FanFic.nl

Verrassingen (deel 1 t/m 2)

Verrassingen (deel 1 van 2)

Edwin bleef maar heen en weer lopen door de huiskamer. Hij keek naar de klok, 15:39 uur. De zenuwen gierden door zijn lijf. Die middag tussen half 4 en 4 uur zou hij te weten krijgen op hij geslaagd was voor zijn examen, of niet. Alleen als hij zou worden gebeld zou hij voor zijn examen zijn gezakt.
Nadat hij het vorige schooljaar was gezakt was hij nu des te banger om zijn ouders, en dan vooral zijn vader opnieuw teleur te stellen. Lucas was des te rustiger en zat op de bank naar de televisie te kijken. Hij heeft een grote verrassing voor Edwin, die hij met moeite al die tijd voor hem geheim heeft kunnen houden. Wanneer Edwin voor de zoveelste keer de kamer in-en uit loopt kijkt Lucas hem aan. ‘’Doe nou eens rustig’’ sprak hij zijn vriendje streng toe. ‘’Rustig?’’ de rest van mijn leven hangt hier vanaf, mijn vader vermoord me als ik nu niet slaag. Edwin liep naar de keuken om in de koelkast iets te drinken de halen, terwijl Lucas met moeite van de bank opstond en naar het cd rek naast de televisie liep om een rustgevende cd te zoeken.

Lucas had voor 3 maanden in een revalidatiekliniek in Zwitserland gezeten na de ramp die zich op het huwelijksfeest van Nina & Noud had voltrokken.
Janine, Lucas en Danny waren zwaargewond geraakt. Janine was door de kogel geraakt in haar schouder, en Lucas en Danny werden beiden geraakt door de ijzeren feestverlichting toen deze naar beneden viel. Edwin kroop met veel moeite naar Lucas toe, en probeerde wanhopig om hem bij kennis te brengen. Dat lukte niet, de schrik sloeg hem om het hart. Niet veel later arriveerde de ambulances.
Verderop in de tent werd in alle macht geprobeerd om Tineke te reanimeren, maar dat mocht niet meer baten. Janine en Lucas werden op de brancards in de ene ambulance gedragen, en Danny in de andere. Met hoge snelheid werden de slachtoffers naar het ziekenhuis gebracht. Met hun eigen auto’s reden de familie Bouwhuis, Sanders en de Jong achter de ambulances aan. De rit van het strand naar het ziekenhuis was slecht tien minuten, maar voor Edwin leek het uren te duren..

Queen, Beyoncé, Metallica, Lady Gaga, Keane, het cd rek van de familie Bouwhuis had een assortiment waar menig radiostation jaloers op zou zijn. ‘’Daar zit niks rustgevends tussen hoor’’ verzekerde Edwin aan zijn vriend. ‘’Oh nee?’’ zegt Lucas wanneer hij de stof van het zojuist gevonden cd hoesje afwrijft. ‘’Traditional Irish music, is dat niet wat?’’ Voordat Edwin een weerwoord kan geven heeft Lucas de cd al in de dvd speler geplaatst. Een cd die Bianca ooit heeft gekocht in een opwelling om iets aan yoga te gaan doen. ‘’Nee! doe me dit niet aan! Alsjeblieft!’’ Terwijl de eerste geluiden van de Ierse panfluit hem al om de oren vlogen.

Janine was geopereerd, en de kogel was met succes uit haar schouder verwijderd. Voor Lucas zag het er minder rooskleurig uit. Ludo, Maxime, Nina, Noud en Edwin hadden de uitslag van het onderzoek dat bij Lucas was uitgevoerd van de arts gekregen.
Het betrof een tijdelijke verlamming aan beide benen, die met goede revalidatie zouden moeten worden hersteld.
Een goede revalidatiekliniek in Zwitserland zou de beste oplossing zijn.
Edwin had Lucas’ hand vast, toen hij eindelijk bijkwam in het ziekenhuis.
Edwin slaakte een zucht van verlichting toen Lucas bijkwam, en gaf een kus op zijn voorhoofd. Hoewel Lucas nog erg slap was, wist hij precies wat er gebeurd was en vroeg bezorgd om zijn moeder. Maxime, Nina en Noud die eveneens in de kamer aanwezig waren vertelde kort over de operatie van Janine, en dat alles goed was gegaan. Lucas was erg opgelucht. Maar dat verdween toen hij erachter kwam dat hij zijn benen niet kon bewegen. De altijd zo opgewekte Lucas vroeg angstig wat er aan de hand was. Maxime schraapte haar keel..

Het eerste nummer van de cd was al zeker 2 minuten bezig, wanneer Lucas toch maar het stopknopje van de afstandsbediening indrukt. ‘’Thank god’’ zuchtte Edwin.
Lucas lachtte, en liep terug naar de bank. Edwin ging naast hem zitten en sloeg zijn arm om Lucas’ schouder heen. Edwin keek op de klok, 16:02 uur. Edwin glimlachte en keek Lucas ontdeugend aan, ‘’Ik weet een veel betere manier om te ontspannen’’ en hij drukte zijn lippen op die van Lucas. De jongens gingen helemaal in elkaar op, toen ineens het geluid van Edwins ringtone de kamer vulde.

Het afscheid was zo goed als daar. Op het vliegveld hield Lucas zich groot.
Edwin zou graag met Lucas zijn meegegaan naar Zwitserland, alleen Lucas wilde dat niet. Het nieuwe schooljaar zou voor Edwin over minder dan twee weken beginnen, en Lucas wou het niet op zijn geweten hebben dat Edwin weer zou zakken voor zijn examen.
Maxime zou met Lucas meegaan naar Zwitserland. In de tussentijd zo Amy bij Ludo & Janine verblijven. Janine kon haar tranen niet langer meer in bedwang houden toen ze Lucas omhelsde. En ook Ludo, die over het algemeen niet snel zijn emoties toont, was zichtbaar ontroerd. Pas toen Lucas Edwin omhelsde kwamen bij hem de tranen. De jongens keken elkaar aan, en zeiden bijna tegelijk, ‘’Ik hou van je’’ waardoor een kleine glimlach op beide gezichten verscheen. Edwin bleef Lucas aankijken, ‘’En geen leuke Zwitserse jongens versieren hè, nu ik niet bij je ben’’ Lucas lachte, ‘’Ik zal het proberen’’ Edwin lachte terug en gaf Lucas een kus op zijn mond.

Edwin hart zat in zijn keel toen hij zijn telefoon opnam. Ook Lucas keek Edwin nu nerveus aan. Edwin herkende de stem aan de telefoon, alleen was dat niet de stem van zijn leraar. Op de achtergrond van het telefoongesprek hoorde Edwin Rikki roepen dat Sjoerd normaal moest doen. Edwin lachte, ‘’Lul!’’ riep Edwin door de telefoon heen. Lucas keek geschrokken naar Edwin, en begreep er niets meer van.
Sjoerd en Rikki feliciteerde Edwin door de telefoon, en ze spraken af om het die avond met z’n allen te vieren in de Dansatoria. Wanneer Edwin het gesprek heeft beëindigd staat Lucas op om naar Edwin te lopen en hem te feliciteren. Lucas slaat zijn armen om Edwins schouders en geeft hem een kus. ‘’Ik ben trots op je’’ zei hij met een brede glimlach. Voordat Edwin iets kon zeggen, was Lucas hem voor. ‘’Én ik heb iets voor je’’ Edwin keek Lucas verbaasd aan, terwijl die zich omdraaide en naar de gang liep. Hij haalde iets uit zijn jas, en liep terug de woonkamer in. Lucas kwam terug met een enveloppe, en gaf deze aan Edwin. Edwin maakte voorzichtig de enveloppe open, en haalde het cadeau eruit. Twee vliegtickets naar New York. Edwin was sprakeloos, stond met open mond te kijken, en was niet in staat om te praten. ‘’En? wat vindt je d’r van?’’ vroeg Lucas toen Edwin nog steeds geen antwoord had gegeven. Edwins brede glimlach verscheen op zijn gezicht, en hij gaf Lucas een lange zoen.

Reacties: