FanFic.nl

Having a big time crush on you! (Kendall Knight)

009. Ready for your date?

Ik aarzel even, maar besluit dan maar gewoon de waarheid te zeggen. "Oké, toen ik de jongens voor het eerst zag was ik meteen dol op Carlos, maar dan alleen als vriend. Hij is zo schattig niet?" Camille en Estelle knikken instemmend en kijken me bestraffend aan omdat dat geen antwoord op hun vraag van eerder was. "Voor de rest... Ik heb niet echt behoefte aan een vriendje, helemaal niet om eerlijk te zijn. Ik ben hier nieuw en moet nog helemaal wennen aan die nieuwe omgeving enzo... James en Logan deden wel erg opvallend hun best om indruk op te maken, maar bij Kendall leek het anders. Hij lijkt het zelf niet eens te merken dat hij me leuk vindt... als hij me al leuk vindt..." Probeer ik uit te leggen. Ik schud lachend m'n hoofd, ze begrijpen vast niks van wat ik net gezegd heb. "Kijk niet zo, we begrijpen wat je bedoelt en je hebt gelijk ook. James en Logan flirten gewoon met elk meisje dat ze tegenkomen, Kendall doet dat alleen als hij oprecht geïnteresseert is." zegt Camille alsof ze m'n gedachten leest. Ik lach even lief naar haar en daarna volgt er een lange stilte waarin we allemaal onze kansen afwegen bij de jongens. Plots stelt Estelle zich recht, "Ik zou zo graag nog even blijven, maar ik moet gaan. Dat artikel voor Poptigers Magazine moet morgen af zijn en ik moet er nog aan beginnen. Dus als ik vanavond op die big time party wil zijn, moet ik er nu echt werk van maken." Met die woorden verlaat ze de kamer en Camille en ik blijven in stilte luisteren tot we de voordeur horen dichtslaan. "En... Heb je zin in je date met Kendall?" vraagt ze veel te nieuwsgierig en ze doet alsof ze afgeleid wordt door de familiefoto op m'n nachtkastje. "Date? Ik heb toch geen date met hem." breng ik met rode wangen uit en ik trek Camille's aandacht weer. Ze begint te lachen "Kendall vroeg JOU om naar ZIJN feestje te komen, dat is zo goed als een date hoor." Ze kijkt me aan met een blik verhuld van ongeloof. "Ik heb nog nooit echt een serieuze relatie gehad." leg ik uit en ze knikt begrijpelijk. "Goed, je moet Kendall beïndrukken... laat me even denken." zegt ze en ze begint m'n kleerkast te doorzoeken naar iets wat Kendall volgens haar wel leuk zou vinden. "Ho Camille!" houd ik haar tegen en ze kijkt me nietbegrijpend aan. "Ik wil niemand beïndrukken... En als ik al iemand zou willen beïndrukken dan zou ik dat op mijn manier doen. Door mezelf te zijn dus." Ik duw haar terug op bed en zoek zelf wat. Uiteindelijk houd ik een rood kleedje voor me uit en ik kijk Camille vragend aan. Er verschijnt een lachje op haar gezicht, "Zo te zien hoef ik je zelf niet te helpen, je kiest er zelf al de outfit uit die Kendall vast leuk vindt." Ze kijkt op haar horloge en haar ogen worden groot. "OMG! Nog één uur en een half tot het feest en ik moet me nog klaarmaken." Ze stormt zonder nog wat te zeggen de kamer uit. "Ik zie je dan vanavond!" galmt haar stem nog beneden door de hal en ik hoor hoe de voordeur open en dicht gaat. Ik blijf nog even staan waarna ik naar het bed toe loop. Ik leg het kleedje op een stoel en ik ga op het bed zitten. Ongeloofelijk gewoon! Ik ben hier nu hoelang? Nog geen twee dagen en ik heb er al twee vriendinnen, een beste vriend en een potentieel vriendje bij... Dit had ik nooit verwacht! Zeker niet omdat ik altijd zo verlegen ben. Plots overvalt me een verdrietig gevoel. Het duurt even voor ik het kan thuisplaatsen, maar na een tijdje weet ik het al. Het komt door mijn broer, ik mis hem super hard. Als dit allemaal thuis gebeurd zou zijn, zou ik hem nu de oren van z'n hoofd praten over hoe leuk het hier ondanks alles eigenlijk is. Plots krijg ik een geweldig idee! Ik haal mijn laptop vanuit m'n koffer, die had ik er nog niet uitgehaald, en ik begin een superlange email naar m'n broer op te schrijven.

Ik klik op verzenden en het verdrietige gevoel zwakt een beetje af, maar het verdwijnt niet helemaal. Ik sluit de laptop af en zet hem op m'n nachtkast. Plots valt m'n oog op de klok. Al zo laat! Snel spring ik van het bed af en ik trek het rode kleedje aan. Zonder erbij na te denken trek ik m'n rode ballerina's aan en ik kijk zelf niet in de spiegel. Ik leg al m'n vertrouwen in de handen van de kapster en hoop vurig dat ze genoeg lak in mijn haar had gedaan zodat het er straks nog goed uit zou zien.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.