FanFic.nl

Elena

The Leaky Cauldron

De volgende ochtend werd Elena gewekt door het luide geschreeuw van George en Lupos.
' Je hebt al veel inpulsieve dingen gedaan,George.Maar dit was wel het domste van al.'
' Wat? Dat ik haar afscheid wou laten nemen? Ze was anders erg dankbaar.'
' Het was onverantwoordelijk en gewoon weg gevaarlijk. Wat als jullie door dooddoeners overvallen waren? Wat had je dan willen doen? '
' We zijn echt niet onvoorbereid vertrokken. Het was compleet veilig en zelf Tops moest dit toegeven. Of heb je geen vertrouwen meer in een getrainde Schouwer? '
' Dat doet er niet toe. Het was onverantwoordelijk en gevaarlijk. '
' Dat mag dan jouw mening zijn, ik vond dat ze het recht had een deftig afscheid te kunnen nemen. Het al jou waarschijnlijk verbazen maar er zijn nog steeds mensen de gevoelens hebben. '
En meer leek hij er niet over te willen zeggen want toen was het doodstil in het huis.
Ze voelde zich plots schulldig, hij had helemaal niet verteld dat dit hem in problemen had kunnen brengen.
Ze liep haar kamer uit en vond hem nog net op de gang voor hij zijn eigen kamer uitliep.
' Dat had je niet moeten doen. '
' Wat? Hem eens goed de waarheid te vertellen? '
' Nee, wat je gisteren deed. Had ik geweten dat het je problemen kon opbrengen was ik nooit mee gegaan. '
' Problemen? Dat is wel een erg groot woord. Lupos zal wel weer eens met lange tenen rond lopen maar dit gebeurt de laatste tijd wel vaker. Daar lig ik echt niet wakker van.'
' Ik hoop dat je gelijk hebt. Ik zou echt niet willen dat je in de problemen zou komen omwille van mij.'
'Dat mag je niet denken. Het was mijn eigen beslissing, niet de jouwe.'
' Toch, dank je.Niet alleen omwille van gisteren. Dank je dat je er voor me bent, dat je niet bang voor me bent.'
' Bang? Bang van een leuke en mooie jonge vrouw? Een simpele achternaam schrikt me echt niet af hoor. '
' Je vind me mooi?' Flapte ze uit.
Hij kreeg rode wangen toen hij besefte dat hij dit daadwerkelijk luidop had gezecht.
'Ik ...Zei ik dat? Ik bedoel...Tuurlijk ben je mooi,dat weet je toch?'
Beide wisten niet meer wat te zeggen en er viel een wat onaangename stilte.
' Je...Je kan je maar beter gaan klaar maken. Straks vertrekken we naar de Wegisweg.'
' De wat? ' Vroeg ze verbaast.
' De wegisweg, de beste plek waar een heks in opleiding haar eerste toverstaf kan kopen.'
' Mijn eigen toverstaf?'
'Tuurlijk, wat dacht je anders? Dat je magie kan leren zonder een degelijke staf.'
Haar eigen staf, het leek nog steeds niet tot haar door te dringen.
' Wacht, hoe moet ik dat betalen?' '
' Maak je daar maar geen zorgen over, alles is tot in de puntjes geregeld. Nou als je het niet erg vind.IK moet me nog douchen.'
En toen verdween hij in zijn kamer.
Elena verbaasde zich even over deze abrupte afsluiter maar haalde toen haar schouders op en ging weer naar haar eigen kamer.

George P.O.V:

Hij wachte gespannen af tot haar voetstappen wegstierven voor hij weer adem kon halen.
Wat moest ze nu wel niet van hem denken?
' Een niet echt goede move, broertje. Meisjes vinden het niet echt leuk om de deur voor hun neus dicht te zien slaan.'
George had Fred niet eens opgemerkt en maakte een sprongetje van schrik.
' Wat...Wat bedoel je?'
' Hou je nu maar niet voor de domme, ik heb jullie gisteren wel bezig gezien.'
' Ze was verdrietig en ik heb haar getroost, meer moet je daar niet achter zoeken.'
' Juist je. ' Antwoorde Fred,duidelijk niet overtuigd.
Fred toch, met zijn fantasie ook altijd. HIj voelde enkel vriendschap voor haar, niets meer.Niet dan?

Elena P.O.V:

De Wemels hadden zich al verzameld bij de open haard toen Elena de trap af holde.
Opgelucht zag ze dat Lupos en Sirius al verdwenen waren, nog eens een preek kon ze nu echt wel missen als kiespijn.
' Ha, daar ben je,liefje. Dan kunnen we vertrekken.' Begroete mevrouw Wemel haar.
' Passen wij dan allemaal in een auto? ' Vroeg Elena zich af.
De tweeling begon te grinikken.
' Auto? Hier doen we dat anders.' Lachte Fred.
' Toch niet weer dat verschijnselen?' Kreunde ze.
' Nee, dit maal gaan we per open haard. ' Antwoorde George serieus.
Verrast knipperde ze met de ogen, niet wetend of ze dit wel goed gehoord had.
' Per open haard?' Stotterde ze verbaast.
' Met brandstof om precies te zijn. Geen nood het klinkt erger dan het is. ' Stelde George haar gerust.
Ze wou hem wel geloven maar na de laatste paar dagen bleek dit erg moeilijk te zijn.
' Fred het wel voortonen, een tip spreek je bestemming goed uit, Harry versprak zich de eerste keer ook en dit had wel erg nare gevolgen.'
O ja, dit stelde haar echt gerust.
Gespannen keek ze toe terwijl Fred een handvol glinsterende stof uit een aarde pot nam en de haard in liep.
'Wegisweg! ' Hij liet de stof vallen en groene vlammen verteerden hem, en weg was hij.
Nu brak het angstzweet haar pas echt uit.
' Toe maar, je kan het wel. ' Moedigde George haar aan.
Dit was wel het gekste wat ieland haar ooit gevraagd had, maar vreemd genoeg ging ze er toch op af,nam een handvol stof uit de pot en ging net als Fred in de haard staan.
Alle ogen waren nu op haar gericht, maar enkel George 's blik viel haar op.
Vetrouw, leken zijn ogen haar te zeggen.
Ze haalde nog eens diep adem en riep de naam net voor ze het stof liet vallen.
Het was alsof ze in een achtbaan terechtgekomen was, maardan een stuk minder aangenaam.
Het leek een eeuwigheid voor ze leek te vertragen, ze hoorde vaag Fred 's stem die haar aanmaande om uit de haard te springen.
Met een harde klap kwam ze op een houten vloer terecht en werd meteen weer recht getrokken door Fred.
' Nou, zo er was dat toch niet? Was je bang?'
' Bang, ik? Hoe kom je daar nu bij?' Antwoorde ze stoer terwijl ze haar knikkende knieën in bedwang probeerde te houden.
Niet veel later sprongen ook meneer en mevrouw Wemel uit de haard, gevolgd door Percy en Ginny en als laatste George.
Toen ze van de grootste schok bekomen was begon begon ze plots te lachen, iedereen keek haar vragend aan.
' Sorry, maar jullie moeten jezelf zien. helemaal onder het roet.'
' We zijn net door een open haard gereist, wat had je anders gedacht? ' Verdedigde George zich.
' Trouwens, heb je jezelf al eens bekeken. ' Voegde hij er met een grijns aan toe.
Ze gilde het misschien net niet uit toen ze haar met roet besmeurde kleren zag.
' Geen probleem, liefje. ' Trooste meneer Wemel haar. ' Dat is zo opgelost. '
Hij haalde zijn staf tevoorschijn en met een simpele zwaai was ze inderdaad weer schoon.
' Goed dan, voor we verder gaan, kunnen we hier even iets drinken en de regels van dit uitstapje bespreken. ' Zei mevrouw Wemel.
' Wat? Zijn er zelf nu regels? ' Kreunde Fred. ' Waarom haat je me zo ma? '
' We hebben vandaag geen alledaagse reisgezel, Fred. Elena 's aanwezigheid moet strikt geheim gehouden worden en daar komen nu eenmaal regels aan de pas. '
Ze gingen allemaal aan een tafel zitten ( Het viel haar nu pas op dat ze in een soort van caffé beland waren ) en er kwam meteen een kale man aan hun tafel.
'Wel, als dit de Wemels niet zijn.En dit gezicht heb ik nog niet gezien. '
' Ook hallo, Tom. Dit is Esther Lubbermans. Ze logeerd een tijdje bij ons. '
' Hoe heet...? '
Ze voelde een harde trap tehen haar schenen die haar net op tijd de mond snoerde.
De man leek het niet opgemerkt te hebben en vroeg lachend of ze bij hen thuis wel plaats hadden voor nog eens een logé.
Meneer Wemel maakte gauw nog een grapje terug en bestellde toen iets wat hij boterbier noemde.
De waard leek te begrijpen dat hij eigenlijk gewoon niet gewenst was aan de tafel en verdween gauw weer.
' Esther Lubbermans? ' Vroeg ze verbaast.
' We kunnen moeilijk je eigen naam gebruiken. Dan weet Voldemort meteen waar hij je kan vinden, het is het best dat je gewoon met niemand praat maar als ze je echt iets vragen gebruik je die naam. Er ijn vandaag slechts twee plaatsen waar je je echte naam mag gebruiken. Bij het kiezen van je toverstaf en als we naar Goudgrijp gaan. '
' Wat hebben we daar te zoeken? ' Vroeg Ginny verbaast.
' Wat is Goudgrijp? '
' De tovenaarsbank. Zelf hier heb je geld nodig en in jouw kluis ligt genoeg meer dan genoeg geld om alle kosten voor vandaag aan te kunnen. '
' Wacht, ik heb hier mijn eigen kluis? En mijn eigen geld? '
' Je dacht toch niet dat je grootvader je niets had nagelaten? Hij was verdomd rijk en dat fortuin is nu voor jou. '
' Maar dat wil ik niet. Ik wil helemaal niets met dat vuile bloedgeld te maken hebben. '
' Het is anders een boel geld. ' Viel Percy tegen.
' Wel hou het dan maar. God mag weten wie hij allemaal bestolen heeft,in het beste geval. Ik heb toegezecht jullie te helpen maar ik wil verder niets met die kerel te maken hebben. '
' Dat snap ik, liefje. Probeerde meneer Wemel haar te kalmeren. ' Het siert je echt dat je er zo over denkt maar op dit moment hebben we dat geld echt nodig. Je kan er iets mee terug doen voor alle zijn slachtoffers. Daar is toch niets mis mee?'
Hier moest ze even over nadenken.
' Alleen het hoogstnodige. ' Haf ze uiteindelijk toe.
'Maar voor de rest wil ik er niets mee te maken hebben. '
' Dat is dan afgesproken. '
Net op dat moment kwamen de boterbiertjes aan.
Ze had eigenlijk nooit van alcohol gehouden maar als ze George mogt geloven was het percentage in dit bier eigenlijk te verwaarlozen, het was gewoon alig lekker, zeker op koudere dagen.
Toen ze voorzichtig een eerste slok nam moest ze inderdaad toegeven dat het best lekker was en het haf haar een heerlijk warm gevoel in haar lichaam.
Het gesprek ging tot haar grote opluchting niet meer verder over haar grootvader, Ginny begon te vertellen over Klieder en vlek waar je blijkbaar boeken kon kopen en Fred en George hadden beslist dat ze vandaag zeker en vast Guichel en Slemps magische fopshop gezien moest hebben, er werd ook nog iets gezecht over Zwik en Zwachtels Zwerkbalpaleis ( Zwerkbal?).
Een ding was zeker, ze zou vadaag eindelijk eens de leuke kant van deze tovenaarswereld te zien krijgen.

Reacties: