FanFic.nl

Luthien Sneep

Hoofdstuk 5: de problemen beginnen.

Hoofdstuk 5: de problemen beginnen.
‘Rustig maar Luthien. Het valt wel mee. Niets ernstigs.’ Zei Sneep met schorre stem. Hij zei het niet al te overtuigend. ‘Niets ernstigs? Niets ernstigs? Hoe bedoel je niets ernstigs? Je hoort naar een heler te gaan! Kijk hoe je er uit ziet!’ zei Luthien boos. ‘Rustig Luthien, ik zal je alles uitleggen, maar laat me eerst bijkomen alsjeblieft.’zei Sneep schor. ‘Zou het niet beter zijn als je even ging liggen?’ Vroeg Luthien bezorgt. ‘Nee, Luthien ik wil zo dicht mogelijk bij jou en de enige persoon die ons nu nog kan beschermen blijven.’zei Sneep. Luthien knikte en ging rustig op de stoel naast haar vader zitten. Na 10 min begon Sneep te praten. Hij vertelde over dat hij werd opgeroepen door Voldemort dat Voldemort twijfelde of Sneep hem wel echt trouw was. Dat hij net zo lang is gemarteld tot dat Voldemort hem eindelijk weer geloofde of beter gezegd Voldemort zei dat hij Sneep vertrouwde, maar Sneep geloofde Voldemort niet. Hij had Voldemort namelijk erna afgeluisterd Sneep had gehoord wat zijn plannen waren om Sneep terug te pakken voor zijn fouten. De fouten die hij had gemaakt, omdat hij met zijn gedachten ergens anders was. Voldemort was er achtergekomen wat Sneep van zijn missies hield en waardoor die missies mislukten. Het antwoord was een vraag helaas voor Sneep was Voldemort erachter gekomen wat die vraag was. De vraag of alles wel goed was met Luthien, hoe ze zich op dit moment zal voelen, hoe ze over hem ging denken als hij de opdrachten liet slagen. Voldemort was er ook achtergekomen dat hij soms opdrachten liet mislukken voor Luthien, omdat Sneep wist hoe Luthien over die dingen zou denken. Luthien was het nieuwe doel van Voldemort eerst Luthien ontvoeren voor een rede die Sneep niet wist en dan om haar uiteindelijk te vermoorden. Hij besloot dat hij Luthien nu maar alles moest vertellen 15 min later toen hij was uitgesproken keek Luthien hem angstig aan. ‘Gaan ze mij ontvoeren papa?’Zei ze geschrokken. ‘Ja, ze zullen het zeker proberen en als we je niet goed beschermen zal het ze nog lukken ook. Waarschijnlijk zullen ze mij als prooi willen gebruiken, daarom hebben ik en professor Perkamentus besloten dat ik ook niet meer om te spioneren naar Voldemort zal gaan. Dat ik er zelfs helemaal niet meer heen ga, zodat ze mij niet op die manier in handen kunnen krijgen om jou te lokken.’zei Sneep. ‘Maar wat wint hij ermee om mij te ontvoeren?’ Zei Luthien onbegrijpend. ‘Waarschijnlijk heb je een talent een verborgen kracht waar je zelf niet bewust van bent, maar Voldemort wel Luthien.’dit keer was het niet Sneep die verder ging maar Perkamentus.’Daarom gaan ik en je vader, je op alle mogelijke gronden daarvan controleren als jij het er mee eens bent natuurlijk Luthien .’ ‘Ja, dat lijkt me wel het beste.’zei Luthien, maar niet nu, morgen zullen we ermee beginnen. Daarom krijg je samen met je vader vrijstelling van alle lessen tot we het weten en jullie mogen mij kantoor/toren niet verlaten. De extra kamers zijn voor jullie klaar gemaakt en ik zal jullie spullen laten brengen. Severus volg deze instructie alstublieft op doe het niet voor mij maar voor Luthien.’zei Perkamentus. Sneep knikte.

Luthien zat op de kamer die Perkamentus voor haar had klaar gemaakt. Ze zat op haar bed toen er iemand binnen kwam. ‘Luthien gaat het wel?’ Je bent zo stil en je wilde niet eten.’vroeg een bezorgde stem vanuit de deur opening. ‘Het gaat niet echt nee. Nu Voldemort het op me gemunt heeft… Ik heb de hele tijd zo een misselijk gevoel alsof ik moet overgeven.’zei Luthien. De man ging achter haar zitten en legde zijn handen troostend op haar schouders. ‘Ik heb ook de hele tijd dat gevoel Lut.’ Zei de man. Luthien grinnikte om de afkorting. ‘Die afkorting heb je sinds mijn negende niet meer gebruikt.’ Zei ze. ‘Ik ben blij dat je nog ergens om kan lachen, maar ik ben ook bezorgd over je gezondheid Luthien eet alstublieft even wat. Doe het voor mij.’de stem van de man was smekend. ‘Goed papa.’zei Luthien. ‘Wat wil je eten?’Vroeg Sneep. ‘Pizza! Als dat mag.’ Zei Luthien. Sneep grinnikte. ‘Ik dacht toch echt dat ik je vroeg om te eten voor je gezondheid en niet voor je ongezondheid, maar ja als je het echt zo graag wilt.’zei Sneep. Hij zwaaide met zjin toverstok en er verscheen een pizza met tomaat, kaas mozzarella, peperoni, en tonijn. ‘Dank je papa.’zei Luthien. ‘Vind je het erg als ik even bij je blijf?’Vroeg Sneep. ‘Nee hoor, van mij mag je hier tot morgen blijven zitten.’zie Luthien luchtig. Sneep grinnikte opnieuw. ‘Luthien wat zou ik toch zonder jou moeten?’ vroeg Sneep haar. ‘Geen idee. Ik denk niet dat je dan veel kan beginnen zonder mij, want ik ben het enige dat je hebt weet je nog?’Zei Luthien op haar manier bijdehand. ‘Niet zo bijdehand hé? Liefje, je bent inderdaad alles wat ik heb, maar je bent ook het enige wat ik nodig heb. Ik hou echt ontzettend veel van je Lut .’zei Sneep. ‘Ach, dat weet ik toch.’ Zei Luthien. ‘Dan zeg jij ik hou ook heel veel van jouw hoor papa.’ Zei Sneep plagerig. ‘Ow. Ik hou ook heel veel van jouw papa.’zei Luthien hem na. ‘Ik zei net toch al dat je niet zo bijdehand moet doen. Waarom doe je het dan toch?’ vroeg Sneep haar pesterig. ‘Papa als je zo “ontzettend”� veel van mij houd. Waarom pest je me dan zo?’ Zei Luthien op haar beurt. Sneep en Luthien keken elkaar even aan en ze barsten in lachen uit. ‘Papa?’ ‘Ja Luthien?’ Vroeg Sneep. ‘Denk je dat we hier levend uitkomen?’ Sneep keek zijn dochter aan. Hij kon niet geloven dat Luthien dit vroeg zij was juist de gene die altijd vol hoop zat, maar hij besefte ook, dat dit wel even een extremere situatie was dan normaal. Hij besloot haar vraag serieus en eerlijk te beantwoorden, hij nam haar op schoot en sloeg zijn armen om haar heen. ‘Ik weet niet of we hieruit komen, maar ik weet wel dat we een goede kans maken. De kans is groot dat we hier levend en sterker uitkomen.’zei hij. Luthien liet zich helemaal tegen sneep aan zakken. ‘echt waar?’ vroeg ze en ze keek hem aan. ‘Echt waar.’ Zei Sneep bevestigend.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.