Hoofdcategorieën
Home » Twilight » Follow your heart, and you will find what you're looking for » <<16>> Haley Lynn Wright
Follow your heart, and you will find what you're looking for
<<16>> Haley Lynn Wright
Ik grijp Edwards koude vingers vast terwijl we door de gang lopen. Ik word helemaal gestoord van het gestaar van alle leerlingen. Een knap meisje loopt met haar groep door de gang. Edward steekt zijn hand uit als begroeting en het meisje glimlacht verlegen terug. Als ik naar haar omkijk zie ik dat alle meiden om haar heen achterom kijken met een boze, maar toch ook jaloerse blik in hun ogen. Alsof ik de reden voor die blik ooit kan vergeten. Deze prachtige, aparte, bleke jongen die naast me loopt en op de een of andere gekke manier verliefd blijkt te zijn op mij, een rustig meisje, laat alle harten in onze school sneller kloppen. Toch raar als je bedenkt dat de zijne niet klopt. Toen ik hem er naar vroeg had hij onschuldig gekeken. 'Haley, hoe kom je daar bij? Natuurlijk klopt mijn hart.' Ik heb het erbij gelaten, maar iets aan Edward was anders. We liepen snel de school uit en ik stapte in zijn grijze volvo. 'Edward?' 'Ja?' 'Waarom loog je over je hart?' Ik hoor dat hij zijn adem even inhoud. 'Hoezo liegen?' 'Ik weet dat er iets anders aan je is. Doe nu niet of ik gek ben.' Hij slikte even. 'Haley, er is echt niks.' Ik trok mijn wenkbrauw op. ''Vertel het me maar als je er klaar voor bent. Hier heb ik nu dus even geen zin in.' Ik deed het portier weer open en stapte de auto uit. Het regende heel hard en ik stapte boos door de plassen over de straten. Edward reed naast me, 'Doe even normaal. Stap in, je wordt ziek!' riep hij. Maar ik negeerde hem volkomen en deed alsof ik zijn prachtige stem niet hoorde. 'Goed! Ik zal het je vertellen!' Ik grijnsde en kijk in zijn mooie gouden ogen. 'Dan kom ik nu je autobekleding verpesten. Hij rolde met zijn ogen en parkeerde de auto op de stoep zodat ik in kon stappen. 'Jezus Haley, je bent echt zeiknat. Nu was het mijn beurt om met mijn ogen te rollen. 'Vertel nou maar.' Hij haalde even diep adem. 'Asjeblieft loop niet van me weg als ik het je vertel.' Ik knikte en staarde hem gebiologeerd aan. 'Ik ben een vampier.' Ik trok mijn wenkbrauwen op en lachtte schamper. 'Je maakt een grapje.' Zijn wenkbrauwen kwamen langzaam omhoog. 'Zie ik eruit alsof ik een grapje maak?' 'Nee.' 'Nou dan.'
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.