sinds het ongeluk van je moeder heb ik al helemaal geen band meer met hem, hij zo onhandelbaar geworden." is het enige antwoord dat ik van hem krijg en ik schud niet begrijpend m'n hoofd. Hoe kun je nu zo'n hekel hebben aan je eigen zoon? Ondertussen heeft m'n vader al zo'n afkeer van Magnus dat ze elkaar zelfs niet meer direct aanspreken als het niet strikt noodzakelijk is. Iets wat ik heel vervelend vindt. Ik ga zonder nog wat te zeggen aan tafel zitten en ik kijk verlekkerd wat er allemaal ligt. Wafels met slagroom, m'n lievelingseten! "Paps, je kookkunsten zijn echt geweldig." zeg ik terwijl ik een grote portie op m'n bord leg. Richard lacht even en hij komt bij me aan tafel zitten. Ik en mijn vader komen meestal wel goed overeen, als we maar niet praten over het feit dat ik vandaag naar L.A. gaat. Mama was nog maar een week 'weg' en pa had het al allemaal geregeld. Richard is truckchauffeur en daarom is hij zoveel weg van huis. Hij vindt dat ik en m'n broer nog te jong zijn om zo lang alleen thuis te zitten en aangezien we geen babysitter willen, heeft hij een alternatief gezocht. Ik moet naar L.A. om bij een oude vriend van hem te gaan wonen en mijn broer moet naar oma Nina. De reden dat hij ons apart wil hebben is omdat hij Magnus niet vertrouwt en omdat hij denkt dat hij een slechte invloed op me zal hebben. Dat onderwerp is zowat het enige waar we soms ruzie om maken... "Heb je al je spullen al gepakt?" vraagt hij met een klein hartje. Ik knik, meestal als hij over L.A. begint vlieg ik tegen hem uit, maar vandaag niet. Ik kan er nu toch niks meer aan veranderen, ik heb zelf de vliegtuigtickets enzo al.

Als we gedaan hebben met eten helpt m'n vader me om mijn koffer de trap af te zeulen. Ondertussen is mijn broer ook alweer binnen gekomen. "Pa, ik wil niet naar oma Nina, sinds de dood van ma is ze extra pinnig!" zegt hij meteen furieus als we beneden komen. Pa kijkt hem kwaad aan en ik houd wijselijk m'n mond. Magnus heeft wel gelijk, oma Nina is zo al bazig en sinds de dood van mama, is er geen houden meer aan. Als de koffer eenmaal in de auto ligt is het tijd om gedag te zeggen tegen het huis. Ik ga nog even in m'n kamer kijken, neem een paar laatste dingetjes mee en leg mijn hand op het kruisje dat naast mama's foto staat. Ik zal het hier zo gaan missen! "Tijd om te vertrekken." roept mijn vader van buiten.

Reacties: